Gospodarowanie drewnem używanym i odpadami drzewnymi w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1958.60.341

Akt utracił moc

Wersja od: 6 sierpnia 1958 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO

z dnia 17 lipca 1958 r.

w sprawie gospodarowania drewnem używanym i odpadami drzewnymi w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie art. 1 ust. 2 i art. 3 ust. 1 pkt 1 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301 i z 1956 r. Nr 54, poz. 244) oraz § 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lipca 1956 r. w sprawie zakresu działania Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (Dz. U. Nr 30, poz. 141) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zakłady gospodarki uspołecznionej, zwane dalej "zakładami", obowiązane są prowadzić racjonalną gospodarkę drewnem używanym nadającym się do dalszego użytkowania, tj. pozyskiwanym z rozbiórek i wymiany wszelkiego rodzaju konstrukcji, jak np. z rozbiórki starych budynków, mostów, wagonów kolejowych, używane podkłady kolejowe, słupy teletechniczne i energetyczne, oraz prowadzić racjonalną gospodarkę odpadami drzewnymi powstałymi w związku z przerobem lub użyciem drewna w tych zakładach.

2. W celu wykonania obowiązku wynikającego z ust. 1 zakłady prowadzą ewidencję materiałową drewna używanego i odpadów drzewnych.

§  2.

1. Drewno używane oraz odpady drzewne, które w danym zakładzie nie nadają się na cele produkcyjne, lecz mogą być wykorzystane na te cele w innych zakładach uspołecznionych lub nie uspołecznionych oraz przez indywidualnych rzemieślników i innych drobnych wytwórców, należy zgłosić organowi do spraw przemysłowych prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej w celu wskazania nabywcy, który zużyje je wyłącznie na cele produkcyjne.

2. Umowę kupna-sprzedaży zawiera nabywca z zakładem, który zgłosił drewno używane lub odpady drzewne do sprzedaży.

§  3.

1. Zakład, który nie zużyje posiadanego drewna używanego lub odpadów drzewnych na cele produkcyjne oraz któremu nie zostanie wskazany na nie nabywca w ciągu jednego miesiąca od daty zgłoszenia tego drewna i odpadów do sprzedaży (§ 2 ust. 1), powinien przeklasyfikować je na odpady opałowe.

2. Odpady opałowe może zakład zużyć na własne potrzeby, a w szczególności:

1) na opał przemysłowy (spalanie w celu otrzymania różnego rodzaju energii niezbędnej dla danego zakładu),

2) na opał do ogrzewania pomieszczeń przemysłowych, administracyjnych i socjalnych,

3) na deputaty opałowe i inne świadczenia przysługujące pracownikom od zakładu.

§  4.

1. Nadwyżki odpadów opałowych, pozostałe po zaspokojeniu potrzeb własnych (§ 3 ust. 2) zakład obowiązany jest zaoferować do skupu właściwym okręgowym przedsiębiorstwom handlu opałem.

2. Na żądanie okręgowego przedsiębiorstwa handlu opałem zakład posiadający własną bocznicę kolejową obowiązany jest dostarczyć zakupione odpady opałowe koleją franco wagon stacja odbiorcza.

3. Na zlecenie okręgowego przedsiębiorstwa handlu opałem lub organu nadrzędnego tego przedsiębiorstwa zakład obowiązany jest wysłać zakupione odpady opałowe na teren innego województwa, w którym odczuwa się niedobór drewna opałowego lub materiałów podpałkowych.

4. Na podstawie porozumienia zawartego z okręgowym przedsiębiorstwem handlu opałem zakład może sprzedawać odpady opałowe miejscowej ludności w ilościach określonych w tym porozumieniu.

§ 5. Okręgowe przedsiębiorstwo handlu opałem może odmówić nabycia zaoferowanych mu odpadów opałowych (§ 4 ust. 1):

1) gdy znajdują się one na terenie niedostępnym dla środków transportowych,

2) gdy transport samochodowy odpadów jest nieopłacalny,

3) gdy w razie możliwości zastosowania przewozu odpadów koleją ilość ich nie wystarczy na załadowanie wagonu.

§ 6. Nadwyżki odpadów opałowych nie zakupione z powodów określonych w § 5 oraz zakupione, lecz nie odebrane w ciągu 30 dni od dnia zakupienia, mogą być sprzedane innym jednostkom gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej oraz osobom fizycznym.

§  7.

1. Przepisy §§ 3-6 nie dotyczą trocin, wiórów, strużyn i kory nieużytkowej.

2. Nadwyżki materiałów określonych w ust. 1 mogą być sprzedawane przez zakłady we własnym zakresie działania innym jednostkom gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej oraz osobom fizycznym.

3. W przypadku niezgłoszenia się nabywcy w ciągu 30 dni od zaoferowania do sprzedaży materiałów określonych w ust. 1 zakład może usunąć je we własnym zakresie działania.

§  8.

1. Drewno używane i odpady drzewne objęte obowiązującymi cennikami sprzedaje się po cenach i na warunkach określonych w tych cennikach.

2. Ceny na drewno używane i odpady drzewne nie objęte obowiązującymi cennikami zatwierdzają wojewódzkie komisje cen na wniosek zakładu oferującego takie drewno i odpady do sprzedaży. Ceny te powinny być ustalane przy uwzględnieniu relacji do cen zawartych w obowiązujących cennikach.

§  9.

1. Zarządzenie nie dotyczy drewna używanego i odpadów drzewnych rozdzielanych centralnie w ilościach ujętych planami zaopatrzenia na cele przemysłowe, jak np. wałki połuszczarskie, zrzyny papiernicze i defibracyjne, odpady dębowe do ekstrakcji garbników.

2. Wykaz odpadów drzewnych rozdzielanych centralnie Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego podaje corocznie do wiadomości wszystkim resortom przed sporządzeniem projektów planów zaopatrzenia.

§  10.

1. Tracą moc przepisy regulujące zagadnienia unormowane zarządzeniem, a w szczególności:

1) zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nr 12 z dnia 9 stycznia 1952 r. w sprawie gospodarowania na Polskich Kolejach Państwowych używanymi podkładami i podrozjezdnicami zakwalifikowanymi do kategorii opałowych (Biuletyn PKPG Nr 4, poz. 29 i Nr 25, poz. 118),

2) zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nr 314 z dnia 1 października 1952 r. w sprawie gospodarowania używanymi podkładami i podrozjezdnicami wąskotorowymi zakwalifikowanymi do kategorii opałowych oraz podkładami i podrozjezdnicami pochodzącymi z bocznic kolejowych (Biuletyn PKPG Nr 41, poz. 194),

3) zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nr 273 z dnia 27 sierpnia 1952 r. w sprawie gospodarowania opałowymi odpadkami drzewnymi w jednostkach gospodarki uspołecznionej (Biuletyn PKPG Nr 37, poz. 165),

4) zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 1 marca 1955 r. w sprawie gospodarowania drewnem pozyskanym ze słupów teletechnicznych i energetycznych (Monitor Polski Nr 23, poz. 229).

2. Do materiałów określonych niniejszym zarządzeniem nie stosuje się zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 31 grudnia 1956 r. w sprawie gospodarowania odpadkami w jednostkach gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1956 r. Nr 106, poz. 1235 i z 1958 r. Nr 19, poz. 124).

§ 11. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.