Litwa-Polska. Umowa o współpracy w morskim i lotniczym poszukiwaniu i ratownictwie. Wilno.2009.10.19.

Monitor Polski

M.P.2013.805

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 lutego 2013 r.

UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej o współpracy w morskim i lotniczym poszukiwaniu i ratownictwie,
podpisana w Wilnie dnia 19 października 2009 r.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Litewskiej, zwane dalej Umawiającymi się Stronami,

biorąc pod uwagę postanowienia Załącznika 12 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 1944 roku (zwanej dalej Konwencją ICAO 1944) i Rozdziału 1 Załącznika do Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim z 1979 roku (zwanej dalej Konwencją SAR 1979),

mając na uwadze ogromne znaczenie, jakie ma udzielanie pomocy osobom znajdującym się w niebezpieczeństwie na lądzie i na morzu,

uzgodniły co następuje:

Dla potrzeb niniejszej Umowy mają zastosowanie definicje zawarte w Konwencji ICAO 1944 i Konwencji SAR 1979.

1.
Umawiające się Strony uważają granicę między ich sąsiadującymi Rejonami Informacji Powietrznej (FIR-ami) jako granicę między ich rejonami poszukiwania i ratownictwa. Te rejony odpowiedzialności dalej będą zwane rejonami poszukiwania i ratownictwa.
2.
Rozgraniczenie rejonów poszukiwania i ratownictwa między Rzeczpospolitą Polską i Republiką Litewską nie odnosi się ani nie wpływa niekorzystnie na jakąkolwiek inną granicę między dwoma Państwami.
3.
Każda z Umawiających się Stron zapewnia w swym rejonie poszukiwania i ratownictwa służby odpowiedzialne za morskie i lotnicze poszukiwanie i ratownictwo (zwane dalej służbami poszukiwania i ratownictwa).
4.
Właściwe władze Umawiających się Stron wyznaczą służby odpowiedzialne za współpracę ze służbami poszukiwania i ratownictwa drugiej Umawiającej się Strony, które podpiszą porozumienie, o którym mowa w ustępie 2 artykułu 6 niniejszej Umowy.

Właściwymi władzami Umawiających się Stron są:

-
w Rzeczypospolitej Polskiej:

Minister Infrastruktury

dla służb poszukiwania i ratownictwa lotniczego (zgodnie z Konwencją ICAO 1944)

dla służb poszukiwania i ratownictwa morskiego (zgodnie z Konwencją SAR 1979)

-
w Republice Litewskiej

Minister Transportu i Komunikacji

dla służb poszukiwania i ratownictwa lotniczego (zgodnie z Konwencją ICAO 1944)

dla służb poszukiwania i ratownictwa morskiego (zgodnie z Konwencją SAR 1979)

Działania poszukiwawczo-ratownicze na lądzie, na wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym każdej z Umawiających się Stron będą wykonywane zgodnie z prawem i regulacjami tej Umawiającej się Strony oraz zgodnie z Konwencją ICAO 1944 i Konwencją SAR 1979.

1.
Jeżeli służba poszukiwania i ratownictwa jednej z Umawiających się Stron otrzyma informację, z której wynika, że ludzkie życie jest w niebezpieczeństwie lub informację o wypadku lotniczym, który wydarzył się w rejonie poszukiwania i ratownictwa drugiej Umawiającej się Strony, służba ta niezwłocznie poinformuje służbę poszukiwania i ratownictwa drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Jeżeli służba poszukiwania i ratownictwa jednej z Umawiających się Stron uważa, że pomoc służby poszukiwania i ratownictwa drugiej Umawiającej się Strony jest konieczna, może poprosić o taką pomoc. Służba poszukiwania i ratownictwa otrzymująca taką prośbę udziela maksymalnie możliwej pomocy. W takim przypadku, dalsze działania będą podjęte we współpracy między służbami poszukiwania i ratownictwa obydwóch Umawiających się Stron.
3.
Pomoc jakiejkolwiek osobie, znajdującej się w niebezpieczeństwie lub która może być w niebezpieczeństwie, będzie udzielona bez względu na narodowość lub status tej osoby, lub też okoliczności w jakich ta osoba się znajduje.
4.
Odpowiednie służby będą dostarczały informacji o wyratowaniu osób poszkodowanych w wypadku lub odnalezieniu osób zaginionych, będących obywatelami jednej z Umawiających się Stron oraz, jeżeli to konieczne, również informacje o obywatelach Państw trzecich. Informacje te będą przesyłane niezwłocznie i w miarę możliwości będą zawierać dane personalne, jak również szczegóły dotyczące stanu zdrowia i miejsca znajdowania się osób poszkodowanych w wypadku lub miejsca przechowywania zwłok.
1.
Umawiające się Strony będą rozwijały i umacniały współpracę pomiędzy swoimi służbami poszukiwania i ratownictwa. Współpraca ta obejmuje, między innymi: wspólne ćwiczenia, regularne sprawdzanie międzynarodowych kanałów łączności, wizyty łącznikowe specjalistów, wymianę doświadczeń i informacji uzyskanych przez służby poszukiwania i ratownictwa każdej z Umawiających się Stron.
2.
W celu praktycznego wdrożenia niniejszej Umowy zostanie podpisane Porozumienie Operacyjne o lotniczym poszukiwaniu i ratownictwie.
3.
Właściwe władze Umawiających się Stron określone w artykule 3 lub wyznaczone instytucje, o których mowa w ustępie 4 artykułu 2 niniejszej Umowy, kiedy uznają to za konieczne, będą spotykać się w celu przedyskutowania i zdecydowania o sprawach dotyczących praktycznej współpracy. Spotkania te zazwyczaj będą się odbywały przemiennie w Rzeczypospolitej Polskiej i Republice Litewskiej.

Każda z Umawiających się stron będzie ponosić własne wydatki wynikające z jej udziału w działaniach poszukiwawczo-ratowniczych, podejmowanych na podstawie niniejszej Umowy.

Żaden z zapisów niniejszej Umowy nie wpływa na prawa i zobowiązania którejkolwiek z Umawiających się Stron, wynikające z innych międzynarodowych umów dwustronnych lub wielostronnych.

1.
Niniejsza Umowa podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Dniem wejścia w życie niniejszej Umowy będzie trzydziesty (30) dzień od daty otrzymania noty późniejszej.
2.
W przypadku gdy jakiekolwiek władze, o których mowa w artykule 3 niniejszej Umowy zmienią swoją nazwę, nazwa nowej władzy zostanie przekazana drugiej Umawiającej się Stronie drogą dyplomatyczną.
3.
Niniejsza Umowa jest zawarta na czas nieokreślony i może zostać wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji.
Sporządzono w Wilnie dnia 19 października 2009 w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, litewskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku wystąpienia sporów interpretacyjnych tekst angielski jest tekstem rozstrzygającym.