Gospodarowanie surowcami wtórnymi wyrobów ogniotrwałych.

Monitor Polski

M.P.1953.A-108.1448

Akt utracił moc

Wersja od: 30 sierpnia 1954 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA HUTNICTWA

z dnia 10 listopada 1953 r.

w sprawie gospodarowania surowcami wtórnymi wyrobów ogniotrwałych.

Na podstawie art. 1 i art. 3 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301) oraz § 1 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 16 czerwca 1953 r. w sprawie przekazania Ministrowi Hutnictwa uprawnień do wydawania przepisów w sprawie ujawniania i upłynniania zbędnych i nadmiernych zapasów materiałów ogniotrwałych w przedsiębiorstwach gospodarki uspołecznionej oraz gospodarowania surowcami wtórnymi wyrobów ogniotrwałych (Monitor Polski Nr A-61, poz. 746) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zarządzenie dotyczy surowców wtórnych wyrobów ogniotrwałych szamotowych o ogniotrwałości odpowiadającej normie sS 27 i powyżej, krzemionkowych, magnezytowych, chromomagnezytowych, boksytowych, grafitowych, karborundowych oraz kwasoodpornych, zwanych dalej "surowcami wtórnymi wyrobów ogniotrwałych".

2. Surowcami wtórnymi wyrobów ogniotrwałych w rozumieniu niniejszego zarządzenia są:

1) zużyte, zniszczone lub uszkodzone wyroby ogniotrwałe, które po przeprowadzeniu przez posiadacza odpowiedniej segregacji zostały uznane za nie nadające się do dalszego używania (złom);

2) wyroby ogniotrwałe, które w trybie ustalonym odrębnymi przepisami zostały zakwalifikowane jako złom.

§ 2. Gospodarowanie na terenie całego państwa surowcami wtórnymi wyrobów ogniotrwałych w zakresie skupu i zaopatrywania jednostek państwowych i spółdzielczych powierza się na zasadzie wyłączności przedsiębiorstwu państwowemu "Przedsiębiorstwo Złomu Materiałów Ogniotrwałych", zwanemu dalej "Przedsiębiorstwem Złomu".

§ 3. Osoby fizyczne i prawne będące w posiadaniu surowców wtórnych wyrobów ogniotrwałych w związku z prowadzeniem przez nie przedsiębiorstwa obowiązane są zabezpieczyć te surowce przed zniszczeniem oraz pomieszaniem gatunków i po nagromadzeniu w ilościach określonych w § 4 zaofiarować do zbiórki.

§ 4. Zaofiarowaniu podlegają:

1) surowce wtórne wyrobów szamotowych, krzemionkowych, magnezytowych i kwasoodpornych w ilości powyżej 10 ton;

2) surowce wtórne wyrobów chromomagnezytowych, boksytowych, grafitowych, karborundowych w ilości powyżej 0,5 tony.

§  5.

1. Zaofiarowanie powinno nastąpić w ciągu miesiąca po nagromadzeniu surowców wtórnych wyrobów ogniotrwałych w ilości określonej w § 4.

2. Zaofiarowania dokonuje się przez zawiadomienie Przedsiębiorstwa Złomu o ilości nagromadzonych surowców wtórnych wyrobów ogniotrwałych, z równoczesnym przesłaniem na koszt tego przedsiębiorstwa po 2 kg próbek każdego rodzaju tych surowców celem ustalenia stopnia przydatności gospodarczej odpadków.

3. Zaofiarowane surowce wtórne wyrobów ogniotrwałych należy przesłać na żądanie Przedsiębiorstwa Złomu i na koszt tego przedsiębiorstwa w terminie i pod adresem przez nie wskazanym.

§  6.

1. Surowce wtórne wyrobów ogniotrwałych szamotowych, krzemionkowych, magnezytowych i chromomagnezytowych powinny być przed przesłaniem ich Przedsiębiorstwu Złomu oczyszczone z materiałów obcych, szlaki i innych zanieczyszczeń, a surowce wtórne wyrobów ogniotrwałych boksytowych, grafitowych i karborundowych oraz wyrobów ogniotrwałych kwasoodpornych - z materiałów obcych.

2. Przedsiębiorstwo Złomu może w przypadkach gospodarczo uzasadnionych zwolnić posiadaczy od obowiązku wysłania i oczyszczenia surowców wtórnych wyrobów ogniotrwałych i wykonać je we własnym zakresie.

§ 7. Przedsiębiorstwo Złomu nabywa surowce wtórne wyrobów ogniotrwałych po obowiązujących cenach.

§ 8. Obowiązek przewidziany w § 3 i § 5 ust. 3 wygasa, gdy Przedsiębiorstwo Złomu zawiadomi posiadacza, że zaofiarowanych surowców wtórnych wyrobów ogniotrwałych nie nabędzie, lub w terminie dwumiesięcznym nie udzieli odpowiedzi na zaofiarowanie.

§ 9. 1

1. Przedsiębiorstwu Złomu przysługuje prawo przeprowadzania kontroli całokształtu gospodarki surowcami wtórnymi materiałów ogniotrwałych w przedsiębiorstwach gospodarki uspołecznionej, które są posiadaczami tych materiałów, a w szczególności w zakresie ujawniania zapasów, wykonania obowiązku zaofiarowania (§ 4) oraz właściwego gromadzenia i magazynowania.

2. Uprawnienie wymienione w ust. 1 Przedsiębiorstwo Złomu wykonuje za pośrednictwem swoich pracowników imiennie upoważnianych przez dyrektora przedsiębiorstwa do przeprowadzania kontroli.

§ 10. 2 Z dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia tracą moc dotychczasowe przepisy o gospodarowaniu złomem wyrobów ogniotrwałych, stosownie do art. 13 ust. 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. (Dz. U. Nr 44, poz. 301).

§ 11. 3 Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 9 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 13 sierpnia 1954 r. (M.P.54.A-81.944) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 sierpnia 1954 r.

² § 10 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 13 sierpnia 1954 r. (M.P.54.A-81.944) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 sierpnia 1954 r.

³ § 11 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 13 sierpnia 1954 r. (M.P.54.A-81.944) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 sierpnia 1954 r.