Art. 2. - Iran-Polska. Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Islamskiej Republiki Iranu o transporcie lotniczym. Warszawa.1999.10.26.

Monitor Polski

M.P.2020.878

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 października 2003 r.

Artykuł  2.

Przyznanie praw

1. Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie następujące prawa dla ustanowienia i eksploatacji rozkładowych międzynarodowych linii lotniczych przez wyznaczone przedsiębiorstwo lotnicze tej drugiej Umawiającej się Strony:

(a) prawo przelotu nad jej terytorium bez lądowania;

(b) prawo lądowania na jej terytorium w celach niehandlowych; oraz

(c) w zakresie, na jaki zezwala niniejsza Umowa, prawo wykonywania lądowań na jej terytorium na trasach wyszczególnionych w Załączniku do niniejszej Umowy, w celu zabrania i pozostawienia w ruchu międzynarodowym pasażerów i ładunków, włączając pocztę, oddzielnie lub łącznie.

2. Żadne z postanowień ustępu 1 nie będzie traktowane jako przyznanie wyznaczonemu przedsiębiorstwu lotniczemu jednej Umawiającej się Strony prawa zabierania, na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, pasażerów i ładunków, włączając pocztę, przewożonych za wynagrodzeniem lub na zasadzie najmu do innego punktu na terytorium tej drugiej Umawiającej się Strony (kabotaż).

3. W obszarach działań wojennych lub okupacji wojskowej albo na obszarach objętych takimi działaniami, eksploatacja takich linii będzie podlegać zatwierdzeniu przez kompetentne władze.