Nadzór nad niektórymi środkami żywienia zwierząt.

Monitor Polski

M.P.1953.A-8.114

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 2001 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 5 listopada 1952 r.

w sprawie nadzoru nad niektórymi środkami żywienia zwierząt. ^*

Na podstawie art. 3, 4 ust. 2, art. 6 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz. U. Nr 63, poz. 419) zarządza się w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji, co następuje:

I. Przepis ogólny.

§ 1. Powołane w niniejszym zarządzeniu artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz. U. Nr 63, poz. 419).

II. Cechy zepsucia.

Do art. 3 pkt 1.

§ 2. Za pasze zepsute uważa się pasze, które mają niewłaściwy dla nich smak, woń lub wygląd wskutek:

1) procesów fermentacyjnych;

2) procesów gnilnych w paszy lub surowcu użytym do wyrobu paszy;

3) nadmiernego dla danego rodzaju paszy zjełczenia;

4) porażenia paszy grzybkami;

5) opanowania paszy roztoczami;

6) stęchłości;

7) zmian wywołanych stosowaniem zbyt wysokiej temperatury przy wyrobie technicznym;

8) innych podobnych przyczyn.

III. Dopuszczalna procentowa ilość zanieczyszczeń i domieszek.

Do art. 3 pkt 2.

§  3.

1. 1 Pasze nie mogą zawierać:

1) odłamków metali, szkła itp. ciał obcych,

2) substancji o działaniu hormonalnym,

3) związków zawierających arsen lub antymon.

2. W otrębach, śrutach i mączkach pochodzenia roślinnego nie może przekraczać:

1) zawartość nasion chwastów - 0,5%,

w tym sporyszu i kąkolu - 0,1%,

2) ilość zanieczyszczeń mineralnych (piasku) - 0,5%,

3) ilość innych zanieczyszczeń organicznych (np. liści, kawałków słomy itp.) - 1,0%.

3. W otrębach danego gatunku dopuszczalna jest zawartość innych otrąb, mniej wartościowych, do 5%.

4. W makuchach, śrutach i mączkach pochodzenia roślinnego ilość zanieczyszczeń łuskami, łupinami itp. danego gatunku nasion oraz nasionami roślin obcych dla danego gatunku makuchów, śrut i mączek nie może przekraczać:

1) w makuchach, śrutach i mączkach lnu - łącznie 8%;

2) w makuchach, śrutach i mączkach rzepaku i maku - łącznie 5%;

3) w makuchach, śrutach i mączkach słonecznika - tylko łuską 14%;

4) w makuchach, śrutach i mączkach innych roślin oleistych - łącznie 3%.

5. Ilość zanieczyszczeń mineralnych piasku i innych części ziemistych nie może przekraczać:

1) w makuchach i mączkach z roślin oleistych (za wyjątkiem lnianych, sojowych, słonecznikowych i z bawełny) - 1,5%;

2) w makuchach, śrutach i mączkach lnianych - 2%;

3) w makuchach, śrutach i mączkach bawełny, kukurydzy, słonecznika i soi - 1%;

4) w mączkach pochodzenia zwierzęcego:

a) gatunek I - 1%,

b) gatunek II - 3%.

6. Produkty paszowe pochodzenia zwierzęcego dzieli się na słone i niesłone. Zawartość soli kuchennej w produktach niesłonych nie może przekraczać 4%, w słonych - 15%.

7. 2 (skreślony).

8. Kreda pastewna, mielony wapień, mączka z muszli oraz ze skorup z jaj nie mogą zawierać więcej niż 1% piasku; poza tym wapień powinien być tak zmielony, ażeby dał się przesiać bez reszty przez sito o oczkach 0,2 mm.

9. Sól pastewna nie może zawierać więcej niż 5% zanieczyszczeń i to tylko pochodzących z naturalnych zanieczyszczeń soli kuchennej, natomiast może być jodowana (dodatek jodku potasu do 0,02%).

10. Tran nie może zawierać domieszki żadnych olejów roślinnych i mineralnych ani też zanieczyszczeń trujących, jak arsen lub cynk, powinien posiadać barwę jasną, zawartość azotu nie powinna przekraczać 0,05%, a liczba jodowa - 160. Jeżeli tran jest surowy, powinno to być zaznaczone na opakowaniu.

§ 3a. 3 W mieszankach mineralnych i lizawkach dla zwierząt zanieczyszczenie nie może przekraczać:

1) jeśli chodzi o zanieczyszczenie mineralne - zanieczyszczeń dopuszczalnych dla poszczególnych składników mieszanek stosownie do § 3 ust. 8 i 9,

2) jeśli chodzi o zanieczyszczenia organiczne, np. przez części roślin, drzew itp. - 0,5%.

§ 3b. 4

1. Dopusza się jako dodatek do pasz stosowanych w żywieniu zwierząt następujące przeciwutleniacze:

1) BHT - butylohydroksytoluen,

2) BHA - butylohydroksyanizol,

3) santoquin - etoksydwuhydrotrójmetylochinolinę.

2. Dopuszczalna ilość przeciwutleniacza może wynosić najwyżej:

1) w paszach pochodzenia zwierzęcego i roślinnego stanowiących komponenty mieszanek pasz treściwych:

a) o zawartości tłuszczu poniżej 10% - 0,02% BHT lub 0,02% BHA, lub 0,02% santoquinu,

b) o zawartości tłuszczu od 10% do 14% - 0,075% BHT, lub 0,05% santoquinu,

c) o zawartości tłuszczu ponad 14% - 0,10% BHT lub 0,10% BHA, lub 0,07% santoquinu,

2) w mieszankach pasz treściwych i pozostałych paszach stosowanych bezpośrednio w żywieniu zwierząt - 0,01% BHT lub 0,01% BHA lub 0,01% santoquinu.

§ 4. Dodatek preparatu lub domieszka mechaniczna do paszy, dokonane na skutek zarządzenia władz skarbowych w celu skażenia paszy, nie są zanieczyszczeniem ani też domieszką w rozumieniu niniejszego zarządzenia.

IV. Procentowa zawartość składników odżywczych istotnych w paszach, wprowadzonych do obrotu.

Do art. 3 pkt 3.

§ 5. Procentowa zawartość składników odżywczych istotnych w paszach powinna wynosić:

1) w otrębach:

a) żytnich - co najmniej 11% białka surowego,

b) pszennych - co najmniej 11% białka surowego,

c) jęczmiennych - co najmniej 6% białka surowego,

d) owsianych - co najmniej 5% białka surowego,

e) kukurydzianych - co najmniej 10% białka surowego,

f) gryczanych - co najmniej 5% białka surowego,

g) z prosa - co najmniej 10% białka surowego,

h) z ziarn strączkowych - co najmniej 10% białka surowego;

2) w mączce pastewnej:

a) z pszenicy lub żyta - co najmniej 11% białka surowego,

b) z jęczmienia - co najmniej 9% białka surowego,

c) z owsa - co najmniej 10% białka surowego,

d) z gryki - co najmniej 6% białka surowego,

e) z prosa - co najmniej 8% białka surowego,

f) z grochu - co najmniej 15% białka surowego,

g) ryżowej - co najmniej 10% białka surowego;

3) w makuchach, śrutach i mączkach roślin oleistych:

a) lnianych - co najmniej 28% białka surowego,

b) rzepakowych - co najmniej 30% białka surowego,

c) makowych - co najmniej 30% białka surowego,

d) konopnych - co najmniej 25% białka surowego,

e) z lnianki -co najmniej 28% białka surowego,

f) sojowych - co najmniej 40% białka surowego,

g) sezamowych - co najmniej 30% białka surowego,

h) palmowych - co najmniej 14% białka surowego,

i) kokosowych - co najmniej 20% białka surowego,

j) z nie łuszczonego orzecha ziemnego - co najmniej 29% białka surowego,

k) z łuszczonego orzecha ziemnego - co najmniej 40% białka surowego,

l) nasion słonecznika - co najmniej 33% białka surowego,

ł) z nie łuszczonych nasion buku - co najmniej 15% białka surowego,

m) z nie łuszczonych ziarn bawełny - co najmniej 12% białka surowego,

n) z łuszczonych ziarn bawełny - co najmniej 30% białka surowego,

4) w mączce pochodzenia zwierzęcego:

a) z krwi suszarnianej - co najmniej 75% białka surowego i najwyżej 4% tłuszczu,

b) z krwi utylizacyjnej - co najmniej 70% białka surowego i najwyżej 7% tłuszczu,

c) mięsnej pastewnej - co najmniej 60% białka surowego i najwyżej 5-15% tłuszczu,

d) mięso-kostnej - co najmniej 40% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

e) kostno-mięsnej - co najmniej 35% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

f) mięsnej utylizacyjnej - co najmniej 40% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

g) mięsno-kostnej utylizacyjnej - co najmniej 40% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

h) kostnej - co najmniej 16% białka surowego i najwyżej 2-8% tłuszczu,

i) z małży i fauny morskiej - co najmniej 45% białka surowego,

j) rybiej - co najmniej 40% białka surowego,

k) śledziowej - co najmniej 50% białka surowego,

l) wielorybiej - co najmniej 47% białka surowego,

ł) ze skwarek - co najmniej 45% białka surowego,

m) z jaj - co najmniej 28% białka surowego;

5) w drożdżach pastewnych - co najmniej 44% białka surowego;

6) w melasie - co najmniej 45% cukru;

7) w kredzie pastewnej nie zawilgoconej (około 1% wilgoci) - co najmniej 92% węglanu wapnia.

§ 5a. 5 Procentowa zawartość składników odżywczych istotnych w dodatkach mineralnych dla zwierząt gospodarskich powinna wynosić:

1) w mieszankach mineralnych:

a) kredy pastewnej o zawartości co najmniej 92,0%, węglanu wapnia - co najmniej 36,0%,

b) soli pastewnej o zawartości co najmniej 95%, chlorku sodu - najwyżej 22,0%,

c) mączki kostnej odklejonej o zawartości co najmniej 60% fosforanu wapnia - co najmniej 32%,

d) siarczanu magnezu - najwyżej 4,4%,

e) siarczanów: żelazawego, manganawego, miedzi, siarczanu lub chlorku kobaltawego łącznie najwyżej 0,65%, a co najmniej:

siarczanu żelazawego 0,30%

siarczanu manganawego 0,05%

siarczanu miedzi 0,08%

siarczanu lub chlorku kobaltawego 0,015%

f) jodku potasu w mieszankach przeznaczonych dla terenów podgórskich i górskich - co najmniej 0,015%,

g) substancji organicznej ziół smakowo-aromatycznych - co najmniej 0,9%;

2) w lizawkach mineralnych:

a) kredy pastewnej o zawartości co najmniej 92%, węglanu wapnia i soli pastewnej o zawartości co najmniej 95% chlorku sodu - łącznie najwyżej 80%, w tym kredy pastewnej co najmniej 15%;

b) mączki kostnej odklejonej o zawartości co najmniej 60%, fosforanu wapnia - co najmniej 17,0% lub fosforanu sodowego technicznie lub farmakopealnie czystego - co najmniej 9,0%;

c) siarczanu magnezu - najwyżej 4,0%;

d) siarczanów: żelazawego, manganawego, miedzi, siarczanu lub chlorku kobaltawego łącznie najwyżej 0,60%, a co najmniej:

siarczanu żelazawego 0,27%

siarczanu manganawego 0,05%

siarczanu miedzi 0,07%

siarczanu lub chlorku kobaltawego 0,015%

e) jodku potasu w lizawkach przeznaczonych dla terenów podgórskich i górskich - co najmniej 0,015%;

f) substancji organicznej ziół smakowo-aromatycznych, skrobi, mąki, dziegciu, melasy, terpentyny - łącznie najwyżej 15%, w tym w lizawkach z ziołami - co najmniej 5% ziół.

§ 6. Zawartość tłuszczu nie może przekraczać:

1) w makuchach z roślin oleistych całych i kruszonych, śrutach i mączce z makuchów roślin oleistych - 9,5%;

2) w śrutach i mączce poekstrakcyjnej z nasion makuchów - 2,5%;

3) w mączce pochodzenia zwierzęcego:

a) ze skwarek - 15%,

b) rybiej chudej - 7%,

c) rybiej tłustej - 15%,

d) śledziowej - 15%,

e) wielorybiej - 10%,

f) z jaj - 25%.

V. Dopuszczalny procent zawartości wody.

Do art. 3 pkt 4.

§ 7. Dopuszczalny procent zawartości wody w paszach wynosi:

1) dla otrąb, mączek roślinnych, śrut zbożowych i strączkowych oraz dla ich mieszanek - do 15%;

2) dla makuchów z roślin oleistych - do 12%;

3) dla śruty i mączki z roślin oleistych - do 10%;

4) dla mączki rybiej i śledziowej - do 10%;

5) dla mączki mięsnej pastewnej - do 9%;

6) dla mączek: mięsno-kostnej, zwykłej i utylizacyjnej, mięsnej utylizacyjnej, kostno-mięsnej i kostnej - do 11%;

7) dla mączki z krwi utylizacyjnej i suszarnianej oraz dla mączki wielorybiej - do 10%;

8) dla mączki z jaj - do 8%;

9) dla drożdży pastewnych - do 10%;

10) 6 dla lizawek - do 8%.

VI. Sposób opakowania.

Do art. 4.

§  8.

1. Do opakowania środków chemicznych i roślinnych stanowiących dodatki do pasz (art. 1 pkt 2) oraz mieszanek (art. 1 pkt 3) służyć mogą wszelkiego rodzaju worki, słoje, puszki, skrzynki itp.

2. Pozostałe środki żywienia zwierząt (art. 1 pkt 1) mogą być przesyłane luzem w zamkniętych wagonach, barkach i lukach.

3. Opakowanie powinno być tak dokonane lub ładunek idący luzem tak zamknięty, ażeby nie dały się otworzyć bez uszkodzenia samego opakowania lub zamknięcia.

§  9.

1. Napis na opakowaniu poza danymi, wymienionymi w art. 4 ust. 1, powinien zawierać dla mieszanek zbożowych z dwóch lub więcej części składowych:

1) określenie, dla jakich gatunków zwierząt i do jakiego celu mieszanka została wyprodukowana, np. mieszanka dla kur, mieszanka dla krów, mieszanka dla koni itp.;

2) procentową zawartość białka strawnego w mieszance;

3) datę sporządzenia mieszanki.

2. Dane wymienione w ust. 1 pkt 1 nie są wymagane dla mieszanek, przeznaczonych dla ptaków śpiewających i ryb hodowanych w akwarium.

3. Dodatek środków chemicznych lub roślinnych, służących do usunięcia nieprzyjemnej woni lub smaku karmy, powinien być uwidoczniony w napisie jako zaprawa karmy.

4. Napisy powinny być umieszczone wewnątrz i na zewnątrz bezpośrednio na opakowaniu lub na osobnej kartce, przymocowanej w sposób trwały do opakowania. Napis powinien być łatwy, czytelny i nie ulegać szybkiemu zniszczeniu.

5. Przy przesyłkach idących luzem (§ 8) wysyłający powinien doręczyć odbiorcy deklarację rodzaju wysyłanej paszy (np. mączka padlinowa, mięso-kostna).

§ 9a. 7 Napis na opakowaniu mieszanek mineralnych, wymienionych w § 3a, powinien zawierać poza danymi wymienionymi w art. 4 ust. 1 również:

1) nazwę firmową lub symbol produktu,

2) pełne określenie i nazwę mieszanki lub lizawki ujęte zależnie od rodzaju mieszanki,

3) datę wyprodukowania i znak kontroli technicznej.

VII. Sposoby pobierania próbek.

§ 10. Pobieranie próbek środków żywienia zwierząt, potrzebnych do przeprowadzenia analizy (art. 8 ust. 1 pkt 3), może być dokonywane przez organy nadzorcze z własnej inicjatywy lub na żądanie osób zainteresowanych.

§  11.

1. Pobieranie próbek powinno następować w ten sposób, aby identyczność próbek z pobranego towaru oraz prawidłowość pobrania próbek wykluczały wszelką wątpliwość. Sposób pobrania powinien być uwidoczniony w protokole.

2. Próbki należy pobierać z różnych warstw i miejsc badanej partii towaru. Próbki pasz rozdrobnionych pobiera się za pomocą odpowiedniego narzędzia (łyżki, szufelki, sondy).

3. Z partii do 10 ton pobiera się próbkę z co najmniej 5 miejsc. Przy partii ponad 10 do 100 ton pobiera się próbkę z co najmniej 5 miejsc każdych 30 ton, a przy partii ponad 100 ton - z co najmniej 5 miejsc każdych 50 ton. Z pasz dostarczonych w makuchach próbki pobiera się po wyłamaniu i rozdrobnieniu odpowidniej części makuchu.

4. Materiał próbkowy, pobrany z różnych miejsc towaru, należy dokładnie zmieszać i wydzielić próbkę w ilości 3 kilogramów, podzielić na 3 równe części oraz umieścić w czystych i suchych opakowaniach. Opakowania powinny być takie, aby zabezpieczały przechowywane w nich próbki przed zmianami.

§ 12. Pracowniami i instytucjami upoważnionymi do dokonywania badań są:

1) Instytut Zootechniki, Dział Żywienia Zwierząt w Puławach oraz pracownie tego typu w oddziałach Instytutu: w Bydgoszczy, Wrocławiu (Czechnicy) i Gorzowie;

2) pracownie chemiczne przy katedrach żywienia zwierząt wydziałów rolniczych i zootechnicznych wyższych uczelni;

3) laboratoria analityczne Państwowej Inspekcji Handlowej;

4) wojewódzkie zakłady higieny weterynaryjnej;

5) stacje chemiczno-rolnicze Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa;

6) laboratoria Inspekcji Zbożowej (pasze pochodzenia roślinnego).

§ 13. Pracownie i instytucje wymienione w § 12 przeprowadzają analizy środków żywienia zwierząt przy uwzględnieniu charakterystyki tych środków, podanej w załączniku.

VIII. Zasady wykonywania nadzoru nad paszami.

§  14.

1. Nadzór nad środkami żywienia zwierząt określonymi w art. 1 sprawują organy prezydiów wojewódzkich, powiatowych i gminnych rad narodowych.

2. Upoważnieni pracownicy wymienionych w ust. 1 władz mają prawo wstępu do wszystkich magazynów, składów i pomieszczeń, w których znajdują się środki żywienia zwierząt, przeznaczone do obrotu, oraz przeprowadzania kontroli tych środków i pobierania próbek zgodnie z §§ 10 i 11 w celu przesłania ich do zbadania pracowniom i instytucjom wymienionym w § 12.

IX. Przepisy końcowe.

§ 15. Traci moc zarządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 5 lipca 1950 r. w sprawie nadzoru nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Monitor Polski z 1950 r. Nr A-95, poz. 1206 i z 1951 r. Nr A-76, poz. 1056).

§ 16. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Załącznik

CHARAKTERYSTYKA ŚRODKÓW ŻYWIENIA ZWIERZĄT

I. Otręby.

§ 1. Otręby są to uboczne produkty przemiału uprzednio oczyszczonego ziarna zbóż lub nasion strączkowych. Kolejność otrąb według wartości jest następująca: pszenne, żytnie, z ziarn strączkowych, kukurydziane, jęczmienne, owsiane, z prosa, gryczane.

II. Śruty, makuchy i mączki pochodzenia roślinnego.

A. Śruty ze zboża i nasion strączkowych.

§ 2. Śruty ze zboża i nasion strączkowych są to rozdrobnione ziarna tych zbóż i nasion.

B. Makuchy, śruty i mączki z nasioni z ziarn oleistych.

§  3.

1. Stałe pozostałości, uzyskiwane przy przerobie nasion i owoców oleistych na oleje i tłuszcze roślinne, dzielą się na:

1) makuchy całe i kruszone;

2) śrutę i mączkę z makuchów;

3) śrutę i mączkę poekstrakcyjną z nasion;

4) śrutę i mączkę poekstrakcyjną z makuchów.

2. Makuchy całe i kruszone są to pozostałości nasion i owoców oleistych, otrzymywane po wyciśnięciu z nich olejów i tłuszczów.

3. Śruta i mączka z makuchów są to rozdrobnione pozostałości nasion lub owoców oleistych, otrzymywane przy wyciskaniu roślinnych olejów i tłuszczów.

4. Śruta i mączka poekstrakcyjna z nasion są to pozostałości, które otrzymuje się przy przerobie nasion i owoców oleistych przy pomocy rozpuszczalników.

5. Śruta i mączka poekstrakcyjna z makuchów są to pozostałości, uzyskiwane przy traktowaniu rozpuszczalnikami rozdrobnionych makuchów.

6. W dalszym ciągu niniejszych przepisów przez "makuchy" rozumieć się będzie produkty uboczne olejarskie wymienione w ust. 1 pkt 1-4.

§ 4. Makuch z nasienia bawełny pochodzenia zagranicznego istnieje w handlu jako mączka.

§ 5. Makuch konopny uzyskuje się przy przeróbce nie łuszczonych nasion konopi.

§ 6. Makuch kukurydziany jest produktem ubocznym przy wytłaczaniu oleju z mechanicznie oddzielonych kiełków kukurydzy.

§ 7. Makuch kokosowy uzyskuje się przy przerobie olejarskim wolnej od zewnątrznej skorupy i suszonej mięsistej części owocu palmy kokosowej, tzw. kopry.

§ 8. Makuch lniany jest pozostałością nasion lnu po wydobyciu z nich oleju.

§ 9. Makuch lnianki powstaje przy przerobie olejarskim nasion lnianki (camelina sativa) i nie może być określany jako makuch lniany.

§ 10. Makuch makowy uzyskuje się przy wytłaczaniu oleju z nasion maku.

§ 11. Makuch rzepakowy i rzepikowy otrzymuje się z nasion rzepaku i rzepiku.

§ 12. Makuch palmowy otrzymuje się jako pozostałość przy przerobie okejarskim nasion orzeszków palmy oleistej.

§ 13. Makuch orzecha ziemnego otrzymuje się jako pozostałość przy przerobie olejarskim orzechów ziemnych.

§ 14. Makuch sezamowy pozostaje przy przerobie nasion sezamu.

§ 15. Makuch sojowy otrzymuje się po ekstrakcji oleju z soi.

§ 16. Makuch słonecznikowy jest to produkt otrzymywany przy przerobie olejarskim łuszczonych nasion słonecznika.

C. Mączki pastewne pochodzenia roślinnego.

§ 17. Zbożowe mączki pastewne są to produkty uboczne, powstałe podczas procesu przerobu uprzednio oczyszczonego ziarna zbóż, po odciągnięciu mąki, kaszy, płatków oraz otrąb.

§ 18. Gryczaną mączkę otrzymuje się przy przeróbce ziarn gryki na kaszę.

§ 19. Mączkę pastewną z prosa otrzymuje się przy polerowaniu ziarn prosa.

§ 20. Gochowa mączka pastewna powstaje przy polerowaniu łuszczonego grochu.

§ 21. Ryżowa mączka pastewna jest to pozostałość, którą uzyskuje się przy przerobie wolnego od plewy łuszczonego ziarna ryżu.

III. Mączki pochodzenia zwierzęcego.

§ 22. Mączka z krwi suszarnianej powstaje przez wysuszenie nie zepsutej krwi zwierząt rzeźnych i jej zmielenie.

§ 23. Mączka z krwi utylizacyjnej powstaje przez wysuszenie w zakładach utylizacyjnych skrzepów krwi, włóknika i krwi płynnej zwierząt rzeźnych i jej zmielenie.

§  24.

1. Mięsna mączka pastewna jest to produkt uzyskany przez suszenie i mielenie:

1) pozostałości przy wyrobie ekstraktu mięsnego lub innych preparatów mięsnych;

2) mięsa zabitych zdrowych zwierząt;

3) odpadków mięsa uzyskanych w zakładach i fabrykach konserw.

2. Produkt uzyskany w sposób podany w ust. 1 może być uważany za mączkę mięsną tylko wówczas, gdy zawiera najwyżej 12% trójfosforanu wapnia.

§ 25. Mączka mięsna utylizacyjna powstaje przez suszenie pod ciśnieniem 3-4 atm. w temperaturze 130-140^oC i mielenie mięsa skonfiskowanego i poubojowych odpadków mięsa nie nadających się do spożycia przez ludzi. Ilość trójfosforanu wapnia w tego rodzaju produkcie nie może przekraczać 12%.

§  26.

1. Mączka mięsno-kostna lub kostno-mięsna powstaje przez suszenie pod ciśnieniem w temperaturze 130-140^oC i mielenie:

1) odpadków poubojowych (organów wewnętrznych i całych zwierząt, które wykazują zmiany chorobowe, nie dyskwalifikują jednak mięsa całkowicie);

2) płodów zwierząt poddanych ubojowi;

3) zwierząt padłych lub dobitych w czasie transportu lub w rzeźniach przed ubojem.

2. Zależnie od zawartości trójfosforanu wapnia rozróżnia się mączkę mięsno-kostną lub kostno-mięsną, przy czym mączka mięsno-kostna powinna zawierać 13-36% trójfosforanu wapnia, mączka zaś kostno-mięsna 36-50%.

§  27.

1. Mączka mięsno-kostna utylizacyjna powstaje przez suszenie pod ciśnieniem 3-4 atm. w temperaturze 130 - 140^oC i mielenie:

1) całych ciał zwierząt padłych;

2) mięsa i odpadków mięsa zwierząt, poddanych ubojowi w rakarniach i zakładach utylizacyjnych;

3) odpadków poubojowych nie nadających się do spożycia przez ludzi.

2. Co do zawartości trójfosforanu wapnia obowiązują przpisy § 26.

§ 28. Mączkę kostną otrzymuje się z odtłuszczonych i oczyszczonych bądź odklejonych zmielonych kości. Mączka kostna powinna zawierać ponad 50% trójfosforanu wapnia.

§ 29. Mączkę z jaj otrzymuje się z jaj uszkodzonych, z braków i jaj nieświeżych.

§ 30. Mączka rybna jest to pasza, którą uzyskuje się przez suszenie i mielenie całych ryb lub odpadków ryb. Rozróżnia się mączki rybie z większą lub mniejszą zawartością tłuszczu i soli. Do mączek rybich zalicza się mączkę z dorsza, mączkę z łbów i odpadków rybich, mączkę z drobnicy rybiej nie nadającej się do spożycia i inne.

§ 31. Mączkę śledziową otrzymuje się przez suszenie i zmielenie:

1) śledzi (clupea harangus);

2) ryb pokrewnych właściwemu śledziowi;

3) mieszaniny ryb, w której przeważa gatunek ryb śledziowatych.

§ 32. Mączka wielorybia jest to produkt uzyskany przy przerobie mięsa wieloryba przez suszenie go i mielenie.

§ 33. Makuchy ze skwarek są to pozostałości, uzyskane po wytopieniu tłuszczu z tkanek tłuszczowych. Mączkę uzyskuje się przez wysuszenie, odtłuszczenie i mielenie makuchów.

§ 34. Mączkę z małży i fauny morskiej uzyskuje się przez suszenie i mielenie małży i innych zwierzątek morskich.

IV. Środki chemiczne jako dodatki do pasz.

A. Dodatki mineralne.

§ 35. Chlorek wapnia jest solą wapniową, znajdującą się w handlu w stanie stałym i w roztworze. Miarą wartości soli jest zawartość bezwodnego chlorku wapnia (Ca Cl₂).

§ 36. Kreda pastewna jest to węglan wapnia otrzymany chemicznie (sól wapnia i kwasu węglowego) lub też kreda szlamowana, a także mielony wapniak.

§ 37. Fosforan wapnia (fosforan pastewny) otrzymuje się z kości przez wyługowanie ich kwasem solnym lub siarkowym i strącenie rozpuszczonego kwasu fosforowego mlekiem wapiennym. Fosforan wapnia składa się w przeważającej części z drugorzędnego wapnia.

§ 38. Sól pastewna jest to mielona sól kamienna.

B. Dodatki nieroślinne.

§ 39. Tran jest to płynny tłuszcz, otrzymywany z wątroby ryb morskich przez prasowanie i wygotowanie.

§ 40. Preparaty witaminowe pochodzenia fabrycznego mogą być użyte jako dodatek do mieszanek karmowych (specyfiki) tylko z uwzględnieniem terminu ich aktywności.

C. Środki roślinne jako dodatek do pasz.

§ 41. Węgiel drzewny stosowany bywa jako dodatek do karmy. Jest to środek działający hamująco na procesy fermentacyjne.

V. Środki żywienia mieszane.

§ 42. Mieszanki są to środki powstałe ze zmieszania środków żywienia zwierząt wymienionych w niniejszych przepisach albo też ze zmieszania tych środków z innymi środkami pokarmowymi (paszami).

^* Z dniem 30 marca 2001 r. zarządzenie utraciło częściowo podstawę prawną na skutek zmiany art. 7 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U.39.63.419) przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268).

¹§ 3 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 6 czerwca 1961 r. (M.P.61.47.213) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 16 czerwca 1961 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 11 października 1962 r. (M.P.62.75.352) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 20 października 1962 r.

² § 3 ust. 7 skreślony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 22 listopada 1956 r. (M.P.56.105.1223) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1957 r.

³ § 3a:

- dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 30 kwietnia 1955 r. (M.P.55.51.528) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 czerwca 1955 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 22 listopada 1956 r. (M.P.56.105.1223) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1957 r.

⁴ § 3b dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 23 grudnia 1968 r. (M.P.68.1.7) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 stycznia 1969 r.

⁵ § 5a:

- dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 30 kwietnia 1955 r. (M.P.55.51.528) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 czerwca 1955 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 22 listopada 1956 r. (M.P.56.105.1223) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1957 r.

⁶ § 7 pkt 10 dodany przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 22 listopada 1956 r. (M.P.56.105.1223) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1957 r.

⁷ § 9a:

- dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 30 kwietnia 1955 r. (M.P.55.51.528) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 czerwca 1955 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 22 listopada 1956 r. (M.P.56.105.1223) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1957 r.