Kierowanie do pracy funkcjonariuszy zwolnionych ze Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej.

Monitor Polski

M.P.1986.1.2

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1986 r.

ZARZĄDZENIE Nr 32

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 24 grudnia 1985 r.

w sprawie kierowania do pracy funkcjonariuszy zwolnionych ze Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej.

Na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1985 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 38, poz. 181) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ilekroć w zarządzeniu używa się określenia:

1) funkcjonariusz - rozumie się przez to funkcjonariusza zwolnionego ze Służby Bezpieczeństwa lub Milicji Obywatelskiej, który nie ukończył: mężczyzna - 55 lat życia, kobieta - 50 lat i nie został zaliczony do jednej z grup inwalidów,

2) wojewódzki urząd spraw wewnętrznych - rozumie się przez to wojewódzki urząd spraw wewnętrznych właściwy ze względu na miejsce zamieszkania funkcjonariusza,

3) organ zatrudnienia - rozumie się przez to terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw zatrudnienia stopnia podstawowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania funkcjonariusza.

§  2.

1. Funkcjonariusza kieruje się na jego wniosek do pracy w uspołecznionym zakładzie pracy.

2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy brak jest możliwości skierowania do pracy w uspołecznionym zakładzie pracy, można skierować funkcjonariusza, za jego zgodą, do jednostki gospodarki uspołecznionej organizującej produkcję lub usługi w formie pracy nakładczej - do zatrudnienia w tej pracy.

3. Funkcjonariusz składa wniosek o zatrudnienie w wojewódzkim urzędzie spraw wewnętrznych, który przekazuje ten wniosek do organu zatrudnienia.

4. Organ zatrudnienia kieruje funkcjonariusza do pracy w porozumieniu z szefem wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych.

§  3.

1. Funkcjonariusza należy skierować do pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom fachowym. W razie niemożności skierowania do takiej pracy, funkcjonariusza - za jego zgodą - można skierować do innej pracy.

2. Uspołeczniony zakład pracy zatrudni funkcjonariusza skierowanego przez organ zatrudnienia, uwzględniając wskazania zawarte w skierowaniu. Zatrudnienie funkcjonariusza następuje na ogólnych zasadach, z uwzględnieniem warunków zatrudnienia i wynagrodzeń określonych w taryfikatorze kwalifikacyjnym obowiązującym w danym zakładzie pracy.

§  4.

1. Funkcjonariusza należy skierować do pracy w miejscowości, w której ma stałe miejsce zamieszkania, lub w miejscowości pobliskiej, jeżeli do miejsca pracy jest możliwy dojazd państwowymi środkami komunikacji.

2. Za zgodą funkcjonariusza można skierować go do pracy w innej miejscowości niż określona w ust. 1, jeżeli zakład pracy, który zatrudni funkcjonariusza, zapewni mu pomoc w uzyskaniu lokalu mieszkalnego.

§  5.

1. Jeżeli funkcjonariusz odmawia podjęcia proponowanej pracy z uwagi na to, że nie odpowiada jego kwalifikacjom fachowym lub z powodu znacznej odległości od miejsca zamieszkania albo z innych uzasadnionych przyczyn - powinien zawiadomić o odmowie organ zatrudnienia i wojewódzki urząd spraw wewnętrznych.

2. Szef wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych w porozumieniu z organem zatrudnienia dokonuje oceny zasadności odmowy podjęcia pracy przez funkcjonariusza.

3. W razie nieuzasadnionej odmowy podjęcia pracy przez funkcjonariusza, organ zatrudnienia po uzgodnieniu z szefem wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych kieruje funkcjonariusza do pracy na zasadach ogólnych.

§ 6. Funkcjonariuszowi, który sam wskaże zakład pracy, w którym chciałby podjąć pracę - bez pośrednictwa organu zatrudnienia - i zgłosi się do tego organu o wydanie skierowania do pracy, organ zatrudnienia wydaje takie skierowanie.

§  7.

1. W razie istnienia przeszkody uniemożliwiającej skierowanie funkcjonariusza do pracy w ciągu 30 dni od dnia otrzymania wniosku o zatrudnienie, organ zatrudnienia zawiadamia o tym wojewódzki urząd spraw wewnętrznych.

2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia organu zatrudnienia oraz szefa wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych od obowiązku skierowania funkcjonariusza do pracy niezwłocznie po ustaniu przeszkody uniemożliwiającej skierowanie go do pracy.

§  8.

1. W razie rozwiązania stosunku pracy z funkcjonariuszem, który nabył prawo do emerytury milicyjnej w wymiarze niższym niż za 30 lat wysługi emerytalnej i chce nadal pracować - funkcjonariusza tego kieruje się do pracy w trybie określonym w niniejszym zarządzeniu.

2. Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, składa wniosek o skierowanie go do pracy w wojewódzkim urzędzie spraw wewnętrznych w terminie 30 dni od dnia rozwiązania z nim stosunku pracy, a jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z powodu przedłużającej się choroby lub usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn - w ciągu 30 dni od dnia ustania przyczyny, która spowodowała rozwiązanie stosunku pracy.

3. Prawo ponownego skierowania do pracy w trybie określonym w zarządzeniu nie przysługuje w razie rozwiązania z funkcjonariuszem stosunku pracy bez wypowiedzenia z jego winy lub w razie porzucenia pracy.

§ 9. W miarę istniejących możliwości mogą być kierowani do pracy, na ich prośbę, według zasad określonych w zarządzeniu, także funkcjonariusze, którym przysługuje emerytura milicyjna z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej lub którzy ukończyli: mężczyźni - 55 lat życia, kobiety - 50 lat.

§ 10. Traci moc zarządzenie nr 17 Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 marca 1976 r. w sprawie kierowania do pracy funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej zwolnionych ze służby (Monitor Polski Nr 10, poz. 49).

§ 11. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.