§ 11. - Klasyfikacja kosztów inwestycji oraz rozliczanie strat i zysków inwestycyjnych.

Monitor Polski

M.P.1972.34.187

Akt utracił moc

Wersja od: 30 lipca 1973 r.

§ 11.

Nie podlegające pokryciu ze środków inwestycyjnych koszty inwestycji branżowych polegających na budownictwie, poniesione przed przyjęciem inwestycji przez bank do finansowania, są opłacane ze środków obrotowych. Równowartość tych kosztów zalicza się do strat eksploatacyjnych.

Koszty inwestycji branżowych przewyższają koszty planowe oraz koszty powstałe lub ujawnione po rozliczeniu inwestycji z bankiem, a nie znajdujące pokrycia w środkach zarezerwowanych na ten cel na rachunku bankowym, są pokrywane ze środków obrotowych. Równowartością kosztów poniesionych ze środków obrotowych przedsiębiorstwa państwowe obciążają wynik działalności eksploatacyjnej zwiększając fundusz inwestycyjny.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do większych inwestycji budowlanych realizowanych przez organizacje spółdzielcze, z tym że koszty tych inwestycji poniesione przed przyjęciem ich przez bank do finansowania, przekraczające koszt planowy, oraz koszty powstałe lub ujawnione po rozliczeniu inwestycji z bankiem podlegają pokryciu z zysku bilansowego zmniejszonego o podatek dochodowy.

Kwoty kosztów zwróconych po rozliczeniu z bankiem inwestycji, o których mowa w ust. 1-3, przelewa się na rachunek rozliczeniowy inwestora; równowartość zwróconych kosztów zalicza się na wynik działalności eksploatacyjnej.

Koszty inwestycji jednostek i zakładów budżetowych poniesione lub ujawnione po rozliczeniu z bankiem inwestycji, nie znajdujące pokrycia w środkach zarezerwowanych na ten cel na rachunku bankowym, pokrywa się ze środków przeznaczonych na działalność bieżącą, a zwrot kosztów zalicza się na dochody tych jednostek.

O koszty inwestycji lub ich zwroty powstałe lub ujawnione po zakończeniu inwestycji należy skorygować wartość środków trwałych i obrotowych lub wartości niematerialne i prawne.