Nadanie statutu Głównemu Instytutowi Pracy.

Monitor Polski

M.P.1949.A-51.712

Akt utracił moc

Wersja od: 9 sierpnia 1949 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

z dnia 2 lipca 1949 r.

w sprawie nadania statutu Głównemu Instytutowi Pracy.

Na podstawie art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 2 oraz art. 15 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o tworzeniu Głównych Instytutów Naukowo-Badawczych Przemysłu (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 388) zarządza się co następuje:

§ 1. Głównemu Instytutowi Pracy, utworzonemu zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 1 kwietnia 1948 r., nadaje się statut o brzmieniu jak w załączniku do niniejszego zarządzenia.

§ 2. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.

Równocześnie traci moc obowiązującą zarządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 8 lipca 1948 r. w sprawie nadania statutu tymczasowego Głównemu Instytutowi Pracy.

ZAŁĄCZNIK 

Statut

Głównego Instytutu Pracy

Rozdział I.

Postanowienia ogólne.

§ 1. Główny Instytut Pracy, zwany dalej w skróceniu "Główny Instytut", działa na podstawie dekretu z dnia 25 października 1948 r. o tworzeniu Głównych Instytutów Naukowo-Badawczych Przemysłu (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 388), zarządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 1 kwietnia 1948 r. w sprawie utworzenia Głównego Instytutu Pracy, oraz niniejszego statutu.

§  2.

1. Główny Instytut posiada osobowość prawną.

2. Główny Instytut ma prawo używania pieczęci okrągłej z godłem państwowym pośrodku i napisem zawierającym nazwę Głównego Instytutu w otoku.

§ 3. Siedzibą Głównego Instytutu jest m. Warszawa.

§ 4. Zadaniem Głównego Instytutu jest prowadzenie prac naukowo-badawczych, mających na celu rozwój produkcji przemysłowej przez ustalenie i stosowanie najbardziej właściwych metod zmierzających do osiągnięcia najwyższej sprawności pracy ludzkiej, a w szczególności:

1) organizowanie i prowadzenie prac naukowo-badawczych dla utworzenia podstaw zarówno teoretycznych jak i praktycznych dla nowych metod wytwarzania i organizacji pracy,

2) śledzenie postępu technicznego i naukowego oraz udoskonalanie i usprawnianie metod pracy już stosowanych w przemyśle,

3) inicjowanie nowych metod organizacyjnych i współpraca przy ich wprowadzaniu w przemyśle,

4) przeprowadzanie ekspertyz, zleconych prac technicznych i naukowo-badawczych,

5) przysposabianie kadr specjalistów w zakresie organizacji pracy według wytycznych właściwych władz,

6) współpraca ze szkołami wyższymi, innymi instytucjami i osobami i powierzanie im do opracowania specjalnych zagadnień w obrębie ich własnych pracowni lub instytutów,

7) współdziałanie w pracach zbiorczych, organizowanych przez inne instytuty, pracownie szkół wyższych i innych ośrodków badawczych w celu rozwiązania bardziej złożonych zagadnień,

8) nawiązywanie i utrzymywanie łączności z odpowiednimi instytucjami i organizacjami zagranicą,

9) prowadzenie dokumentacji i informacji naukowej i naukowo-technicznej,

10) współudział w pracach normalizacyjnych,

11) opracowywanie i wydawanie książek, czasopism, biuletynów, sprawozdań, instrukcji, druków i t. p.,

12) organizowanie i prowadzenie konferencyj i zjazdów naukowych, kursów, wykładów, odczytów i t. p.

§  5.

1. W ramach Głównego Instytutu mogą istnieć inne instytuty specjalne.

2. Instytuty specjalne tworzone są i zwijane zarządzeniami Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Rozdział  II.

Władze Głównego Instytutu.

§ 6. Zwierzchni nadzór nad Głównym Instytutem sprawuje Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 7. Władzami Głównego Instytutu są: Dyrekcja i Rada Naukowa.

§ 8. Organem zarządzającym Głównego Instytutu jest Dyrekcja powoływana i zwalniana przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i składająca się z Dyrektora Naczelnego reprezentującego Dyrekcję samodzielnie oraz z podległych mu dwóch Dyrektorów Naukowo-Technicznych i jednego Dyrektora Finansowo-Administracyjnego.

§ 9. Dyrektor Naczelny kieruje pracami Głównego Instytutu. Dyrektorowi Naczelnemu przysługuje prawo samodzielnego podpisu z wyjątkiem przypadków przewidzianych w § 26.

§ 10. Dyrektorzy Naukowo-Techniczni pełnią funkcje powierzone im przez Dyrektora Naczelnego oraz jeden z nich wyznaczony przez Dyrektora Naczelnego jest jego zastępcą.

§ 11. Dyrektor Finansowo-Administracyjny kieruje sprawami finansowymi i administracyjnymi Głównego Instytutu oraz Instytutów specjalnych.

§  12.

1. Rada Naukowa składa się z członków powołanych na okres lat 3 w liczbie co najmniej 8 osób spośród przedstawicieli przemysłu, nauki, organizacji pracowników zainteresowanych instytucji i wybitnych znawców różnych specjalności.

2. Członków Rady Naukowej i jej przewodniczącego powołuje i odwołuje Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

3. Członkowie Dyrekcji i inni pracownicy Głównego Instytutu nie mogą wchodzić w skład Rady Naukowej, natomiast mogą brać udział w jej posiedzeniach z głosem doradczym.

§ 13. Do zakresu działania Rady Naukowej należy nadzór nad działalnością Głównego Instytutu, a w szczególności:

1) opiniowanie budżetu, działalności i programu prac Głównego Instytutu,

2) inicjowanie prac naukowo-badawczych,

3) opiniowanie w sprawach wniesionych przez Dyrektora Naczelnego,

4) przedkładanie Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wniosków w przedmiocie tworzenia w ramach Głównego Instytutu Instytutów Specjalnych.

§  14.

1. Posiedzenie Rady Naukowej zwołuje jej przewodniczący.

2. Przewodniczący obowiązany jest zwołać posiedzenie Rady Naukowej przynajmniej dwa razy w ciągu roku kalendarzowego.

3. Niezależnie od obowiązku przewidzianego w ustępie poprzedzającym Przewodniczący obowiązany jest zwołać posiedzenie Rady Naukowej:

1) na żądanie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego,

2) na wniosek Dyrektora Naczelnego Głównego Instytutu,

3) na wniosek co najmniej ¹/₄ liczby członków.

§ 15. Do ważności uchwał Rady Naukowej konieczna jest obecność przewodniczącego lub zastępcy i co najmniej połowy ogólnej liczby członków. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

§ 16. Członkowie Rady Naukowej otrzymują za udział w posiedzeniach wynagrodzenie według norm ustalonych przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

§ 17. Udział w Radzie Naukowej nie stoi na przeszkodzie w wykonywaniu prac specjalnych lub wyrażaniu opinii indywidualnych na podstawie umowy o dzieło, zawartej z Głównym Instytutem.

Rozdział  III.

Instytuty Specjalne.

§  18.

1. Instytuty specjalne są jednostkami autonomicznymi w zakresie prac naukowo-badawczych.

2. Na czele Instytutu Specjalnego stoi Dyrektor i Komitet Naukowy.

3. Szczegółową organizację i zakres działania Instytutów Specjalnych ustalą regulaminy nadane przez Dyrektora Naczelnego Głównego Instytutu i zatwierdzone przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 19. Dyrektorów Instytutów Specjalnych oraz członków mianuje i zwalnia na wniosek Dyrektora Naczelnego Głównego Instytutu Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego lub Dyrektor Naczelny w razie przekazania mu tych uprawnień przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Rozdział  IV.

Zasady gospodarki finansowej.

§  20.

1. Główny Instytut ma zarząd i użytkowanie majątku nieruchomego oraz własność majątku ruchomego, oddanego mu protokólarnie przez Skarb Państwa.

2. Główny Instytut może nabywać majątek nieruchomy na własność Skarbu Państwa, zatrzymując go w swym użytkowaniu.

3. Główny Instytut może nabywać i zbywać majątek ruchomy oraz zaciągać inne zobowiązania.

4. Za zobowiązania zaciągnięte przez Główny Instytut niezależnie od odpowiedzialności Głównego Instytutu odpowiada według zasad ustalonych obowiązującymi przepisami Skarb Państwa do wysokości wartości majątku nieruchomego, użytkowanego i zarządzanego przez Główny Instytut.

§ 21. Majątek nieruchomy Skarbu Państwa znajdujący się w zarządzie i użytkowaniu Głównego Instytutu wykazuje się w aktywach Głównego Instytutu tak jak gdyby stanowił jego własność.

§  22.

1. Budżet Głównego Instytutu zatwierdza Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

2. Wpływy składają się z:

1) dopłat państwowych przewidzianych w rocznym budżecie Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego,

2) subwencyj ze strony innych instytucyj,

3) opłat za wykonane czynności,

4) darowizn i zapisów,

5) dochodów z posiadanego majątku,

6) dochodów ze sprzedaży wydawnictw,

7) innych źródeł.

§ 23. Okresem budżetowym Głównego Instytutu jest okres przyjęty w administracji państwowej.

§ 24. Za każdy miniony okres budżetowy Główny Instytut sporządza sprawozdanie oraz zamknięcie rachunkowe, które powinny być przedłożone Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w terminach przez niego ustalonych.

§ 25. Główny Instytut prowadzi rachunkowość i sporządza preliminarze budżetowe wg zasad ustalonych przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 26. Zobowiązania Głównego Instytutu, polecenia wypłat, weksle, czeki oraz potwierdzenia odbioru wpływów majątkowych powinny być podpisywane przez dwóch członków Dyrekcji. Uprawnienia te mogą być przelane na wyznaczonych przez Dyrekcję pracowników Głównego Instytutu.

Rozdział  V.

Likwidacja Głównego Instytutu.

§ 27. Likwidacja Głównego Instytutu następuje w trybie art. 12 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o tworzeniu Głównych Instytutów Naukowo-Badawczych Przemysłu (Dz. U. R P. Nr 50, poz. 388).