§ 3. - Gospodarowanie niemetalicznymi surowcami wtórnymi.

Monitor Polski

M.P.1974.40.232

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1976 r.

§  3.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej są obowiązane do wykorzystania powstających u nich surowców wtórnych, przede wszystkim dla zaspokojenia własnych potrzeb surowcowych.

2. Jeżeli ekonomicznie uzasadnione zastosowanie surowców wtórnych zamiast surowców pierwotnych powoduje zwiększony nakład pracy, udokumentowane przekroczenie funduszu płac z tego tytułu uważa się za uzasadnione i usprawiedliwione. Przepis ten nie dotyczy jednostek organizacyjnych działających na podstawie uchwały nr 329 Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1972 r. w sprawie wprowadzania kompleksowych zasad ekonomiczno-finansowych w niektórych jednostkach i organizacjach gospodarczych.

3. Jeżeli rachunek ekonomiczny wskazuje na efektywność przerobu powstających w przedsiębiorstwie surowców wtórnych dotychczas nie wykorzystanych, zaleca się tym przedsiębiorstwom uzupełnienie parku maszynowego urządzeniami do przerobu surowców wtórnych.

4. Jeżeli zagospodarowanie surowców wtórnych tego wymaga, mogą być tworzone w istniejących przedsiębiorstwach oddziały produkcji ubocznej prowadzone na wewnętrznym rozrachunku gospodarczym albo odrębne specjalistyczne przedsiębiorstwa.