Intensyfikacja produkcji ogrodniczej oraz usprawnienie obrotu produktami ogrodniczymi.

Monitor Polski

M.P.1973.21.122

Akt utracił moc

Wersja od: 12 maja 1973 r.

UCHWAŁA Nr 84

RADY MINISTRÓW

z dnia 6 kwietnia 1973 r.

w sprawie intensyfikacji produkcji ogrodniczej oraz usprawnienia obrotu produktami ogrodniczymi.

W celu zapewnienia dalszego rozwoju produkcji warzyw, owoców, ziemniaków wczesnych, pieczarek i kwiatów, a także poprawy zaopatrzenia rynku w produkty ogrodnicze, Rada Ministrów uchwala, co następuje:

Rozdział  1

Produkcja ogrodnicza.

§  1.

1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych zapewnią przyśpieszenie rozwoju produkcji ogrodniczej stosownie do potrzeb ze szczególnym uwzględnieniem zaopatrzenia miejscowego rynku i zakładów przemysłu spożywczego znajdujących się na terenie województwa, zwłaszcza przez organizowanie tej produkcji na zapleczu dużych aglomeracji miejskich oraz zakładów przemysłu owocowo-warzywnego.

2. Wzrost produkcji ogrodniczej należy zapewnić przez wzmożenie i koncentrację upraw w specjalizujących się w tej produkcji państwowych gospodarstwach rolnych, rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i gospodarstwach indywidualnych.

3. Ministrowie Rolnictwa oraz Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego i Usług określą:

1) zasady organizowania oraz rejonizowania produkcji ogrodniczej,

2) wytyczne do opracowania przez odpowiednie organy prezydiów wojewódzkich rad narodowych perspektywicznych programów rozwoju produkcji ogrodniczej, przetwórstwa i zagospodarowania warzyw i owoców.

§  2.

1. Towarową produkcję ogrodniczą w gospodarstwach indywidualnych należy koncentrować w określonych terytorialnie rejonach, zwanych w dalszej treści "rejonami produkcji".

2. Towarową produkcję ogrodniczą w rejonach produkcji organizują przy wykorzystaniu zespołowych form produkcji oraz w ramach kontraktacji wieloletniej - jednostki gospodarki uspołecznionej, zwane w dalszej treści "organizatorami produkcji".

3. Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Spożywczego i Skupu ustali szczegółowe zasady i tryb postępowania przy przydzielaniu rejonów produkcji jej organizatorom.

§  3.

1. Organizację produkcji ogrodniczej powierza się:

1) spółdzielniom ogrodniczym zrzeszonym w Centrali Spółdzielni Ogrodniczych, organizującym produkcję na pokrycie potrzeb rynku, przemysłu i eksportu,

2) zakładom państwowego przemysłu kluczowego zgrupowanym w Zjednoczeniu Przemysłu Owocowo-Warzywnego i w Zjednoczeniu Chłodni Składowych, organizującym produkcję w granicach własnego zapotrzebowania surowcowego,

3) spółdzielniom i ich związkom zrzeszonym w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska", organizującym produkcję w granicach zapotrzebowania własnego oraz na uzupełnienie pokrycia potrzeb rynku i przemysłu.

2. Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Spożywczego i Skupu może przyznać uprawnienia do organizowania produkcji ogrodniczej innym jednostkom gospodarczym poza wymienionymi w ust. 1.

§  4.

1. Zaopatrzenie gospodarstw ogrodniczych w środki i materiały pomocnicze do produkcji należy do obowiązków organizatorów produkcji.

2. Hurtownie i sklepy zaopatrzenia ogrodniczego prowadzą jednostki gospodarcze spółdzielczości ogrodniczej oraz spółdzielnie i ich związki zrzeszone w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".

§ 5. Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Spożywczego i Skupu, Ministrem Finansów oraz Przewodniczącym Państwowej Komisji Cen ustali zasady preferowania kontraktowanej produkcji ogrodniczej, a zwłaszcza produkcji prowadzonej w zespołach, stabilizujące warunki produkcji w okresach wieloletnich.

§  6.

1. Minister Rolnictwa zapewni:

1) rozwój hodowli i produkcji nasion i materiału szkółkarskiego oraz wprowadzenie do produkcji nowych i wysoko wydajnych odmian warzyw i owoców, w tym heterozyjnych odmian warzyw,

2) rozwój produkcji ogrodniczej w państwowych gospodarstwach rolnych zgodnie z ustalonym w tym zakresie programem,

3) unowocześnienie wyposażenia zakładów badawczych Instytutu Warzywnictwa i Instytutu Sadownictwa.

2. Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki ustali zasady i formy wdrażania do praktyki nowoczesnych metod produkcji ogrodniczej przez zakłady doświadczalne Instytutu Warzywnictwa, Instytutu Sadownictwa i akademii rolniczych oraz ustali zasady odbywania stażów i praktyk w uspołecznionych i indywidualnych gospodarstwach ogrodniczych.

3. Minister Przemysłu Maszynowego i Minister Rolnictwa oraz Zarząd Centrali Spółdzielni Ogrodniczych w terminie 3 miesięcy opracują program zaspokojenia zapotrzebowania ogrodnictwa na maszyny, narzędzia ogrodnicze, silniki spalinowe i ciągniki w latach 1974 i 1975 oraz w latach 1976 do 1980.

4. Zaleca się Zarządowi Centrali Spółdzielni Ogrodniczych ustalenie - w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa - do końca 1973 r. programu uruchomienia przez spółdzielczość ogrodniczą produkcji nowoczesnych szklarni.

§ 7. Prezydia wojewódzkich i powiatowych rad narodowych:

1) uwzględnią w programach melioracji rolnych nawadnianie kultur ogrodniczych w rejonach produkcji,

2) opracują programy rozbudowy deszczowni w tych rejonach i zapewnią środki ich realizacji począwszy od roku 1974,

3) udzielą pomocy organizatorom produkcji w zakresie zaopatrzenia w wodę deszczowni zainstalowanych w gospodarstwach specjalizujących się w produkcji ogrodniczej,

4) zapewnią obsadę specjalistycznych służb ogrodniczych w wydziałach rolnictwa i leśnictwa w rozmiarach wynikających z potrzeb.

§ 8. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa, Ministrem Przemysłu Spożywczego i Skupu oraz Zarządem Centrali Spółdzielni Ogrodniczych ustali zasady, metody i tryb przedsezonowego szacowania pracz spółdzielnie ogrodnicze wraz z innymi organizatorami produkcji - plonów, zbiorów i produkcji towarowej podstawowych gatunków warzyw i owoców w rejonach produkcji, przy założeniu, że środki niezbędne do wykonania szacunków zapewnią organizatorzy produkcji.

Rozdział  2

Skup i obrót produktami ogrodniczymi.

§  9.

1. Organizatorzy produkcji są obowiązani do skupu produktów ogrodniczych dostarczonych ponad ilości zakontraktowane, pochodzących z zakontraktowanych plantacji, o jakości odpowiadającej normom przedmiotowym.

2. Organizatorzy produkcji powinni zwiększać odbiór warzyw i owoców bezpośrednio z gospodarstw producentów, a zwłaszcza z gospodarstw prowadzonych zespołowo i specjalistycznych.

§  10.

1. Głównymi dostawcami produktów ogrodniczych dla przedsiębiorstw prowadzących sprzedaż detaliczną, zakładów gastronomicznych i konsumentów zbiorowych są spółdzielnie ogrodnicze, które powinny zapewnić pełne i rytmiczne zaopatrzenie rejonu objętego ich statutową działalnością.

2. Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Ministrem Rolnictwa ustali zasady i warunki, na jakich jednostki gospodarki uspołecznionej nie będące organizatorami produkcji mogą prowadzić bezpośrednio od producentów skup warzyw i owoców uzupełniający zaopatrzenie przez głównego dostawcę.

3. Dla zapewnienia ciągłości zaopatrzenia rynku jednostki gospodarki uspołecznionej gromadzą i utrzymują rezerwy warzyw, owoców i ziemniaków na zasadach ustalonych przez Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług.

§ 11. Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa określi zasady organizacji skupu i obrotu hurtowego miodem i woskiem pszczelim przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

Rozdział  3

Zasady i tryb ustalania cen.

§  12.

1. W obrocie produktami ogrodniczymi stosuje się ceny odpowiadające podaży i popytowi, z możliwością okresowego i terenowego ich różnicowania.

2. Upoważnia się Zarząd Centrali Spółdzielni Ogrodniczych do ustalania - w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Cen - zasad kształtowania cen i marż w obrocie produktami ogrodniczymi z uwzględnieniem warunków ekonomicznego stymulowania obrotu produktami o relatywnie niskich cenach jednostkowych.

3. Zarząd Centrali Spółdzielni Ogrodniczych może w uzgodnieniu z uczestnikami porozumienia o koordynacji branżowej ustalać ceny i marże lub limity cen i marż w obrocie poszczególnymi gatunkami produktów ogrodniczych oraz wydawać wiążące wytyczne w sprawie kształtowania cen i marż w obrocie produktami ogrodniczymi.

§  13.

1. Ceny skupu i ceny sprzedaży produktów ogrodniczych ustalają jednostki spółdzielczości ogrodniczej w uzgodnieniu z pozostałymi uspołecznionymi uczestnikami obrotu lub ich jednostkami nadrzędnymi.

2. Prezydia właściwych wojewódzkich rad narodowych (rady narodowej m.st. Warszawy) mogą powierzyć ustalanie cen detalicznych produktów ogrodniczych wojewódzkim (stołecznej) komisjom cen.

3. W rejonach produkcji przydzielonych zakładom zgrupowanym w Zjednoczeniu Przemysłu Owocowo-Warzywnego ceny skupu kontraktowanych przez nie warzyw i owoców ustalają te zakłady w uzgodnieniu z pozostałymi organizatorami produkcji.

§  14.

1. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen określi:

1) na wniosek Zarządu Centrali Spółdzielni Ogrodniczych - szczegółowy zakres i tryb działania jednostek spółdzielczości ogrodniczej oraz innych organizatorów produkcji w dziedzinie ustalania cen produktów ogrodniczych,

2) zakres, w jakim ceny detaliczne produktów ogrodniczych ustalone przez jednostki spółdzielczości ogrodniczej obowiązują nie uspołecznione jednostki handlowe,

3) zakres i tryb nadzoru organów do spraw cen prezydiów wojewódzkich rad narodowych i rady narodowej m.st. Warszawy nad kształtowaniem cen produktów ogrodniczych.

2. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen może w uzasadnionych wypadkach wprowadzać maksymalne, minimalne lub stałe ceny i marże w obrocie produktami ogrodniczymi oraz wydawać wytyczne co do kształtowania cen i marż w obrocie produktami ogrodniczymi, obowiązujące wszystkich lub niektórych uczestników obrotu.

§ 15. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen - na wniosek Zarządu Centrali Spółdzielni Ogrodniczych zaopiniowany przez Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu oraz Ministra Rolnictwa - ustala gwarantowane minimalne ceny skupu kontraktowanych produktów ogrodniczych. Ceny te powinny być wyznaczane na okresy wieloletnie na poziomie zapewniającym opłacalność produkcji w latach nadmiernego spadku cen spowodowanego dużym urodzajem.

§  16.

1. Minister Rolnictwa rozwinie badania w zakresie kosztów produkcji poszczególnych gatunków warzyw i owoców jako podstawę do ustalania gwarantowanych minimalnych cen skupu.

2. Zaleca się Zarządowi Centrali Spółdzielni Ogrodniczych - w porozumieniu z Ministerstwem Przemysłu Spożywczego i Skupu, Ministerstwem Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Państwową Komisją Cen - prowadzenie badań kosztów skupu, obrotu hurtowego i sprzedaży detalicznej oraz kosztów przechowalnictwa zimowego produktów ogrodniczych.

Rozdział  4

Środki zapewnienia rozwoju produkcji ogrodniczej, usprawnienia skupu i zagospodarowania produktów ogrodniczych.

§ 17. Minister Finansów:

1) na wniosek Ministra Rolnictwa:

a) ustali zasady pomocy finansowej - ze środków budżetowych rad narodowych przeznaczonych na popieranie rozwoju produkcji roślinnej - dla gospodarstw indywidualnych prowadzących produkcję ogrodniczą w zespołach lub produkcję specjalistyczną,

b) usprawni system kredytowania rozwoju produkcji ogrodniczej w gospodarstwach indywidualnych,

2) na wniosek zarządów zainteresowanych centralnych związków spółdzielni rozszerzy zakres źródeł zasilania utworzonego w tych związkach funduszu wyrównawczego przez wprowadzenie odpowiednich naliczeń w ciężar kosztów oraz zakres przeznaczenia tego funduszu również na pokrywanie zrzeszonym spółdzielniom nie zawinionych strat:

a) mogących wyniknąć w związku z odbiorem produktów ogrodniczych w ilościach przekraczających zawarte umowy kontraktacyjne,

b) powstałych w wyniku konieczności sprzedaży kontraktowanych produktów ogrodniczych po cenach hurtowych niższych od minimalnych cen gwarantowanych zapłaconych producentom,

c) związanych z utrzymywaniem rezerw celowych produktów ogrodniczych oraz z przechowalnictwem zimowym warzyw i owoców.

§ 18. Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki określi środki finansowe niezbędne do unowocześnienia wyposażenia ogrodniczych zakładów badawczych akademii rolniczych i uwzględni te środki w planach rocznych w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

§ 19. Minister Przemysłu Chemicznego zapewni:

1) na wniosek Ministra Rolnictwa:

a) rozszerzenie asortymentu i pokrycie zapotrzebowania ogrodnictwa na produkowane w kraju i importowane środki ochrony roślin oraz nawozy mineralne,

b) dostawy paliw płynnych do ogrzewania szklarni,

c) dostawy tuneli foliowych wraz z konstrukcją nośną,

2) począwszy od roku 1974 - coroczne dostawy co najmniej 500 tys. sztuk skrzynek z tworzyw sztucznych, dostosowanych do składowania i przewozu warzyw i owoców.

§ 20. Prezydia rad narodowych oraz naczelnicy gmin uwzględnią w planach remontów i budownictwa indywidualnego zapotrzebowanie indywidualnych gospodarstw specjalizujących się w produkcji ogrodniczej na materiały budowlane o niedostatecznej podaży.

§ 21. Minister Łączności zapewni organizatorom produkcji sieć telekomunikacyjną niezbędną do usprawnienia łączności pomiędzy ośrodkami dyspozycyjnymi a punktami skupu warzyw i owoców w rozmiarach i na warunkach uzgodnionych z Zarządem Centrali Spółdzielni Ogrodniczych.

§  22.

1. Zaleca się Zarządowi Centrali Spółdzielni Ogrodniczych opracowanie do końca roku 1973 programu wprowadzenia kontenerów do przewozu świeżych warzyw i owoców.

2. Zaleca się Zarządowi Centralnego Związku Kółek Rolniczych ustalenie w porozumieniu z Zarządem Centrali Spółdzielni Ogrodniczych zasad koncentracji środków Funduszu Rozwoju Rolnictwa, będących w posiadaniu kółek i powiatowych związków kółek rolniczych, na cele budowy przechowalni w powiatach o nasilonej produkcji warzyw i owoców.

Rozdział  5

Przepisy końcowe.

§ 23. Tracą moc:

1) uchwała nr 46 Rady Ministrów z dnia 7 marca 1958 r. w sprawie organizacji rynku warzywno-owocarskiego (Monitor Polski z 1958 r. Nr 17, poz. 108, z 1959 r. Nr 66, poz. 338 oraz z 1967 r. Nr 31, poz. 145),

2) uchwała nr 184 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie usprawnienia zagospodarowania i obrotu warzywami i owocami, zmieniona uchwałą nr 108 Rady Ministrów z dnia 19 maja 1967 r. w sprawie zmiany nadzoru i koordynacji działalności gospodarczej związanej ze skupem oraz zagospodarowaniem owoców, warzyw i ziemniaków wczesnych (Monitor Polski Nr 31, poz. 145).

§ 24. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.