Nadzór nad wykonywaniem czynności czyszczenia kominów i przewodów dymowych.

Monitor Polski

M.P.1954.107.1426

Akt utracił moc
Wersja od: 16 listopada 1954 r.

INSTRUKCJA
MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ
z dnia 23 października 1954 r.
w sprawie nadzoru nad wykonywaniem czynności czyszczenia kominów i przewodów dymowych.

W związku z § 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 11 czerwca 1952 r. w sprawie czyszczenia kominów oraz przewodów dymowych i spalinowych (Dz. U. Nr 36, poz. 252) - w celu ujednolicenia trybu sprawowania nadzoru nad wykonywaniem czynności czyszczenia kominów i przewodów dymowych - ustala się, co następuje:
1.
Nadzór nad wykonywaniem czynności czyszczenia kominów i przewodów dymowych sprawują:
1)
miejskie komendy straży pożarnych - na terenach miast stanowiących powiaty;
2)
Warszawska i Łódzka Komendy Straży Pożarnych - na terenie m. st. Warszawy i m. Łodzi;
3)
powiatowe komendy straży pożarnych - na terenie powiatów.
2.
Powiatowe (miejskie) komendy straży pożarnych mogą przekazywać wykonywanie nadzoru nad czynnościami kominiarskimi zawodowym, ochotniczym i obowiązkowym strażom pożarnym:
1)
terenowym - na obszarze własnym działania oraz na obszarze pomocy sąsiedzkiej tych straży, z wyłączeniem budynków znajdujących się na terenie zakładów pracy posiadających własne zakładowe straże pożarne;
2)
zakładowym - na obszarze własnym działania tych straży.
Nadzór nad wykonywaniem czynności czyszczenia kominów i przewodów dymowych polega na kontrolowaniu:
1)
czy pracownicy obsługi kominiarskiej przeprowadzają czyszczenie kominów w terminach określonych w przepisach szczególnych;
2)
czy w budynkach podlegających obowiązkowi czyszczenia kominów i przewodów dymowych są zaprowadzone księgi kontroli kominiarskiej;
3)
czy w księgach kontroli kominiarskiej są dokonywane zapisy co do:
a)
dokonanych wycierów,
b)
stwierdzonych uszkodzeń kominów nad dachem, zewnętrznej wyprawy kominów na strychu, żelaznych drzwiczek od przewodów kominowych, instalacji piorunochronowej, masztu antenowego lub metalowych masztów flagowych,
c)
stwierdzonych uszkodzeń ław kominiarskich, poręczy i klamer włazowych na dachach stromych, drabin do otworu włazowego na dach i drzwiczek (klapy) nad włazem,
d)
stwierdzonych przypadków wprowadzania konstrukcyjnych części drewnianych budynku do kominów,
e)
stwierdzonych przypadków mniejszej od wymaganej przez przepisy odległości drewnianych części budynku od przewodu kominowego albo przepuszczenia przez ścianę lub inną konstrukcję drewnianą rury dymowej nie zaopatrzonej w ogniotrwałą izolację,
f)
stwierdzonych przypadków układania przy kominach na strychu łatwopalnych materiałów;
4)
czy pracownicy obsługi kominiarskiej po oczyszczeniu kominów i przewodów dymowych wybierają sadze i zamykają otwory wycierowe;
5)
czy wypalanie sadzy jest dokonywane przez służbę kominiarską za zgodą i w obecności przedstawiciela właściwej komendy straży pożarnej;
6)
czy po przeprowadzonym remoncie budynku, komina lub przewodów dymowych po pożarze oraz każdorazowym wypalaniu sadzy były dokonane oględziny przewodów, a stan ich odnotowany w księdze kontroli kominiarskiej;
7)
czy koncesjonariusze wykonujący czyszczenie przewodów kominowych zawiadamiają właściwą powiatową (miejską) komendę straży pożarnych o stwierdzonych w czasie czyszczenia uszkodzeniach w przewodach dymowych lub o innych usterkach grożących niebezpieczeństwem powstania pożaru.
Komendy straży pożarnych dokonujące czynności nadzoru na podstawie § 1 ust. 2 obowiązane są przesyłać właściwym powiatowym (miejskim) komendom straży pożarnych niezwłocznie meldunki o stwierdzonych wypadkach nienależytego wykonywania czynności przez pracowników obsługi kominiarskiej.
Powiatowe (miejskie) komendy straży pożarnych po stwierdzeniu naruszenia przepisów obowiązujących w zakresie czyszczenia kominów oraz przewodów dymowych obowiązane są kierować zawiadomienia do właściwych kolegiów przy prezydiach rad narodowych celem pociągania winnych do odpowiedzialności karnoadministracyjnej na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 4 lutego 1950 r. o ochronie przeciwpożarowej i jej organizacji (Dz. U. z 1951 r. Nr 58, poz. 404).
Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.