Likwidacja praktyki poufnego opiniowania pracowników.

Monitor Polski

M.P.1956.86.998

Akt utracił moc

Wersja od: 19 października 1956 r.

ZARZĄDZENIE NR 284

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 13 października 1956 r.

w sprawie likwidacji praktyki poufnego opiniowania pracowników.

Szeroko rozpowszechniona w zakładach pracy praktyka wydawania poufnych opinii o pracownikach jest sprzeczna z zasadami jawności życia społecznego w Państwie Ludowym. Poufne opinie, wydawane bez kontroli ze strony czynnika społecznego i zainteresowanego pracownika, dają pole do nadużyć i są przyczyną wielu uzasadnionych skarg obywateli. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności i uwzględniając wniosek Centralnej Rady Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§ 1. Zabrania się wydawania przez zakłady pracy poufnych opinii o pracownikach w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, bez względu na formę opinii (pisemna, ustna, telefoniczna).

§ 2. Opinię o pracowniku w związku z rozwiązaniem stosunku pracy zakład pracy wydaje wyłącznie na żądanie pracownika na piśmie i do jego rąk.

§ 3. Jeżeli zakład pracy sporządza okresowe oceny (charakterystyki) pracowników, obowiązany jest udostępniać je do wglądu zainteresowanemu pracownikowi.

§  4.

1. Znajdujące się w aktach osobowych pracownika poufne opinie dotyczące okresu i charakteru zatrudnienia, jego funkcji, wynagrodzenia i oceny jako pracownika należy ujawnić pracownikowi.

2. Znajdujące się w aktach osobowych pracownika opinie dotyczące oceny pracownika, wystawione przez inne zakłady pracy lub instytucje (ust. 1), należy zniszczyć, jeżeli pracownik nie wyrazi zgody na pozostawienie tych opinii w aktach.

§  5.

1. Zakład pracy sporządza opinię o pracowniku lub byłym pracowniku przy udziale przedstawiciela rady zakładowej (miejscowej) lub po uzgodnieniu treści opinii z radą zakładową (miejscową).

2. W razie rozbieżności zdań pomiędzy kierownikiem zakładu pracy a radą zakładową (miejscową) o opinii decyduje kierownik jednostki nadrzędnej nad zakładem pracy w uzgodnieniu z instancją związkową nadrzędną nad radą zakładową (miejscową).

3. Pracownik lub były pracownik, który uważa za krzywdzącą opinię wystawioną przez zakład pracy (§§ 2, 3 i 4), może zwrócić się w terminie 4 dni od otrzymania opinii o jej sprostowanie do kierownika jednostki nadrzędnej nad zakładam pracy. Kierownik tej jednostki decyduje o opinii w sposób określony w ust. 2.

4. Opinia ustalona w sposób określony w ust. 2 lub 3 powinna być wydana pracownikowi przez zakład pracy w ciągu 10 dni od złożenia odwołania.

5. Jeżeli w zakładzie pracy nie ma rady zakładowej (miejscowej), przepisy ust. 1 - 3 dotyczą delegata związkowego, a jeżeli nie ma również delegata związkowego, przepisy te dotyczą właściwego terenowego zarządu związku zawodowego.

§ 6. Za wykonanie obowiązków określonych zarządzeniem odpowiedzialni są osobiście kierownicy zakładów pracy oraz - w zakresie swojej właściwości - kierownicy komórek kadrowych.

§ 7. Kierownicy jednostek nadrzędnych są obowiązani pociągać do odpowiedzialności służbowej kierowników podległych zakładów pracy winnych naruszenia przepisów niniejszego zarządzenia, a w szczególności:

1) dopuszczenia się wydania poufnej opinii o pracowniku lub byłym pracowniku (§ 1),

2) nieudostępnienia pracownikowi do wglądu opinii określonych w § 3 i § 4 ust. 1,

3) niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązku zniszczenia poufnych opinii (§ 4 ust. 2),

4) odmowy wydania opinii na żądanie pracownika lub byłego pracownika (§ 2),

5) odmowy sprostowania opinii zgodnie z zasadami ustalonymi w § 5 ust. 2 i 3.

Analogiczny obowiązek ciąży na kierownikach zakładów pracy w stosunku do kierowników komórek kadrowych.

§  8.

1. Zarządzenie nie dotyczy:

1) opinii o pracownikach wydawanych przez zakłady pracy dla celów postępowania karnego na żądanie sądów, prokuratorów oraz organów śledczych i dochodzeniowych,

2) opiniowania dyrektorów departamentów w ministerstwach (urzędach centralnych) i pracowników zajmujących stanowiska równorzędne lub wyższe w administracji państwowej.

2. Zarządzenie nie dotyczy trybu opiniowania żołnierzy, funkcjonariuszów bezpieczeństwa publicznego i Milicji Obywatelskiej oraz Służby Więziennej.

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.