Inwestycje szczególnie szkodliwe dla środowiska i zdrowia ludzi oraz warunki, jakim powinna odpowiadać sporządzona przez rzeczoznawcę ocena oddziaływania inwestycji i obiektów budowlanych na środowisko.

Monitor Polski

M.P.1990.16.126

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA

z dnia 23 kwietnia 1990 r.

w sprawie inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz warunków, jakim powinna odpowiadać sporządzona przez rzeczoznawcę ocena oddziaływania inwestycji i obiektów budowlanych na środowisko. ^*

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192) oraz art. 70 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1987 r. Nr 33, poz. 180 oraz z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192) zarządza się, co następuje:

§ 1. Określa się rodzaje inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, podlegających przed ustaleniem wskazań lokalizacyjnych uzgodnieniom z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Głównym Inspektorem Sanitarnym.

§  2.

1. Inwestycją szczególnie szkodliwą dla środowiska i zdrowia ludzi jest inwestycja, która w okresie jej realizacji lub eksploatacji albo likwidacji może powodować:

1) emisję zanieczyszczeń do powietrza w ilości większej niż:

a) tys. ton rocznie pyłów i gazów łącznie - na obszarach przygranicznych, obszarach ekologicznego zagrożenia i obszarach specjalnie chronionych oraz w odniesieniu do inwestycji zlokalizowanych poza tymi obszarami, których emitowane zanieczyszczenia oddziałują na te obszary,

b) tys. ton rocznie pyłów i gazów łącznie - na pozostałym obszarze kraju,

2) wytwarzanie i wprowadzanie ścieków wymagających oczyszczenia:

a) bezpośrednio do wód granicznych - bez względu na ilość,

b) do wód płynących na obszarach ekologicznego zagrożenia i obszarach specjalnie chronionych - bez względu na ilość,

c) bezpośrednio do Morza Bałtyckiego, jezior, sztucznych zbiorników wodnych i ziemi - w ilości większej niż 100 m³ na dobę,

d) do wód płynących na pozostałym obszarze kraju - w ilości większej niż 5 tys. m³ na dobę,

3) pogorszenie stosunków na obszarach specjalnie chronionych i obszarach o szczególnych wartościach społeczno-gospodarczych,

4) wytwarzanie lub składowanie odpadów I kategorii uciążliwości bez względu na ilość,

5) zanieczyszczenie, naruszenie powierzchni ziemi łącznie z glebą lub zmianę przeznaczenia gruntów rolnych lub leśnych na obszarze większym niż:

a) ha na obszarach ekologicznego zagrożenia i obszarach specjalnie chronionych,

b) ha na pozostałym obszarze kraju,

6) pobór wody:

a) z ujęć na wodach granicznych - bez względu na ilość,

b) z ujęć wód podziemnych w ilości większej niż:

– tys. m³ na dobę - na obszarach ekologicznego zagrożenia i obszarach specjalnie chronionych,

– tys. m³ na dobę - na pozostałym obszarze kraju,

c) z ujęć wód powierzchniowych w ilości większej niż:

– tys. m³ na dobę - na obszarach ekologicznego zagrożenia i obszarach specjalnie chronionych,

– tys. m³ na dobę - na pozostałym obszarze kraju,

7) wytwarzanie pola elektromagnetycznego w zakresie częstotliwości 0,1-300 000 MHz, o wielkościach skutecznego natężenia pola elektrycznego lub średniej gęstości strumienia energii pól elektromagnetycznych większych od wartości granicznych stref ochronnych, określonych w przepisach odrębnych,

8) natężenie hałasu w środowisku, przekraczające, mimo zastosowania rozwiązań technicznych, wielkości określone w odrębnych przepisach.

2. Inwestycją szczególnie szkodliwą dla środowiska i zdrowia ludzi jest także inwestycja:

1) linii elektromagnetycznej i urządzeń o napięciu od 400 kV,

2) lotniska,

3) autostrady i drogi szybkiego ruchu,

4) węzła kolejowego i magistralnej linii kolejowej o znaczeniu krajowym,

5) elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni jądrowej, składowiska odpadów promieniotwórczych oraz lokalizowanego w granicach administracyjnych miasta reaktora jądrowego,

6) rurociągu gazowego i rurociągu produktów naftowych o znaczeniu krajowym i międzynarodowym.

§ 3. Oceny oddziaływania na środowisko sporządzane są przez rzeczoznawców dla inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określonych w § 2, oraz dla mogących pogorszyć stan środowiska innych inwestycji, obiektów budowlanych, zespołów obiektów i rozwiązań projektowych inwestycji.

§  4.

1. Ocena oddziaływania na środowisko, o której mowa w § 3, powinna spełniać następujące wymagania:

1) obejmować elementy środowiska: powietrze, powierzchnię ziemi, glebę, kopaliny, wody powierzchniowe, podziemne i środowisko morskie, świat roślinny i zwierzęcy we wzajemnym ich powiązaniu,

2) uwzględniać fazy realizacji i eksploatacji, a w uzasadnionych przypadkach także likwidacji inwestycji, łącznie z obiektami towarzyszącymi i obiektami zaplecza oraz z uwzględnieniem prawdopodobnych sytuacji awaryjnych,

3) przyjmować, stosownie do potrzeb i możliwości, za podstawę dane ilościowe, w tym dane zebrane w ramach wyprzedzających opracowań i badań środowiska, oraz istniejące dane obserwacyjne i pomiarowe o stanie zanieczyszczenia środowiska lub innych uciążliwościach,

4) przedstawiać zagadnienia zgodnie z potrzebami wynikającymi z charakteru prezentowanych zjawisk oraz dążeniem do ułatwienia ich analizy i interpretacji.

2. Ocena, o której mowa w ust.1, powinna w szczególności zawierać:

1) charakterystykę rozwiązań technicznych i technologicznych,

2) ocenę z punktu widzenia materiało- i energochłonności, zużycia wody oraz ilości i rodzajów odpadów i emitowanych zanieczyszczeń oraz powodowanych uciążliwości,

3) określenie sposobu zminimalizowania ujemnego wpływu na środowisko oraz niezbędnych do osiągnięcia tego celu urządzeń ochronnych wraz z ich efektywnością technologiczną i ekonomiczną,

4) określenie rozmiaru i sposobu zagospodarowania strefy ochronnej, w razie gdy mimo zastosowania lub projektowanego zastosowania odpowiednich rozwiązań technicznych szkodliwe oddziaływania na środowisko nie mogą być wyeliminowane lub ograniczone do dopuszczalnych norm,

5) prognozę zmian stanu środowiska związanych z funkcjonowaniem projektowanej inwestycji, zastosowaniem rozwiązania projektowanego lub eksploatacją istniejącego obiektu lub zespołu obiektów.

§  5.

1. Ocena oddziaływania inwestycji na środowisko jako podstawa uzgodnień dokonywanych przy udzielaniu wskazań lokalizacyjnych, poza spełnieniem wymagań określonych w § 4, powinna dotyczyć wszystkich wariantów inwestycji, rozpatrywanych w ramach postępowania lokalizacyjnego.

2. Kompleksowa ocena oddziaływania inwestycji na środowisko, niezbędna do uzyskania opinii wymaganych przy przedstawieniu wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji, poza spełnieniem wymagań określonych § 4, powinna zawierać:

1) charakterystykę terenu w bezpośrednim sąsiedztwie obiektu i obecnego stanu środowiska ze wskazaniem elementów, na które będzie wpływać w sposób znaczący,

2) określenie dopuszczalnych oddziaływań i uciążliwości dla środowiska,

3) oszacowanie znaczących, prawdopodobnych oddziaływań na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi oraz walory krajobrazowe z określeniem oddziaływań bezpośrednich, pośrednich i długotrwałych wynikających z wykorzystywania zasobów naturalnych, w tym kopalin, emisji zanieczyszczeń i innych uciążliwości oraz wytwarzanych lub składowanych odpadów,

4) dane służące do określenia wielkości dopuszczalnych emisji substancji zanieczyszczających powietrze, hałasu, wibracji oraz innych uciążliwości dla środowiska oraz dane służące do określenia warunków, na jakich mogłoby zostać udzielone pozwolenie wodnoprawne na pobór wody i odprowadzenie ścieków,

5) określenie warunków korzystania ze środowiska.

§ 6. Ocena oddziaływania na środowisko rozwiązania projektowego inwestycji mogącej pogorszyć stan środowiska powinna odpowiadać warunkom określonym w § 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 1-4 oraz w § 5 ust. 2, a ponadto powinna zawierać:

1) porównanie zastosowanego rozwiązania technologicznego z innymi stosowanymi w praktyce krajowej lub zagranicznej w aspekcie optymalnego ograniczenia oddziaływań na środowisko lub uciążliwości dla środowiska,

2) ocenę stopnia realizacji ustaleń zawartych w decyzjach o ustaleniu lokalizacji, określających warunki korzystania ze środowiska lub określających zakres i sposób usunięcia przyczyn szkodliwego oddziaływania na środowisko lub przywrócenie środowiska do stanu właściwego.

§ 7. Ocena oddziaływania istniejącego obiektu budowlanego lub zespołu obiektów na środowisko powinna odpowiadać warunkom określonym w § 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz w § 5 ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5, a ponadto:

1) obejmować fazę dotychczasowej i przyszłej eksploatacji, a w uzasadnionych przypadkach także fazę likwidacji obiektu lub zespołu obiektów, łącznie z obiektami towarzyszącymi i obiektami zaplecza oraz z uwzględnieniem prawdopodobnych sytuacji awaryjnych,

2) przyjmować za podstawę dane o stanie zanieczyszczenia środowiska z okresu poprzedzającego uruchomienie obiektu lub zespołu obiektów oraz zebrane w czasie ich eksploatacji,

3) uwzględniać dane ilościowe dotyczące poboru wody, zrzutu ścieków oraz emisji zanieczyszczeń i innych uciążliwości dla środowiska, zebrane w okresie eksploatacji obiektu lub zespołu obiektów,

4) zawierać oszacowanie aktualnych i przewidywanych oddziaływań na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi oraz walory krajobrazowe.

§ 8. Traci moc zarządzenie Ministra-Kierownika Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z dnia 27 marca 1985 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi (Monitor Polski Nr 8, poz. 74).

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

^*Zarządzenie utraciło częściowo podstawę prawną z dniem 1 stycznia 1995 r. na skutek uchylenia ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz.U.89.17.99) przez art. 74 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym.