Gospodarowanie niemetalicznymi surowcami wtórnymi.

Monitor Polski

M.P.1967.37.184

Akt utracił moc
Wersja od: 28 maja 1971 r.

ZARZĄDZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI
z dnia 17 czerwca 1967 r.
w sprawie gospodarowania niemetalicznymi surowcami wtórnymi.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301 i z 1956 r. Nr 54, poz. 244) oraz § 14 ust. 2 uchwały nr 62 Rady Ministrów z dnia 24 marca 1965 r. w sprawie zasad gospodarowania surowcami wtórnymi (Monitor Polski Nr 19, poz. 81) zarządza się, co następuje:
Zarządzenie ustala sposób zagospodarowania niemetalicznych surowców wtórnych wymienionych w części II załącznika nr 1 do zarządzenia Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości z dnia 17 czerwca 1967 r. o ustaleniu wykazu surowców wtórnych podlegających zagospodarowaniu oraz wykazu jednostek upoważnionych do skupu tych surowców (Monitor Polski Nr 37, poz. 185), zwanych dalej "surowcami wtórnymi".
O zakwalifikowaniu określonych przedmiotów jako surowce wtórne, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, decyduje dyrektor (kierownik) jednostki organizacyjnej, w której przedmioty te się znajdują.
1.
Jednostki gospodarki uspołecznionej posiadające surowce wtórne, zaliczone w zarządzeniu wymienionym w § 1 do grupy surowców wtórnych zagospodarowywanych centralnie, obowiązane są do ustalania ilości i asortymentu posiadanych surowców i oferowania ich do sprzedaży właściwej terytorialnie jednostce upoważnionej do skupu tych surowców w uzgodnionych z nią terminach, jeżeli surowce te nie mogą być bardziej racjonalnie wykorzystane w branży lub resorcie, w których skład wchodzi jednostka będąca posiadaczem surowców wtórnych.
2.
Jednostki, u których powstają w większych ilościach surowce wtórne wymienione w ust. 1, powinny dążyć do zawierania z właściwymi jednostkami upoważnionymi do skupu surowców wtórnych bądź z odbiorcami wskazanymi przez te jednostki długoterminowych umów sprzedaży.
3.
Jednostkami upoważnionymi do skupu surowców wtórnych są jednostki wymienione w załączniku nr 2 do zarządzenia Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości powołanego w § 1, zwane dalej "jednostkami skupu".
1.
Bilanse przychodu i rozchodu surowców wtórnych określonych w § 3 ust. 1 sporządzają ministerstwa wymienione w załączniku do zarządzenia przy współpracy właściwych jednostek skupu.
2.
W bilansach, o których mowa w ust. 1, należy podawać w odrębnych pozycjach ilości surowców wtórnych, które powinny być skupowane przez jednostki upoważnione do ich skupu.
3.
Sporne kwestie wynikające przy sporządzania bilansów (ust. 1) rozstrzygają właściwi ministrowie.
1.
Surowce wtórne:
1)
zaliczone w zarządzeniu wymienionym w § 1 do grupy surowców wtórnych zagospodarowanych terenowo,
2) 2
określone w § 3 ust. 1, które nie zostały nabyte przez wyznaczoną jednostkę skupu,

powinny być zbywane jednostkom skupu lub innym jednostkom gospodarki uspołecznionej albo jednostkom gospodarki nie uspołecznionej, które zgłoszą chęć ich nabycia.

2.
Prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), na wniosek pełnomocnika wojewódzkiego do spraw surowców wtórnych, może zarządzić, iż wszystkie lub niektóre surowce wtórne wymienione w ust. 1 pkt 1 powinny być oferowane do sprzedaży właściwej jednostce skupu lub innym określonym odbiorcom.
3.
Zarządzenie, o którym mowa w ust. 2, podlega ogłoszeniu w dzienniku urzędowym wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa).
4.
Rzemieślnikom i innym osobom nie będącym jednostkami gospodarki uspołecznionej mogą być sprzedawane surowce wtórne tylko na cele produkcyjne i usługowe albo dla potrzeb własnego gospodarstwa, bez prawa odprzedaży z zyskiem.
Jeżeli jednostka skupu odmawia nabycia zaoferowanych jej surowców wtórnych określonych w § 3 ust. 1 ponad ilości określone w bilansach oraz surowców wtórnych określonych w § 5 ust. 1 pkt 1, obowiązana jest jednocześnie poinformować jednostkę oferująca o możliwościach innego ich zagospodarowania, a w braku takich możliwości - wydać w terminie 3 miesięcy opinię co do celowości zniszczenia określonych surowców wtórnych. Decyzję o zniszczeniu podejmuje dyrektor jednostki, w której znajdują się surowce wtórne, zgodnie z przepisem § 3 ust. 3 uchwały Rady Ministrów nr 62 z dnia 24 marca 1965 r. w sprawie zasad gospodarowania niemetalicznymi surowcami wtórnymi (Monitor Polski z 1968 r. Nr 48, poz. 336).
1.
Powierza się Centrali Surowców Wtórnych kontrolę gospodarki niemetalicznymi surowcami wtórnymi w jednostkach gospodarki uspołecznionej oraz w jednostkach gospodarki nie uspołecznionej.
2.
Kontrola gospodarki niemetalicznymi surowcami wtórnymi obejmuje sprawdzanie przestrzegania przez posiadacza obowiązków wynikających z przepisów § 3 uchwały nr 62 Rady Ministrów z dnia 24 marca 1965 r. w sprawie zasad gospodarowania niemetalicznymi surowcami wtórnymi.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą jednostek Ministerstwa Obrony Narodowej i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
1.
Ogólnobranżowe zjednoczenia wiodące obowiązane są zapewnić racjonalne zagospodarowanie i wykorzystanie zasobów surowców wtórnych powstających w danej branży. W tym celu zjednoczenia wiodące powinny w szczególności:
1)
dokonywać ogólnej oceny zasobów surowców wtórnych występujących w branży oraz analizy sposobu ich zagospodarowania,
2)
organizować prace mające na celu pełne wykorzystanie surowców wtórnych, zwłaszcza nie zagospodarowanych lub nie zagospodarowanych w pełni, przez inicjowanie badań w zakresie wykorzystania surowców wtórnych, organizowanie poradnictwa technicznego, organizowanie zaopatrzenia w pomocnicze materiały pełnowartościowe ułatwiające wykorzystanie surowców wtórnych, organizowanie uszlachetniania surowców wtórnych w przedsiębiorstwach, w których surowce te powstają,
3)
organizować produkcję krótkich serii wyrobów opartych na surowcach wtórnych dla wypróbowania właściwych technologii,
4)
występować z wnioskami co do przedsięwzięć inwestycyjnych mających na celu intensyfikację przetwórstwa i określonych grup surowców wtórnych.
2.
Koordynację wykonywanych przez zjednoczenia zadań wymienionych w ust. 1 sprawują właściwi resortowi pełnomocnicy do spraw surowców wtórnych.
1.
Zarządzenie nie dotyczy drewna używanego i odpadów drzewnych rozdzielanych centralnie w ilościach ujętych planami zaopatrzenia na cele przemysłowe, jak na przykład wałki połuszczarskie, zrzyny papiernicze i defibracyjne, odpady dobowe do ekstrakcji garbników.
2.
Wykaz odpadów drzewnych rozdzielanych centralnie Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego podaje corocznie do wiadomości wszystkim resortom przed sporządzeniem projektów planów zaopatrzenia.
Tracą moc:
1)
zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 31 grudnia 1956 r. w sprawie gospodarowania odpadkami w jednostkach gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 106, poz. 1235 oraz z 1958 r. Nr 19, poz. 124 i Nr 43, poz. 248),
2)
zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 17 lipca 1958 r. w sprawie gospodarowania drewnem używanym i odpadami drzewnymi w jednostkach gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 60, poz. 341).
Zarządzenie wchodzi w życia z dniem 15 lipca 1967 r.

ZAŁĄCZNIK  9

Lp.Surowce wtórneJednostka bilansująca
1.KościMinisterstwo Przemysłu Chemicznego
2.Odpady produkcyjne gumy, zużyte ogumienie i inne zużyte wyroby z gumy nadające się do wykorzystania
3.Odpady tworzyw sztucznych termoplastycznych
1.Makulatura - z wyjątkiem odpadów i ścinków celofanu, celuloidu, cynfolii, papierów impregnowanych smołą, kalki maszynowej, ołówkowej i hektograficznej, opakowań po środkach trujących, makulatury powstającej w szpitalach zakaźnychMinisterstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego
2.Odpady produkcyjne i poużytkowe surowców i materiałów drzewnych
3.Odpady użytkowe papieru i tektury, pochodzące z produkcji zakładów wytwórczych i przetwórczych papierniczych
1.Odpady poubojowe i uboczne, produkty uboju nadające się do wykorzystania w przemyśle spożywczym, paszowym, farmaceutycznym i lekkimMinisterstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu
2.Tłuszcze techniczne odpadowe surowe
1.Odpady skór surowych (do garbowania, na klej, na żelatynę itd.)Ministerstwo Przemysłu Lekkiego
2.Odpady skór garbowanych twardych i miękkich oraz zużyte wyroby ze skóry nadające się do wykorzystania po przerobie chemicznym lub mechanicznym
3.Szmaty, ścinki i inne odpady włókiennicze, bawełniane i bawełnopodobne, jedwabne, jutowe, konopne, lniane, wełniane, wełnopodobne z włókien naturalnych i chemicznych, z wyjątkiem resztek tkanin (metrażowych i kilogramowych) powstających w przemyśle odzieżowym oraz szmat i innych wyrobów włókienniczych pochodzących ze szpitali zakaźnych
Stłuczka szklanaMinisterstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych."
1 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
2 § 5 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
3 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
4 § 7 dodany przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
5 § 8 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
6 § 9 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
7 § 10 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
8 § 11 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.
9 Załącznik dodany przez § 1 pkt 6 zarządzenia z dnia 28 kwietnia 1971 r. (M.P.71.29.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1971 r.