Maroko-Polska. Umowa o transporcie morskim. Warszawa.1999.05.20.

Monitor Polski

M.P.2004.31.545

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 maja 2004 r.

UMOWA

podpisana w Warszawie dnia 20 maja 1999 r.

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o transporcie morskim,

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o transporcie morskim

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Królestwa Maroka, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",

- pragnąc rozwijać przyjazne stosunki między obydwoma Państwami,

- mając na celu rozwój współpracy gospodarczej w dziedzinie transportu morskiego, w oparciu o zasady równości i wzajemności praw, obustronnych korzyści, wolności żeglugi i niedyskryminacji,

- uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych, które wiążą obie Umawiające się Strony w dziedzinie transportu morskiego,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Definicje

Dla celów niniejszej umowy użyte określenia oznaczają:

a) "Właściwe organy Umawiających się Stron":

- w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej i upoważnione przez niego organy,

- w Królestwie Maroka - Ministra Transportu i Marynarki Handlowej,

b) "Statek Umawiającej się Strony": każdy statek morski wpisany do rejestru okrętowego zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium Państwa tej Umawiającej się Strony i podnoszący jej banderę. Definicja ta nie obejmuje:

- okrętów marynarki wojennej,

- statków organów ochrony granic i policji,

- statków nieużytkowanych dla celów handlowych,

- statków badawczych hydrograficznych, oceanograficznych i naukowych,

- statków rybackich,

- statków o napędzie atomowym,

- statków niespełniających norm konwencji międzynarodowych przyjętych przez obie Strony,

c) "Przedsiębiorstwo żeglugi morskiej Umawiającej się Strony": osobę fizyczną lub prawną zarejestrowaną na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron zgodnie z jej przepisami, posiadającą swoją siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Strony, uprawnioną do prowadzenia żeglugi międzynarodowej,

d) "Członek załogi": kapitana i każdą inną osobę spełniającą funkcje lub usługi na statku w czasie podróży i której nazwisko znajduje się na liście załogi,

e) "Port Umawiającej się Strony": każdy port morski, włączając redy, każdej z Umawiających się Stron, otwarty dla żeglugi międzynarodowej.

Artykuł  2

Zakres Umowy

Niniejsza umowa dotyczy terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium Królestwa Maroka i określa warunki, na jakich zorganizowany jest transport morski między portami obu Państw.

Artykuł  3

Rozwój dwustronnego transportu morskiego

1. Umawiające się Strony będą ściśle współpracować w celu wyeliminowania wszelkich przeszkód, które mogłyby utrudniać żeglugę między ich portami, oraz podejmą niezbędne kroki wspierające prowadzenie usług transportu morskiego zaspokajających potrzeby handlu zagranicznego między obu Państwami, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w Państwach obydwu Umawiających się Stron.

2. Umawiające się Strony będą przestrzegać zasad niedyskryminacji i wolnej konkurencji w żegludze morskiej między ich portami na zasadach równości, zrównoważenia i wzajemności interesów, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w Państwach obydwu Umawiających się Stron.

Artykuł  4

Zobowiązania międzynarodowe

1. Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają praw i zobowiązań Umawiających się Stron, wynikających z wiążących je umów międzynarodowych lub z ich członkostwa w organizacjach międzynarodowych.

2. Umawiające się Strony dołożą starań, aby związać się odnośnymi umowami międzynarodowymi o bezpieczeństwie w żegludze morskiej, o socjalnych warunkach pracy marynarzy i o ochronie środowiska morskiego.

Artykuł  5

Traktowanie statków w portach i na wodach terytorialnych

1. Każda z Umawiających się Stron zapewnia statkom drugiej Umawiającej się Strony takie samo traktowanie, jakie jest przewidziane dla statków państwa najbardziej uprzywilejowanego w swoich portach, na wodach terytorialnych i innych obszarach podlegających jej suwerennym prawom.

Postanowienia niniejszego artykułu dotyczą również dostępu do portów, poboru opłat i podatków portowych, traktowania podczas pobytu w portach i wyjścia z portów, przy korzystaniu z urządzeń przeładunkowych towarów, jak również dostępu do wszystkich innych usług i urządzeń portowych.

2. Zasada wymieniona w ustępie 1 niniejszego artykułu dotyczy również prawa przedsiębiorstw żeglugi morskiej obu Umawiających się Stron do tworzenia przedstawicielstw na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium jej Państwa.

Artykuł  6

Swobodny transfer

Każda z Umawiających się Stron przyznaje przedsiębiorstwom żeglugi morskiej drugiej Umawiającej się Strony prawo do wykorzystania przychodów za usługi w transporcie morskim uzyskane na terytorium jej Państwa na płatności wynikające z prowadzonej tam żeglugi morskiej i zapewni swobodny transfer tych przychodów w przeliczeniu na waluty wymienialne.

Artykuł  7

Dziedziny wyłączone z zakresu umowy

Niniejsza umowa nie obejmuje:

a) przewozu pasażerów i towarów między portami tej samej Umawiającej się Strony: żeglugi przybrzeżnej oraz usług pilotowania, pogłębiania, holowania i pomocy zastrzeżonych dla przedsiębiorstw Umawiających się Stron. Jednakże fakt, iż statki jednej z Umawiających się Stron, pływające od portu do portu drugiej Umawiającej się Strony, dokonują rozładunku lub załadunku towarów lub pasażerów pochodzących lub przeznaczonych dla zagranicy, nie będzie uznany za żeglugę kabotażową,

b) naukowych badań morza.

Artykuł  8

Przestrzeganie przepisów prawnych Umawiających się Stron na ich terytorium

1. Statki jednej Umawiającej się Strony, jak również ich załogi, pasażerowie i ładunek, znajdujące się na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, podlegają obowiązującym przepisom prawa Państwa pobytu, a w szczególności w zakresie bezpieczeństwa transportu morskiego, wjazdu, pobytu i wyjazdu załóg i pasażerów, jak również przywozu, wywozu i składowania niebezpiecznych towarów oraz w zakresie rozładunku i ochrony przed zanieczyszczeniem środowiska morskiego, imigracji, ceł, podatków oraz przepisów sanitarnych.

2. Podczas pobytu na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron statki drugiej Umawiającej się Strony podlegają przepisom dotyczącym wyposażenia, urządzeń, środków bezpieczeństwa statków, kontroli bezpieczeństwa żeglugi, zgodnie z obowiązującymi konwencjami międzynarodowymi.

Artykuł  9

Ułatwienia dla transportu morskiego

Umawiające się Strony podejmą, w ramach przepisów prawnych obowiązujących na terytorium ich Państw oraz ich przepisów portowych, wszelkie niezbędne działania w celu ułatwienia i uproszczenia formalności administracyjnych, celnych i sanitarnych obowiązujących w ich portach oraz wszelkich innych formalności stosowanych w ich portach.

Artykuł  10

Wzajemne uznawanie dokumentów statku

1. Każda z Umawiających się Stron uznaje przynależność państwową statków drugiej Strony na podstawie dokumentów znajdujących się na pokładzie tych statków, wydanych przez właściwe organy, zgodnie z przepisami prawnymi tej Umawiającej się Strony, pod której banderą pływa statek.

2. Każda z Umawiających się Stron uznaje wszystkie dokumenty znajdujące się na pokładzie statków drugiej Strony dotyczące ich wyposażenia, ich załogi, ich pojemności oraz wszystkie inne certyfikaty i dokumenty wydane przez właściwe organy, zgodnie z przepisami prawnymi tej Umawiającej się Strony, pod której banderą pływa statek.

Każda z Umawiających się Stron uznaje międzynarodowe świadectwa pomiarowe. Statki posiadające takie świadectwa nie mogą być poddawane nowym pomiarom w portach drugiej Umawiającej się Strony. W razie konieczności wszystkie opłaty i koszty muszą być obliczane na podstawie tych świadectw.

Artykuł  11

Dokumenty tożsamości członków załogi

1. Każda z Umawiających się Stron uznaje dokumenty tożsamości członków załóg wydane przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony i przyznaje posiadaczom tych dokumentów prawa, o których jest mowa w artykule 12. Dokumentami tymi są:

- dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej - "Książeczka żeglarska",

- dla obywateli Królestwa Maroka - "Książeczka żeglarska".

2. Po wejściu w życie niniejszej umowy każda zmiana dokumentów wymienionych w ustępie 1 przez jedną z Umawiających się Stron będzie przedmiotem notyfikacji do drugiej Umawiającej się Strony.

3. Członkowie załogi statku jednej z Umawiających się Stron, będący obywatelami państw trzecich, posiadający ważny dokument tożsamości, mają prawo do takiego samego traktowania, jak marynarze jednej z Umawiających się Stron, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w danym Państwie.

4. Umawiające się Strony zobowiązują się do przyjęcia bez zbędnych formalności z terytorium drugiej Umawiającej się Strony członków załogi, obywateli Państwa jednej z Umawiających się Stron, którzy zeszli na ląd na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, posiadaczy ważnego dokumentu tożsamości, przebywających w tym kraju, którzy popełnili czyny sprzeczne z postanowieniami artykułu 8 lub 12.

5. Umawiające się Strony zobowiązują się do przyjęcia bez zbędnych formalności z terytorium drugiej Umawiającej się Strony członków załogi, którzy nie są obywatelami Państw Umawiających się Stron, którzy znaleźli się na terytorium jednej z Umawiających się Stron z ważnym dokumentem tożsamości, wymienionym w ustępie 1 niniejszego artykułu, którzy popełnili czyny sprzeczne z postanowieniami artykułu 8 lub 12.

Dotyczy to także osób przybyłych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w sposób nielegalny, na pokładzie statku.

Artykuł  12

Wjazd, tranzyt i pobyt członków załóg

1. Każda z Umawiających się Stron zezwala członkom załogi statku drugiej Umawiającej się Strony, posiadającym jeden z dokumentów wymienionych w artykule 11, na zejście na ląd oraz przebywanie w obrębie miasta portowego bez wizy (uprzednio uzyskanego zezwolenia na pobyt) przez czas oczekiwania na statek, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwie pobytu.

2. Każdy członek załogi, będący posiadaczem jednego z wymienionych w artykule 11 dokumentów, może przejechać tranzytem przez terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony w następujących przypadkach:

- powrotu do własnego Państwa,

- udania się na swój lub inny statek,

- w innym celu uznanym przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony za uzasadniony.

3. Jeżeli według obowiązujących przepisów dotyczących pobytu cudzoziemców wymagane jest uzyskanie wizy (zezwolenia na pobyt uzyskanego przed wyjazdem) na tranzyt, o którym mowa w ustępie 2, zostanie ona wydana w możliwie najkrótszym terminie.

4. Właściwe organy Umawiających się Stron wydadzą zezwolenie na pobyt członkowi załogi, który został odwieziony do szpitala na terytorium ich Państwa, na czas leczenia.

5. Umawiające się Strony zastrzegają sobie prawo odmowy wjazdu na terytorium ich Państwa osób niepożądanych także w tych przypadkach, gdy osoby te są posiadaczami jednego z dokumentów wymienionych w artykule 11.

6. Postanowienia zawarte w ustępach 1-5 nie naruszają przepisów prawa Państw Umawiających się Stron dotyczących wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców.

Artykuł  13

Wypadki morskie

1. Jeżeli statek podnoszący banderę jednej Umawiającej się Strony ulegnie wypadkowi lub znajdzie się w innej niebezpiecznej sytuacji na wodach wewnętrznych lub na morzu terytorialnym Państwa drugiej Umawiającej się Strony, to właściwe władze tej Umawiającej się Strony podejmą wszystkie niezbędne kroki w celu udzielenia pomocy i opieki pasażerom, członkom załogi, statkowi i towarom, w tym samym zakresie, w jakim byłaby udzielona statkowi pod własna banderą. Podczas ustalania przyczyn wypadków morskich Umawiające się Strony będą stosować zasady wyrażone w postanowieniach Międzynarodowej Organizacji Morskiej oraz zgodne z ustawodawstwem wewnętrznym obu Stron.

2. Właściwe organy jednej Umawiającej się Strony, na terytorium Państwa której statek drugiej Umawiającej się Strony doznał wypadku, wymienionego w ustępie 1, powiadomią w możliwie najkrótszym czasie o tym wydarzeniu najbliższy urząd konsularny Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

3. O zaistniałym wypadku lub niebezpiecznej sytuacji statku drugiej Umawiającej się Strony na wodach wewnętrznych lub na morzu terytorialnym zostaną w możliwie najkrótszym czasie poinformowane organy celne. Wyposażenie i urządzenia okrętowe, ładunek, części zamienne i zapasy znajdujące się na uszkodzonym statku nie będą podlegały ocleniu i innym opłatom importowym, jeżeli nie będą one wprowadzone do lokalnego obrotu towarowego.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie ograniczają jakichkolwiek praw do roszczeń z tytułu ratownictwa, pomocy i opieki udzielonej statkowi, jego pasażerom, załodze i ładunkowi.

Artykuł  14

Współpraca techniczna

Umawiające się Strony będą zachęcać przedsiębiorstwa transportu morskiego oraz inne instytucje związane z transportem morskim swoich Państw do rozwijania wszelkich możliwych form współpracy, w szczególności w dziedzinie szkolnictwa morskiego, administracji portów morskich, ochrony środowiska morskiego i ratownictwa morskiego.

Artykuł  15

Konsultacje

1. W celu zapewnienia efektywnego stosowania niniejszej umowy może zostać zwołane spotkanie przedstawicieli właściwych organów Umawiających się Stron oraz ekspertów wyznaczonych przez Umawiające się Strony.

2. Spotkanie takie odbędzie się, w razie potrzeby, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, w terminie do trzech miesięcy, licząc od daty otrzymania powyższego wniosku.

Artykuł  16

Rozstrzyganie sporów

1. Wszelkie spory wynikające z interpretacji lub stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane w drodze negocjacji przez właściwe organy Umawiających się Stron.

2. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia w drodze negocjacji spory będą rozstrzygane w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  17

Wejście w życie i wypowiedzenie umowy

1. Niniejsza umowa wchodzi w życie po upływie 30 dni od daty otrzymania ostatniej notyfikacji przez Umawiające się Strony, dotyczącej spełnienia procedur wymaganych dla wejścia w życie niniejszej umowy.

2. Niniejsza umowa jest zawarta na okres 5 lat i ulega automatycznemu przedłużeniu, o ile nie zostanie wypowiedziana przez jedną z Umawiających się Stron z 6-miesięcznym wyprzedzeniem. W takim przypadku umowa traci moc po upływie wymienionego okresu 6 miesięcy od daty wypowiedzenia.

3. Niniejsza umowa może ulec zmianie w dowolnym czasie, za obopólną zgodą.

SPORZĄDZONO w Warszawie dnia 20 maja 1999 r., w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach: polskim, arabskim i francuskim. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst francuski będzie uważany za rozstrzygający.