§ 1. - Koszty dodatkowe z tytułu zatrudnienia robotników zamiejscowych.

Monitor Polski

M.P.1953.A-80.956

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1954 r.
§  1.
1.
Za robotników zamiejscowych w rozumieniu niniejszego zarządzenia należy uważać:
1)
robotników zwerbowanych na zasadach określonych w uchwale nr 679 Prezydium Rządu z dnia 29 września 1951 r. w sprawie werbunku niewykwalifikowanej siły roboczej (Monitor Polski Nr A-88, poz. 1214);
2)
robotników delegowanych na zasadach określonych w ust. 1 załącznika nr 14 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., zmienionego protokołem dodatkowym do tegoż układu z dnia 27 maja 1950 r.;
3)
robotników zaangażowanych specjalnie do prac wymagających częstych zmian miejsca na zasadach określonych w ust. 4 załącznika nr 14 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., zmienionego protokołem dodatkowym do tegoż układu z dnia 27 maja 1950 r.
2.
Delegowanie robotników niewykwalifikowanych do robót zamiejscowych może nastąpić tylko w przypadku, gdy robotnicy ci wchodzą w skład wysokokwalifikowanych zespołów.
3.
Delegowanie robotników niewykwalifikowanych do robót zamiejscowych poza przypadkami wymienionymi w ust. 2 dopuszczalne jest w wyjątkowych przypadkach za każdorazową zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na okres nie dłuższy niż dwa miesiące.
4.
Zatrudnienie robotników delegowanych (ust. 1 pkt 2) - wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych - dopuszczalne jest jedynie za zgodą ministra właściwego dla wykonawcy.
5.
Upoważnia się dyrektorów centralnych zarządów budownictwa miejskiego, Centralnego Zarządu Budownictwa Wojskowego oraz dyrektorów wojewódzkich zarządów budowlanych przedsiębiorstw powiatowych do udzielania zezwoleń na zatrudnianie robotników, o których mowa w ust. 4, w porozumieniu z Departamentem Zatrudnienia i Płac oraz Departamentem Produkcji Podstawowej w Ministerstwie Budownictwa Miast i Osiedli co do potrzeby i ilości ich zatrudnienia.