Maroko-Polska. Umowa o transporcie morskim. Warszawa.1999.05.20.
M.P.2004.31.545
Akt obowiązującyUMOWA
podpisana w Warszawie dnia 20 maja 1999 r.
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o transporcie morskim,
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o transporcie morskim
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Królestwa Maroka, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",
- pragnąc rozwijać przyjazne stosunki między obydwoma Państwami,
- mając na celu rozwój współpracy gospodarczej w dziedzinie transportu morskiego, w oparciu o zasady równości i wzajemności praw, obustronnych korzyści, wolności żeglugi i niedyskryminacji,
- uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych, które wiążą obie Umawiające się Strony w dziedzinie transportu morskiego,
uzgodniły, co następuje:
Definicje
Dla celów niniejszej umowy użyte określenia oznaczają:
Zakres Umowy
Niniejsza umowa dotyczy terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium Królestwa Maroka i określa warunki, na jakich zorganizowany jest transport morski między portami obu Państw.
Rozwój dwustronnego transportu morskiego
Zobowiązania międzynarodowe
Traktowanie statków w portach i na wodach terytorialnych
Postanowienia niniejszego artykułu dotyczą również dostępu do portów, poboru opłat i podatków portowych, traktowania podczas pobytu w portach i wyjścia z portów, przy korzystaniu z urządzeń przeładunkowych towarów, jak również dostępu do wszystkich innych usług i urządzeń portowych.
Swobodny transfer
Każda z Umawiających się Stron przyznaje przedsiębiorstwom żeglugi morskiej drugiej Umawiającej się Strony prawo do wykorzystania przychodów za usługi w transporcie morskim uzyskane na terytorium jej Państwa na płatności wynikające z prowadzonej tam żeglugi morskiej i zapewni swobodny transfer tych przychodów w przeliczeniu na waluty wymienialne.
Dziedziny wyłączone z zakresu umowy
Niniejsza umowa nie obejmuje:
Przestrzeganie przepisów prawnych Umawiających się Stron na ich terytorium
Ułatwienia dla transportu morskiego
Umawiające się Strony podejmą, w ramach przepisów prawnych obowiązujących na terytorium ich Państw oraz ich przepisów portowych, wszelkie niezbędne działania w celu ułatwienia i uproszczenia formalności administracyjnych, celnych i sanitarnych obowiązujących w ich portach oraz wszelkich innych formalności stosowanych w ich portach.
Wzajemne uznawanie dokumentów statku
Każda z Umawiających się Stron uznaje międzynarodowe świadectwa pomiarowe. Statki posiadające takie świadectwa nie mogą być poddawane nowym pomiarom w portach drugiej Umawiającej się Strony. W razie konieczności wszystkie opłaty i koszty muszą być obliczane na podstawie tych świadectw.
Dokumenty tożsamości członków załogi
- dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej - "Książeczka żeglarska",
- dla obywateli Królestwa Maroka - "Książeczka żeglarska".
Dotyczy to także osób przybyłych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w sposób nielegalny, na pokładzie statku.
Wjazd, tranzyt i pobyt członków załóg
- powrotu do własnego Państwa,
- udania się na swój lub inny statek,
- w innym celu uznanym przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony za uzasadniony.
Wypadki morskie
Współpraca techniczna
Umawiające się Strony będą zachęcać przedsiębiorstwa transportu morskiego oraz inne instytucje związane z transportem morskim swoich Państw do rozwijania wszelkich możliwych form współpracy, w szczególności w dziedzinie szkolnictwa morskiego, administracji portów morskich, ochrony środowiska morskiego i ratownictwa morskiego.
Konsultacje
Rozstrzyganie sporów
Wejście w życie i wypowiedzenie umowy
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »