Art. 13. - Japonia-Polska. Umowa o transporcie lotniczym. Tokio.1994.12.07.

Monitor Polski

M.P.2020.910

Akt obowiązujący
Wersja od: 22 lipca 2021 r.
ARTYKUŁ  13
1. 
Zgodnie ze swoimi prawami i zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego, Umawiające się Strony potwierdzają, że ich wzajemne zobowiązanie odnośnie ochrony lotnictwa cywilnego przed czynami bezprawnej Ingerencji stanowi integralną część niniejszej Umowy. Bez uszczerbku dla swoich praw i zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego, Umawiające się Strony będą w szczególności działać zgodnie z postanowieniami Konwencji w sprawie przestępstw i niektórych innych czynów popełnionych na pokładzie statków powietrznych, sporządzonej w Tokio dnia 14 września 1963 roku, Konwencji o zwalczaniu bezprawnego zawładnięcia statkami powietrznymi, sporządzonej w Hadze dnia 16 grudnia 1970 roku oraz Konwencji o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego, sporządzonej w Montrealu dnia 23 września 1971 roku.
2. 
Na żądanie, Umawiające się Strony będą udzielały sobie nawzajem wszelkiej niezbędnej pomocy zgodnie z ich odnośnymi ustawami i przepisami dla zapobiegania czynom bezprawnego zawładnięcia cywilnymi statkami powietrznymi i innym bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu takich statków powietrznych, ich pasażerów i załóg, portów lotniczych oraz lotniczych urządzeń nawigacyjnych, a także innym zagrożeniom bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego.
3. 
We wzajemnych stosunkach Umawiające się Strony powinny postępować zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie lotniczym ustanowionymi przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego i oznaczonymi jako Załączniki do Konwencji o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym w zakresie, w jakim takie przepisy bezpieczeństwa mają zastosowanie do Umawiających się Stron; będą one wymagały, aby ich przedsiębiorstwa lotnicze i eksploatujący porty lotnicze na ich terytorium działali zgodnie z takimi przepisami o bezpieczeństwie lotniczym.
4. 
Każda Umawiająca się Strona zgadza się, aby od takich przedsiębiorstw lotniczych można było żądać przestrzegania przepisów o bezpieczeństwie lotniczym, o których mowa w ustępie 3 powyżej, wymaganych przez drugą Umawiającą się Stronę przy wlocie, wylocie i przebywaniu na terytorium tej drugiej Umawiającej się Strony. Każda Umawiająca się Strona powinna podjąć odpowiednie środki na jej terytorium dla ochrony statków powietrznych oraz kontroli pasażerów, załóg, bagażu ręcznego, ładunków i zapasów pokładowych przed i w czasie wejścia pasażerów na pokład lub załadunku statku powietrznego. Każda Umawiająca się Strona będzie życzliwie rozpatrywała każdą prośbę drugiej Umawiającej się Strony o zastosowanie uzasadnionych, specjalnych środków bezpieczeństwa w razie szczególnego zagrożenia.
5. 
W przypadku zaistnienia aktu lub groźby zaistnienia aktu bezprawnego zawładnięcia cywilnym statkiem powietrznym albo innych bezprawnych aktów przeciwko Bezpieczeństwu takiego statku, jego pasażerów i załogi, portów lotniczych lub lotniczych urządzeń nawigacyjnych, Umawiające się Strony będą udzielały sobie nawzajem pomocy przez ułatwienie łączności oraz inne odpowiednie środki, mające na celu natychmiastowe i bezpieczne zakończenie takiego zdarzenia lub groźby jego zaistnienia.