§ 7. - Kwalifikowanie do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasady korzystania ze świadczeń tych zakładów.

Monitor Polski

M.P.1991.37.269

Akt utracił moc

Wersja od: 18 listopada 1991 r.

§  7.

1. Dysponentami skierowań na leczenie uzdrowiskowe są:

1) na leczenie ambulatoryjne - zakłady społeczne służby zdrowia wyznaczone przez wojewodę,

2) na leczenie w szpitalach uzdrowiskowych oraz sanatoriach dla dorosłych - wojewódzkie komisje lecznictwa uzdrowiskowego,

3) na leczenie w szpitalach i sanatoriach uzdrowiskowych dla dzieci - wojewódzkie przychodnie matki i dziecka lub inne zakłady wykonujące zadania takich przychodni.

2. Dysponenci skierowań w trakcie rozpatrywania wniosków o celowości leczenia uzdrowiskowego mogą zażądać uzupełnienia i aktualizacji dokumentacji lekarskiej lub przeprowadzenie określonych badań lekarskich.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu okoliczności mających istotne znaczenie dla:

1) wydania bezpłatnego skierowania do sanatorium uzdrowiskowego,

2) uznania leczenia w sanatorium uzdrowiskowym za okres pobytu w stacjonarnym zakładzie służby zdrowia w rozumieniu przepisów w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy.