Klasyfikowanie zwierząt rzeźnych i mięsa.

Monitor Polski

M.P.1949.A-6.66

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lutego 1949 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 24 grudnia 1948 r.

o klasyfikowaniu zwierząt rzeźnych i mięsa.

Stosownie do postanowień § 2 p. 5 rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 listopada 1948 r. w sprawie zaopatrywania ludności w mięso, tłuszcze i przetwory mięsne (Dz. U. R. P. z 1949 r. Nr 1, poz. 3), zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Obowiązek przedsiębiorstw posiadających zezwolenia na prowadzenie handlu hurtowego zwierzętami rzeźnymi, mięsem, tłuszczem i przetworami mięsnymi oraz przetwórczych przedsiębiorstw przemysłowych branży mięsnej poddawania klasyfikowaniu zwierząt rzeźnych i mięsa wykonuje się na targowiskach zwierzęcych, spędach rolniczych i w halach mięsnych.

2. Przedsiębiorstwa, o których mowa w punkcie poprzedzającym, mogą być zwolnione od obowiązku poddawania klasyfikowaniu zwierząt rzeźnych i mięsa na targowiskach o małych obrotach, zaspakajających wyłącznie lokalne potrzeby konsumcyjne. Decyzje w sprawie zwolnienia wydaje Ministerstwo Przemysłu i Handlu.

3. Terminy rozpoczęcia klasyfikowania na poszczególnych targowiskach ustali Ministerstwo Przemysłu i Handlu.

§ 2. Klasyfikowaniu podlegają:

a) zwierzęta rzeźne; w przypadkach wątpliwych, co do przeznaczenia zwierzęcia, uznaje się je za rzeźne,

b) mięso w sprzedaży hurtowej w halach mięsnych.

§ 3. Klasyfikowanie zwierząt następuje według "Tabeli klasyfikowania zwierząt rzeźnych", a klasyfikowanie mięsa według "Tabeli klasyfikowania mięsa". Tabele te stanowią załączniki niniejszego zarządzenia.

§ 4. Zwierzęta raz zaklasyfikowane i niesprzedane winny być klasyfikowane ponowne o ile przy następnym wystawieniu na sprzedaż zachodzi przypuszczenie, że podstawa ich poprzedniego klasyfikowania mogła ulec zmianie.

§ 5. Klasyfikowania dokonują zaprzysiężeni klasyfikatorzy wpisani na listę klasyfikatorów zwierząt rzeźnych i mięsa przez wojewódzkie władze administracji ogólnej (Wydział Przemysłu i Handlu). Z listy tej wojewódzka władza administracji ogólnej wyznacza klasyfikatorów na poszczególne targowiska, spędy rolnicze i hale mięsne.

§ 6. Na listę klasyfikatorów zwierząt rzeźnych i mięsa może być wpisana osoba, która przed Komisją Egzaminacyjną, określoną w § 7 złoży egzamin z zakresu wiadomości i przepisów dotyczących handlu zwierzętami rzeźnymi i mięsem.

§  7.

1. Powołuje się przy Urzędach Wojewódzkich i Zarządach Miejskich miast Warszawy i Łodzi Komisje Egzaminacyjne, w skład których wchodzą przedstawiciele delegowani po jednym przez:

a) Ministerstwo Przemysłu i Handlu,

b) Centralę Mięsną - Centralę Spółdzielczo-Państwową,

c) Wojewódzką Radę Narodową,

d) Izbę Przemysłowo-Handlową,

e) Izbę Rzemieślniczą,

f) Wojewódzki Związek Samopomocy Chłopskiej.

2. Przewodniczącym, jest przedstawiciel Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

3. Diety i koszty przejazdów członków Komisji Egzaminacyjnej pokrywane są przez instytucje delegujące.

§ 8. Komisja Egzaminacyjna przesyła wykaz osób, które zdały egzamin, Centrali Mięsnej - Centrali Spółdzielczo-Państwowej, która przesyła wykaz wraz ze swą opinią wojewódzkim władzom administracji ogólnej.

§ 9. Odrębne zarządzenie ustali szczegółowe przepisy dotyczące wynagrodzenia klasyfikatorów, warunków skreślenia ich z listy, ewentualnego ustanowienia instancji odwoławczej od decyzji klasyfikatora oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań.

§ 10. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

Tabela klasyfikowania zwierząt rzeźnych.

TRZODA CHLEWNA

Klasa I sztuki powyżej a. extra słoninowe

150 kg b. słoninowe

Klasa II sztuki od 125

do 149 kg a. słoninowe

od 115-124 kg b. słoninowe

od 125-149 kg c. mięsno-słoninowe

Klasa III sztuki od 100 kg a. mięsno-słoninowe

do 124 kg b. mięsne

Klasa IV sztuki od 80 kg a. mięsno-słoninowe

do 99 kg b. mięsne

Maciory i późne utuczone

kastraty^*) nieutuczone

chudźce i braki -

Uwaga: Powyższa klasyfikacja obowiązuje rynki centralne, dla rolnika obowiązuje 7% wyższa w odniesieniu do wagi żywca,

pod pojęciem "maciory" uważa się świnie w okresie do 2 miesięcy po oprosieniu oraz starsze - świnie, które wykazują znaczne rozwinięcie gruczołów mlecznych.

Wytyczne do klasyfikacji trzody chlewnej będącej przedmiotem obrotów handlowych.

Sztuki extra słoninowe - zewnętrzne cechy jak u świń słoninowych, sztuki żeńskie, młode i nepokrywane oraz wczesne kastraty, w najwyższym stopniu utuczenia. Wydajność tłuszczu do wagi bitej powyżej 50%.

Sztuki słoninowe - sztuki o głębokim, nieobwisłym brzuchu. Zad dopuszczalny, lekko spadzisty z niską obsadą ogona. Szynki duże, dobrze wypełnione, dochodzące nawet do stawu skokowego. Golonka jędrna i dobrze wypełniona. Grzbiet i boki obłożone grubą słoniną. Przy naciśnięciu palcem nie wyczuwa się zupełnie mięśni, przy czym miejsce ucisku powraca szybko do pierwotnego położenia, co świadczy o jędrności słoniny. Niewielka wydajność mięsa, która jest nie przerośnięta tłuszczem. Wydajność tłuszczu w stosunku do wagi bitej wynosi 35-50%.

Sztuki mięsno-słoninowe - świnie średnio głębokie, o równym i szerokim grzbiecie. Klatka piersiowa dobrze rozbudowana, nieobwisły brzuch. Szynka dobrze wypełniona. Tkanka mięsna przerośnięta tłuszczem, mięso soczyste. Przy naciśnięciu palcem słonina mniej jędrna i łatwo ustępująca. Wydajność tłuszczu w stosunku do wagi bitej wynosi 20-35%.

Sztuki mięsne - świnie średnio głębokie lub płytkie o beczkowatej budowie klatki piersiowej.

Grzbiet prosty i równy. Zad równy, z ogonem wysoko obsadzonym, głowa lekka.

Szynki dobrze rozwinięte i umięśnione, tkanka mięsna bardzo dobrze rozwinięta.

Przy dotyku łatwo wyczuwalne obfite umięśnienie. Wydajność tłuszczu w stosunku do wagi bitej wynosi 15-20%.

Pod pojęciem tłuszczu rozumieć należy:

1) U świń extra-słoninowych i słoninowych

1) słoninę z grzbietu

2) sadło

3) podgardle

4) boczek

2) U świń mięsno-słoninowych i mięsnych

1) słoninę z grzbietu

2) sadło

3) podgardle.

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

Tabela klasyfikowania mięsa.

MIĘSO WIEPRZOWE

Klasa extra - Półtusze sztuk ekstra słoninowych o wydajności tłuszczu powyżej 50%.

Głowa mała, lekka.

Kości kończyn cienkie i krótkie.

Klasa I - Półtusze sztuk słoninowych i mięsno-słoninowych o wydajności tłuszczu 35-50%.

Klasa II - Półtusze sztuk mięsno-słoninowych i mięsnych o wydajności tłuszczu 20-35% oraz utuczonych macior i późnych kastratów.

Klasa III - Półtusze sztuk mięsno-słoninowych i mięsnych o wydajności tłuszczu poniżej 20% nietuczonych macior i późnych kastratów, chudźców i braków.

Uwaga: Pod pojęciem tłuszczu należy rozumieć:

Przy klasie ekstra i I - słoninę z grzbietu, sadło, podgardle i boczek.

II i III - słoninę z grzbietu, sadło i podgardle.