Rozdział 3 - Rozliczenie zysku i strat. - Gospodarka finansowa zjednoczeń przemysłowych i zgrupowanych w nich państwowych przedsiębiorstw objętych planowaniem centralnym.

Monitor Polski

M.P.1965.61.316

Akt utracił moc
Wersja od: 23 sierpnia 1969 r.

Rozdział  3.

Rozliczenie zysku i strat.

§  37.
1.
Wpłaty z zysku przedsiębiorstw do centrali zjednoczenia dokonywane są w wysokości wynikającej z zastosowania normy, o której mowa w ust. 2, do ogólnej kwoty osiągniętego zysku, zmniejszonego o przysługujące przedsiębiorstwom, na podstawie odrębnych przepisów, odpisy na fundusz zakładowy.
2.
Normę wpłaty z zysku (ust. 1) ustala dla przedsiębiorstwa zjednoczenie na okres co najmniej dwuletni, z podziałem na poszczególne lata, w stosunku procentowym do ogólnej kwoty zysku, zmniejszonego o odpisy na fundusz zakładowy.
§  38.
Jeżeli w związku z niską rentownością przedsiębiorstwa nie wyznaczono dla niego normy procentowej wpłaty z zysku do centrali zjednoczenia, a przedsiębiorstwo osiągnęło w danym roku zysk ponadplanowy, zjednoczenie ustala dla takiego przedsiębiorstwa na podstawie zatwierdzonego rocznego sprawozdania finansowego normę procentową wpłaty z zysku ponadplanowego w wysokości nie niższej niż norma procentowa wpłaty z zysku do budżetu, wyznaczona dla zjednoczenia.
§  39.
1.
Jeżeli przedsiębiorstwo planowało w danym roku stratę, a z zatwierdzonego rocznego sprawozdania finansowego wynika, że osiągnęło zysk - przedsiębiorstwo zwraca zjednoczeniu otrzymaną dotację na pokrycie planowanej straty. Dla takiego przedsiębiorstwa zjednoczenie ustala dodatkowy odpis na fundusz rozwoju w procencie od kwoty poprawy wyniku; procent ten nie powinien być wyższy niż średni planowany procent zysku, pozostawionego wszystkim przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu.
2.
Pozostałą po dokonaniu dodatkowych odpisów na fundusze zakładowy i rozwoju część zysku przedsiębiorstwo odprowadza do zjednoczenia.
3.
Jeżeli osiągnięty przez przedsiębiorstwo zysk nie wystarcza na pokrycie dodatkowych odpisów na fundusze zakładowy i rozwoju, przedsiębiorstwo potrąca wtedy odpowiednią kwotę z udzielonej na planowaną stratę dotacji, zwracanej zjednoczeniu stosownie do przepisu ust. 1.
§  40.
Jeżeli przedsiębiorstwo planowo rentowne nie osiągnie zysku bądź poniesie stratę, nie dokonuje ono wpłat z zysku do zjednoczenia.
§  41.
1.
Przedsiębiorstwa dokonują wpłat z zysku na rachunek centrali zjednoczenia.
2.
Wpłaty z zysku dokonywane są przez przedsiębiorstwa zaliczkowo na podstawie okresowych sprawozdań finansowych. Po zakończeniu roku wpłaty te dokonywane są w sposób następujący:
1)
wstępnie - na podstawie nie zatwierdzonego rocznego sprawozdania finansowego,
2)
ostatecznie - na podstawie zatwierdzonego rocznego sprawozdania finansowego.
§  42.
1.
Przed dokonaniem ostatecznego rozliczenia zysku podlega on weryfikacji w celu eliminacji:
1)
zysku niezależnego od działalności przedsiębiorstwa,
2)
zysku nieprawidłowego.
2.
Za zysk niezależny od działalności przedsiębiorstw uważa się zysk osiągnięty m. in. w wyniku zmian cen, taryf i płac, stawek amortyzacji, ubezpieczeniowych, podatkowych, zmian metodologicznych i organizacyjnych.
3.
Za nieprawidłowy uważa się zysk osiągnięty przez przedsiębiorstwo w sposób naruszający interes społeczny lub obowiązujące przepisy, np. wskutek stosowania niewłaściwych cen i taryf, pogorszenia jakości produkcji w stosunku do obowiązujących norm, standardów lub receptur, niewykonywania remontów bieżących środków trwałych, nie uzasadnionego obniżenia nakładów na bezpieczeństwo i higienę pracy, naruszenia wiążących przedsiębiorstwo zadań asortymentowych.
4.
Zysk nieprawidłowy oraz niezależny od działalności przedsiębiorstwa podlega przekazaniu:
1)
w wysokości 15% na rachunek funduszu rezerwowego zjednoczenia, jeżeli zysk nieprawidłowy i nienależny od działalności przedsiębiorstwa został ujawniony przez samo przedsiębiorstwo lub zjednoczenie, a w pozostałej wysokości - do budżetu,
2)
w wysokości 100% do budżetu, jeżeli zysk nieprawidłowy i niezależny od działalności przedsiębiorstwa został ujawniony przez organy kontroli zewnętrznej, banki, wydziały finansowe prezydiów rad narodowych.
5.
Przepisy ust. 1-4 mają zastosowanie zarówno do przedsiębiorstw planowo rentownych, jak i odpowiednio do przedsiębiorstw planowo deficytowych.
§  43.
Dla regulacji rentowności produkowanych przez przedsiębiorstwa artykułów może być przez zjednoczenie stosowany system wyrównawczy cen oraz mogą być udzielane dotacje przedmiotowe.
§  44.
1.
System wyrównawczy cen może być stosowany przez zjednoczenia (w tym również przez zjednoczenia wiodące) dla wyrównania obiektywnych różnic w warunkach produkcji poszczególnych przedsiębiorstw, powodujących znaczną i trwałą rozpiętość jednostkowych kosztów własnych produkcji określonych artykułów.
2.
Zjednoczenia stosujące system wyrównawczy cen prowadzą specjalny rachunek wyrównawczy cen, który służy do przejmowania dodatnich odchyleń między ceną fabryczną (powszechną) a ceną rozliczeniową (indywidualną) występujących w jednych przedsiębiorstwach i do sfinansowania ujemnych odchyleń między tymi cenami występujących w innych przedsiębiorstwach.
3.
Ewentualne saldo rachunku wyrównawczego cen rozliczane jest z wynikami zjednoczenia jako całości.
4.
Szczegółowe zasady stosowania systemu wyrównawczego cen regulują odrębne przepisy.
§  45.
1.
Dotacje przedmiotowe mogą otrzymywać przedsiębiorstwa z budżetu Państwa za pośrednictwem zjednoczenia, jeżeli ceny fabryczne produkowanych przez nie wyrobów są wyższe od cen zbytu tych wyrobów. W określonych, uzasadnionych wypadkach dotacje przedmiotowe w wysokości różnicy między ceną fabryczną a ceną zbytu mogą być realizowane przez przedsiębiorstwa również w drodze potrącenia należnych im dotacji przedmiotowych z kwoty podatku obrotowego odprowadzanego do budżetu Państwa.
2.
Zjednoczenie może również udzielać przedsiębiorstwom dotacji przedmiotowych, o których mowa w ust. 1, we własnym zakresie ze środków pozostających w jego dyspozycji (§ 24 pkt 4).
3.
Szczegółowe zasady i tryb udzielania dotacji przedmiotowych oraz rozliczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, regulują odrębne przepisy.
§  46.
1.
W wyjątkowych wypadkach, gdy przedsiębiorstwo jest planowo deficytowe, a zastosowanie środków, o których mowa w §§ 44 i 45, uznano za niecelowe, może być mu udzielana przez zjednoczenie dotacja podmiotowa.
2.
Dotacje podmiotowe na straty otrzymują przedsiębiorstwa w granicach określonych na dany rok planem.
3.
W razie przekroczenia przez przedsiębiorstwo planowanej straty lub poniesienia straty zamiast planowanego zysku zarówno przy rozliczeniach okresowych, jak i przy ostatecznym rozliczeniu rocznym, zjednoczenie może udzielić przedsiębiorstwu dodatkowej dotacji na straty lub może udzielić subwencji albo pożyczki zwrotnej z funduszu rezerwowego na pokrycie niedoboru środków obrotowych powstałego wskutek ponadplanowej lub nie planowanej straty. Dotacje (subwencje) te lub pożyczki mogą być udzielone po uprzednim przeprowadzeniu szczegółowej analizy przyczyn powstania strat ponadplanowych lub nie planowanych oraz ustaleniu środków zmierzających do ich usunięcia.
4.
Jeżeli faktyczna strata przedsiębiorstwa przy rozliczeniach okresowych i rocznych kształtuje się poniżej straty planowanej, przedsiębiorstwo rozlicza otrzymane dotacje na straty na zasadach wynikających z odpowiedniego zastosowania przepisów § 39.