Maksymalna wysokość i warunki udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności.

Monitor Polski

M.P.1964.14.65

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1965 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ

z dnia 15 lutego 1964 r.

w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności. ^*

Na podstawie § 7 ust. 2 i § 12 ust. 2 uchwały nr 81 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1957 r. w sprawie pomocy Państwa dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych ludności (Monitor Polski z 1957 r. Nr 22, poz. 157 i z 1963 r. Nr 3, poz. 5) oraz uchwały nr 59 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie dodatkowej pomocy Państwa dla spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego (Monitor Polski z 1958 r. Nr 22, poz. 133 oraz z 1959 r. Nr 57, poz. 276) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się maksymalną wysokość kredytu bankowego dla:

1) spółdzielni mieszkaniowych (lokatorskich) - w kwocie 131.500 zł jako przeciętny kredyt dla planowanego programu (zadania inwestycyjnego) na budowę jednego mieszkania;

2) spółdzielni budowlano-mieszkaniowych - na budowę w domu wielomieszkaniowym jednego mieszkania o powierzchni użytkowej:

a) do 50 m² - w kwocie 100.000 zł,

b) powyżej 50 m² do 71 m² - w kwocie 50.000 zł;

3) spółdzielni budowlano-mieszkaniowych, spółdzielczych zrzeszeń budowy domów jednorodzinnych oraz osób fizycznych - na budowę domu jednorodzinnego (lokalu w małym domu mieszkalnym) o powierzchni użytkowej do 110 m² - w kwocie 100.000 zł.

§ 2. Warunkiem przyznania kredytu bankowego, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, jest przestrzeganie przez spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego średnich i maksymalnych wielkości mieszkań, ustalonych w zarządzeniu Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 30 grudnia 1961 r. w sprawie ustalenia średnich i maksymalnych wielkości mieszkań dla spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego (Dziennik Budownictwa z 1962 r. Nr 1, poz. 3).

§ 3. Kredyt bankowy, o którym mowa w niniejszym zarządzeniu, może być przyznawany po uprzednim przeprowadzeniu szczegółowej analizy sytuacji materialnej i rodzinnej pożyczkobiorców. Przy przyznawaniu kredytu należy zwracać uwagę na to, aby wielkość budowanego domu (mieszkania) odpowiadała liczebności rodziny pożyczkobiorcy. Dotyczy to zarówno spółdzielni budownictwa mieszkaniowego, jak też budujących indywidualnie.

§  4.

1. Pierwszeństwo w uzyskaniu kredytu bankowego przysługuje:

1) spółdzielniom mieszkaniowym (lokatorskim) zrzeszającym pracowników zakładów gospodarki uspołecznionej, zwłaszcza robotników, i budującym mieszkania w domach wielomieszkaniowych;

2) spółdzielniom budowlano-mieszkaniowym zrzeszającym osoby wymienione w pkt 1 i budującym mieszkania w domach wielomieszkaniowych;

3) spółdzielniom budowlano-mieszkaniowym oraz spółdzielczym zrzeszeniom budowy domów jednorodzinnych - budującym małe i oszczędne domy jednorodzinne (lokale w małych domach mieszkalnych) dla osób, które ze względu na swój charakter zatrudnienia są niezbędnie potrzebne na danym terenie, a ich sytuacja materialna i stan rodzinny wskazują na konieczność przyznania pomocy kredytowej Państwa.

2. W ramach pierwszeństwa określonego w ust. 1 dla poszczególnych grup pożyczkobiorców należy udzielać pożyczek w pierwszej kolejności:

1) spółdzielniom, których członkowie gromadzą wkłady oszczędnościowe w Powszechnej Kasie Oszczędności w sposób ustalony odpowiednim zarządzeniem Ministra Finansów;

2) osobom, które ukończyły oszczędzanie na mieszkaniowych książeczkach Powszechnej Kasy Oszczędności i zgromadziły wymagany odpowiednimi przepisami wkład mieszkaniowy.

3. Przez oszczędne, małe domy jednorodzinne (lokale w małych domach mieszkalnych), o których mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się domy wznoszone przede wszystkim w zabudowie szeregowej przy użyciu materiałów miejscowych, o skromnym standardzie wyposażenia, nie podpiwniczone lub częściowo podpiwniczone, z mieszkaniami o ograniczonej wielkości, odpowiadającej liczebności rodziny pożyczkobiorcy.

§ 5. Nie należy przydzielać kredytu bankowego na obiekty nowo rozpoczynane przed zapewnieniem kredytu na obiekty kontynuowane.

§  6.

1. Spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego, niezależnie od kredytu bankowego określonego w § 1, mogą uzyskać dodatkowe środki kredytowe na budowę urządzeń handlowych, gastronomicznych i usługowych wbudowanych i wolno stojących, urządzeń socjalno-kulturalnych wbudowanych oraz przeznaczonych dla potrzeb spółdzielni i jej członków, świetlic i zakładów konserwacyjno-remontowych - w wysokości nie przekraczającej 3.200 zł na 1 m² powierzchni użytkowej tych urządzeń.

2. Uzyskanie kredytu, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga zgromadzenia przez spółdzielnie środków własnych, jeżeli wysokość kredytu odpowiada planowanemu kosztowi budowy wymienionych wyżej urządzeń.

§ 7. Zarządzenie nie dotyczy kredytów bankowych na budowę, odbudowę lub kapitalny remont obiektów mieszkalno-pensjonatowych, realizowanych na podstawie przepisów uchwały nr 348 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 4 października 1960 r. w sprawie pomocy Państwa dla budownictwa mieszkalno-pensjonatowego. Wysokość i warunki udzielania tych kredytów określa zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 13 maja 1961 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budowę jednego domu w ramach budownictwa mieszkalno-pensjonatowego (Monitor Polski Nr 47, poz. 212).

§ 8. Spółdzielnie budowlano-mieszkaniowe, budujące mieszkania w domach wielomieszkaniowych na podstawie projektów wstępnych zatwierdzonych przed dniem 1 stycznia 1962 r., mają prawo do uzyskania kredytu bankowego w wysokości i na warunkach określonych w § 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 12 listopada 1959 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności (Monitor Polski Nr 96, poz. 512).

§ 9. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1961 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności (Monitor Polski z 1961 r. Nr 75, poz. 319 oraz z 1963 r. Nr 14, poz. 79);

2) zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 11 września 1963 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budowę domów jednorodzinnych (Monitor Polski Nr 72, poz. 358).

§ 10. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 1 czerwca 1965 r. nin. zarządzenie utraciło częściowo podstawę prawną na skutek zmiany uchwały nr 81 z dnia 15 marca 1957 r. w sprawie pomocy Państwa dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych ludności (M.P.57.22.157) - w części dotyczącej spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego, oraz uchwały nr 59 z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie dodatkowej pomocy Państwa dla spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego (M.P.58.22.133) przez § 36 pkt 1 i 2 uchwały nr 122 z dnia 22 maja 1965 r. w sprawie zapewnienia warunków dalszego rozwoju spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego (M.P.65.27.133).