§ 7. - Należyte zagospodarowanie zbędnych i nieczynnych ciągników, maszyn i narzędzi rolniczych oraz silników spalinowych do napędu maszyn rolniczych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-71.1151

Akt utracił moc
Wersja od: 27 sierpnia 1952 r.
§  7.
1.
Jednostka nadrzędna zatrzymuje u siebie jeden komplet wypełnionych certyfikatów, otrzymanych od przewodniczących komisji, a drugi segreguje według następujących grup:
1)
grupa pierwsza – maszyny zbędne u posiadacza, zakwalifikowane przez komisję do kategorii A i B;
2)
grupa druga – maszyny zaliczone przez komisję do kategorii B, mimo że ich wskaźnik braków przekracza 70%, lub do kategorii C, chociaż ich wskaźnik braków jest niższy od 70% (§ 2 ust. 2 i 3 pkt 2 załącznika nr 5 do zarządzenia);
3)
grupa trzecia – maszyny o większym znaczeniu gospodarczym, należące do rodzajów wymienionych w załączniku nr 6 do zarządzenia i zakwalifikowane do kategorii C;
4)
grupa czwarta – maszyny należące do innych rodzajów niż wymienione w załączniku nr 6 i zakwalifikowane do kategorii C.
2.
Jako wskaźnik braków należy rozumieć stosunek procentowy kosztu doprowadzenia maszyny do stanu użytkowego do bieżącej wartości takiejże lub podobnej maszyny w stanie nowym.
3.
Jednostka nadrzędna bada możliwość wykorzystania przez inne jednostki nadzorowane przez nią maszyn należących do grupy pierwszej, wpisuje na wykazie zbiorczym decyzje przydzielające i wzywa zainteresowane jednostki do przejęcia maszyn, przesyłając im certyfikaty przydzielonych maszyn.
4.
Jednostka nadrzędna w ciągu 14 dni od otrzymania certyfikatów powinna sporządzić oddzielne wykazy zbiorcze dla każdej z grup wymienionych w ust. 1 i wysłać wykazy maszyn należących do:
1)
grupy pierwszej – w 3 egzemplarzach do departamentu wraz z jednym kompletem certyfikatów maszyn nie przydzielonych;
2)
grupy drugiej i trzeciej – w 1 egzemplarzu wraz z 1 kompletem przynależnych certyfikatów do Głównej Komisji Kwalifikacyjnej Maszyn Rolniczych dla uzyskania jej orzeczenia;
3)
grupy czwartej – w 1 egzemplarzu wraz z 1 kompletem przynależnych certyfikatów do posiadacza z poleceniem zaofiarowania maszyn do skupu terenowo właściwej zbiornicy złomu Centralnego Zarządu Gospodarki Złomem lub innego przedsiębiorstwa uprawnionego do zbiórki złomu oraz w jednym egzemplarzu bez certyfikatów do departamentu.
5.
Jednostka nadrzędna w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji Głównej Komisji Kwalifikacyjnej Maszyn Rolniczych co do zakwalifikowania do kategorii C maszyn należących do grupy drugiej i trzeciej (ust. 1) powinna zlecić zaofiarowanie tych maszyn do skupu terenowo właściwej zbiornicy złomu.
6.
Sprzedaży złomu z ciągników rolniczych i silników spalinowych dokonuje się po ich rozebraniu i wymontowaniu części użytecznych w warsztatach wyznaczonych przez Centralny Zarząd Państwowych Ośrodków Maszynowych (CZPOM), Centralny Zarząd Technicznej Obsługi Rolnictwa (CZTOR) i Ministerstwo Państwowych Gospodarstw Rolnych (PGR).