Mołdowa-Polska. Porozumienie o współpracy w dziedzinie wojskowej. Warszawa.1998.10.27.

Monitor Polski

M.P.2007.25.267

Akt obowiązujący

Wersja od: 23 grudnia 2004 r.

POROZUMIENIE

między Ministerstwem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Obrony Republiki Mołdowy o współpracy w dziedzinie wojskowej,

podpisane w Warszawie dnia 27 października 1998 r.

Ministerstwo Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwo Obrony Republiki Mołdowy, zwane dalej Stronami,

potwierdzając swoje przywiązanie do celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych, postanowień Aktu Końcowego z Helsinek, Paryskiej Karty Nowej Europy, Traktatu o Konwencjonalnych Siłach Zbrojnych w Europie,

pragnąc ustanowienia i rozwoju wzajemnie korzystnych stosunków w dziedzinie techniczno - wojskowej,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Strony w zakresie swych kompetencji określonych w prawie wewnętrznym Państwa każdej ze Stron, będą współpracować na zasadach równoprawności i wzajemnych korzyści oraz zgodnie z powszechnie stosowanymi zasadami prawa międzynarodowego i zwyczajami międzynarodowymi.

Artykuł  2

1. Strony będą współpracować w szczególności w następujących dziedzinach:

a) kierowanie obronnością państwa i planowanie obronne;

b) szkolnictwo i nauka wojskowa;

c) działalność kadrowa, w tym szkolenie żołnierzy oraz pracowników cywilnych resortów obrony;

d) udział w przedsięwzięciach Programu "Partnerstwo dla Pokoju", misjach pokojowych i humanitarnych oraz innych przedsięwzięciach organizacji międzynarodowych;

e) uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz prac badawczo-naukowych i rozwojowych w zakresie techniki wojskowej, a także standaryzacji i metrologii wojskowej;

f) topografii i geodezji;

g) obsługa prawna;

h) działalność kulturalna i sportowa;

i) wymiana wczasowo-turystyczna;

j) problemy zabezpieczenia medycznego;

k) informowanie opinii publicznej.

2. Dziedziny wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu mogą być uregulowane szczegółowo w Protokołach Dodatkowych do niniejszego Porozumienia, które będą podpisywane przez upełnomocnionych przedstawicieli Stron.

Artykuł  3

Strony będą realizować współpracę w szczególności w następujących formach:

a) wizyty oficjalne i spotkania robocze;

b) konsultacje, konferencje, seminaria, warsztaty robocze;

c) studia i praktyki w wyższych szkołach wojskowych i wojskowych jednostkach badawczo-rozwojowych, wymiana wykładowców i stażystów w różnych dziedzinach;

d) udział obserwatorów w ćwiczeniach wojskowych;

e) wymiana informacji i dokumentacji;

f) wizyty w jednostkach i instytucjach wojskowych;

g) imprezy kulturalne i sportowe.

Artykuł  4

1. Podstawą współpracy na dany rok jest wzajemnie akceptowany roczny plan współpracy.

2. Strony składają wnioski i propozycje do planu, o którym mowa w ustępie 1 w terminie do 15 października roku poprzedzającego rok, na który sporządza się plan.

3. Roczny plan współpracy przygotowuje Grupa Robocza składająca się z przedstawicieli Stron w terminie do 15 listopada roku poprzedzającego rok, na który sporządza się plan.

4. Roczny plan współpracy podpisywany jest przez upoważnionych przedstawicieli Stron w terminie do 15 grudnia roku poprzedzającego rok, na który sporządza się plan.

5. W rocznym planie współpracy wyszczególnia się przedsięwzięcia oraz formy, terminy i miejsca ich realizacji, a także liczbę uczestników.

Artykuł  5

Wymiana delegacji wynikających z planów współpracy dwustronnej będzie odbywać się na zasadzie wzajemności i z uwzględnieniem następujących postanowień:

1) Strona wysyłająca zapewni na swój koszt członkom swojej delegacji:

a) transport do wcześniej określonego miejsca na terytorium Państwa Strony przyjmującej i z powrotem;

b) diety należne na czas pobytu;

c) dokumenty wymagane przez władze Państwa Strony przyjmującej niezbędne do wjazdu i opuszczenia terytorium.

2) Strona przyjmująca zapewni na własny koszt członkom delegacji Strony wysyłającej:

a) transport na terytorium własnego Państwa;

b) wyżywienie;

c) zakwaterowanie;

3) W nagłych wypadkach Strona przyjmująca zapewni medyczną pomoc ambulatoryjną i podstawową opiekę dentystyczną w wojskowych zakładach opieki zdrowotnej. Powrót chorego do kraju będzie organizowany na koszt Strony wysyłającej.

Artykuł  6

Zasady pokrywania wydatków inne niż te, o których mowa w artykule 4 i artykule 5 będą określane w Protokołach Dodatkowych do niniejszego Porozumienia.

Artykuł  7

1. Informacje i dokumenty udostępnione w ramach niniejszego Porozumienia będą chronione zgodnie z prawem obowiązującym w Państwie Strony, która informację otrzymała.

2. Jakakolwiek informacja uznana za niejawną przez Stronę, która ją sporządziła i udostępniła nie może być ujawniana ani przekazywana stronom trzecim bez wyrażonej na piśmie uprzedniej zgody tej Strony.

3. Szczegółowe zagadnienia związane z ochroną informacji, Strony uregulują w Protokole Dodatkowym do niniejszego Porozumienia, który będzie podpisany przez upełnomocnionych przedstawicieli Stron.

Artykuł  8

Spory mogące powstać przy interpretacji i wprowadzeniu w życie postanowień niniejszego Porozumienia będą rozstrzygane przez Strony na drodze dwustronnych konsultacji i bezpośrednich negocjacji.

Artykuł  9

Strony, po wzajemnym uzgodnieniu, mogą wnieść poprawki i uzupełnienia do niniejszego Porozumienia w formie Protokołu Dodatkowego, który stanowił będzie część składową Porozumienia. Protokół Dodatkowy wejdzie w życie zgodnie z postanowieniami określonymi w artykule 10 niniejszego Porozumienia.

Artykuł  10

1. Niniejsze Porozumienie podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej ze Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany pisemnych powiadomień. Porozumienie wejdzie w życie w dniu otrzymania późniejszego pisemnego powiadomienia.

2. Niniejsze Porozumienie jest zawarte na okres pięciu lat. Ulega ono automatycznemu przedłużeniu na okres kolejnych pięciu lat, jeżeli żadna ze Stron nie wypowie go w drodze pisemnego powiadomienia o wypowiedzeniu na sześć miesięcy przed upływem danego okresu.

Sporządzono w Warszawie dnia 27 października 1998 roku, w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim, mołdawskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst sporządzony w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.