Łotwa-Polska. Umowa o wzajemnej reprezentacji wizowej. Ryga.2013.02.13.

Monitor Polski

M.P.2014.116

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 lutego 2020 r.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Łotewskiej o wzajemnej reprezentacji wizowej,

podpisana w Rydze dnia 13 lutego 2013 r.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rząd Republiki Łotewskiej, zwane dalej "Stronami",

mając na względzie, charakteryzującą się wzajemnym zaufaniem, współpracę między polskimi i łotewskimi służbami konsularnymi,

uznając, że uproszczenie procedur wydawania wiz leży we wspólnym interesie Stron,

biorąc pod uwagę dorobek prawny Unii Europejskiej w zakresie wspólnej polityki wizowej oraz jej przyszłe działania podejmowane w tej dziedzinie,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Strony będą reprezentować się wzajemnie w procesie rozpatrywania wniosków i wydawaniu wiz, o których mowa w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 roku ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy), zwanym dalej "kodeksem wizowym", zgodnie z prawem Unii Europejskiej, postanowieniami niniejszej Umowy oraz porozumieniami technicznymi, zawieranymi pomiędzy właściwymi władzami na podstawie artykułu 9 niniejszej Umowy, zwanymi dalej "porozumieniami technicznymi".

Artykuł  2

1. Działając na podstawie artykułu 1 niniejszej Umowy, Strony przestrzegać będą odpowiednich przepisów prawa krajowego Strony reprezentującej.

2. Podejmując działania, określone w artykule 1 niniejszej Umowy, przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne Stron udzielają sobie nawzajem pomocy.

Artykuł  3

Działając zgodnie z postanowieniami artykułu 1 niniejszej Umowy, Strona podejmująca czynności w ramach reprezentacji na rzecz Drugiej Strony postępować będzie z taką samą starannością, jak przy wydawaniu wiz lub przyjmowaniu danych w swoim własnym imieniu. Z wyjątkiem przypadków określonych w kodeksie wizowym, żadna ze Stron nie będzie ponosić odpowiedzialności za czynności podjęte w ramach reprezentacji na rzecz Drugiej Strony.

Artykuł  4

Umowa niniejsza nie ma zastosowania do wiz wydawanych w celu pracy zarobkowej, podjęcia nauki lub innej działalności, dla której wymagane jest wcześniejsze zezwolenie przez Stronę, na której terytorium ma ona być wykonywana.

Artykuł  5

Stosownie do artykułu 25 ustęp 3 kodeksu wizowego, wizy o ograniczonej ważności terytorialnej mogą być wydane w ramach reprezentacji tylko w przypadku, gdy ograniczona ważność terytorialna wizy spowodowana jest faktem, iż dokument podróży aplikującego, uznawany przez Strony, nie jest uznawany przez inne Państwa Strony Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach.

Artykuł  6  ¹  

Konsultacje prowadzone zgodnie z artykułem 22 kodeksu wizowego w sprawach wniosków wizowych przyjętych przez Stronę reprezentującą, które wymagają zasięgnięcia opinii organów centralnych Strony reprezentowanej lub organów centralnych innych państw członkowskich, przeprowadza Strona reprezentująca.

Artykuł  7

W przypadku, gdy przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny jednej ze Stron uzna, że wiza nie powinna zostać wydana, jest upoważniony, aby po rozpatrzeniu wniosku odmówić wydania wizy, zgodnie z artykułem 8 ustępem 4 literą d) kodeksu wizowego. Artykuł 32 ustęp 3 kodeksu wizowego stosuje się do odmowy wizy.

Artykuł  8

Stronie reprezentującej przysługuje prawo do pobierania opłat wizowych. Za wyjątkiem powyższego, Strona reprezentowana nie będzie ponosić żadnych dodatkowych opłat na rzecz Strony reprezentującej za rozpatrywanie wniosków wizowych.

Artykuł  9

1. Właściwe władze Stron zawierają porozumienia techniczne, w których określą przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne właściwe do wykonywania postanowień niniejszej Umowy oraz niezbędne techniczne zasady współpracy.

2. Właściwymi władzami Stron, o których mowa w ustępie 1, są:

1) dla Rzeczypospolitej Polskiej: Minister Spraw Zagranicznych;

2) dla Republiki Łotewskiej: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Artykuł  10

Kwestie sporne dotyczące interpretacji postanowień niniejszej Umowy będą rozstrzygane przez Strony w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  11

Niniejsza Umowa może być zmieniona poprzez pisemną zgodę obu Stron. Zmiany Umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł  12

1. Umowa niniejsza wchodzi w życie trzydziestego (30) dnia następującego po dniu podpisania.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Każda ze Stron może wypowiedzieć Umowę poprzez pisemną notyfikację w drodze dyplomatycznej. W takim przypadku utraci ona moc po upływie trzydziestu (30) dni po dniu otrzymania przez Drugą Stronę noty informującej o wypowiedzeniu.

3. Strony mogą w każdym czasie zawiesić stosowanie niniejszej Umowy w całości lub w części. Strony notyfikują sobie nawzajem w drodze dyplomatycznej początkowe i końcowe daty okresu zawieszenia. Notyfikacja będzie skuteczna nie wcześniej niż w dniu następującym po dniu otrzymania noty Drugiej Strony.

Umowę niniejszą sporządzono w Rydze dnia 13 lutego 2013 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, łotewskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.

¹ Art. 6 zmieniony przez Porozumienie z dnia 12 lutego 2020 r. (M.P.2020.382) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 2 lutego 2020 r.