Maksymalna wysokość i warunki udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności.

Monitor Polski

M.P.1961.75.319

Akt utracił moc
Wersja od: 20 lutego 1963 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ
z dnia 25 sierpnia 1961 r.
w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności.

Na podstawie § 7 ust. 2 i § 12 ust. 2 uchwały nr 81 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1957 r. w sprawie pomocy Państwa dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych ludności (Monitor Polski Nr 22, poz. 157), uchwały nr 59 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie dodatkowej pomocy Państwa dla spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego (Monitor Polski z 1958 r. Nr 22, poz. 133 i z 1959 r. Nr 57, poz. 276) zarządza się, co następuje:
Ustala się maksymalną wysokość kredytu bankowego dla:
1)
spółdzielni mieszkaniowych typu lokatorskiego w kwocie 131.500 zł jako przeciętny kredyt dla planowanego programu na budowę 1 mieszkania;
2)
spółdzielni budowlano-mieszkaniowych na budowę 1 mieszkania w domu wielomieszkaniowym o powierzchni użytkowej:
a)
do 50 m2 - w kwocie 100.000 zł,
b)
powyżej 50 m2 do 71 m2 - w kwocie 50.000 zł;
3)
spółdzielni budowlano-mieszkaniowych, spółdzielczych zrzeszeń budowy domów jednorodzinnych oraz osób fizycznych na budowę mieszkania w małym domu mieszkalnym bądź domu jednorodzinnego o powierzchni użytkowej:
a)
do 71 m2 - w kwocie 100.000 zł,
b)
powyżej 71 m2 do 85 m2 - w kwocie 50.000 zł.

Przy budowie mieszkań o powierzchni użytkowej powyżej 85 m2 kredyt nie może być udzielany.

Prawo do uzyskania kredytu bankowego w wysokości ustalonej w § 1 mają:
1)
spółdzielnie mieszkaniowe typu lokatorskiego oraz spółdzielnie budowlano-mieszkaniowe budujące mieszkania w domach wielomieszkaniowych, odpowiadające obowiązującym normatywom mieszkaniowym;
2) 1
spółdzielnie budowlano-mieszkaniowe, spółdzielcze zrzeszenia budowy domów jednorodzinnych oraz osoby fizyczne budujące domy jednorodzinne na działkach odpowiadających normatywowi zabudowy terenów niskiego budownictwa mieszkaniowego, wprowadzonemu zarządzeniem Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z dnia 3 grudnia 1962 r. w sprawie wytycznych w zakresie wyznaczania terenów pod niskie budownictwo mieszkaniowe oraz normatywy zabudowy tych terenów (Monitor Polski Nr 86, poz. 408). Odstępstwo od normatywu nie stanowi przeszkody w otrzymaniu kredytu w przypadkach przewidzianych w § 4 i § 5 wymienionego zarządzenia Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury.
Kredyt bankowy, o którym mowa w niniejszym zarządzeniu, może być przydzielany tylko po analizie sytuacji materialnej i rodzinnej pożyczkobiorcy. Przy przydziale kredytu należy zwracać uwagę, aby wielkość budowanego domu odpowiadała liczebności rodziny pożyczkobiorcy. Dotyczy to zarówno spółdzielni budownictwa mieszkaniowego, jak też indywidualnie budujących.
1.
Pierwszeństwo w uzyskaniu kredytu bankowego przysługuje:
1)
spółdzielniom mieszkaniowym typu lokatorskiego, zrzeszającym pracowników zakładów gospodarki uspołecznionej, zwłaszcza robotników, budującym mieszkania w domach wielomieszkaniowych;
2)
spółdzielniom budowlano-mieszkaniowym zrzeszającym osoby wymienione w pkt 1, budującym mieszkania w domach wielomieszkaniowych;
3)
spółdzielniom budowlano-mieszkaniowym i zrzeszeniom budowy domów jednorodzinnych, prowadzącym budowę oszczędnych, małych domów mieszkalnych i domów jednorodzinnych dla osób, które ze względu na swój charakter zatrudnienia są niezbędnie potrzebne na danym terenie, a ich sytuacja materialna i stan rodzinny wskazują na konieczność przyznania im pomocy Państwa w pierwszej kolejności.
2.
W ramach pierwszeństwa określonego w ust. 1 dla poszczególnych grup pożyczkobiorców należy udzielać pożyczek w pierwszej kolejności:
1)
spółdzielniom, których członkowie gromadzą wkłady oszczędnościowe w Powszechnej Kasie Oszczędności w sposób ustalony w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1958 r. w sprawie dalszego usprawnienia systemu oszczędzania na mieszkaniowych książeczkach oszczędnościowych Powszechnej Kasy Oszczędności (Monitor Polski Nr 94, poz. 514);
2)
osobom, które ukończyły oszczędzanie na mieszkaniowych książeczkach Powszechnej Kasy Oszczędności i zgromadziły wymagany odpowiednimi przepisami wkład mieszkaniowy.
3.
Przez oszczędne małe domy mieszkalne i domy jednorodzinne, o których mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się domy budowane przede wszystkim w zabudowie szeregowej przy użyciu materiałów miejscowych, z mieszkaniami o ograniczonej wielkości, w skromnym standardzie wyposażenia, nie podpiwniczone lub częściowo podpiwniczone o wysokości kondygnacji mieszkalnych nie przekraczającej wraz z grubością stropu 2,80 m.
Zakazuje się przydzielania kredytu bankowego na obiekty nowo rozpoczynane przed zapewnieniem kredytu na obiekty kontynuowane.
1.
Spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego, niezależnie od kredytu bankowego określonego § 1, mogą uzyskać dodatkowe środki kredytowe na budowę lokali socjalnych, usługowych i kulturalnych w wysokości nie przekraczającej 3.200 zł na 1 m2 powierzchni użytkowej tych lokali.
2.
Uzyskanie kredytu bankowego, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy jego wysokość odpowiada planowanemu kosztowi budowy tych lokali, nie wymaga posiadania przez spółdzielnię wkładu własnego.
Zarządzenie niniejsze nie dotyczy kredytów bankowych na budowę, odbudowę lub kapitalny remont obiektów mieszkalno-pensjonatowych, realizowanych na podstawie przepisów uchwały nr 348 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 4 października 1960 r. w sprawie pomocy Państwa dla budownictwa mieszkalno-pensjonatowego. Wysokość i warunki udzielania tych kredytów określa zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 13 maja 1961 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budowę jednego budynku w ramach budownictwa mieszkalno-pensjonatowego (Monitor Polski Nr 47, poz. 212).
Spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego dokonujące inwestycji na podstawie projektów wstępnych zatwierdzonych przed dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia oraz osoby fizyczne, które uzyskały przed tym terminem pozwolenia budowlane, korzystają w dalszym ciągu z kredytu bankowego na warunkach obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia (zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 12 listopada 1959 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności (Monitor Polski z 1959 r. Nr 96, poz. 512 i z 1960 r. Nr 73, poz. 337).
Traci moc zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 12 listopada 1959 r. w sprawie maksymalnej wysokości i warunków udzielania kredytu bankowego na budownictwo mieszkaniowe ze środków własnych ludności (Monitor Polski z 1959 r. Nr 96, poz. 512 i z 1960 r. Nr 73, poz. 337).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1962 r.
1 § 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 5 lutego 1963 r. (M.P.63.14.79) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 20 lutego 1963 r.