Część 1 - Fundusze zjednoczeń. - Gospodarka finansowa zjednoczeń budownictwa i zgrupowanych w nich państwowych przedsiębiorstw objętych planowaniem centralnym.

Monitor Polski

M.P.1965.61.317

Akt utracił moc

Wersja od: 23 sierpnia 1969 r.

CZĘŚĆ  I.

Gospodarka finansowa zjednoczeń.

Rozdział  1.

§  2.

1. Zjednoczenia działają według zasad rozrachunku gospodarczego. Są one odpowiedzialne za prawidłową gospodarkę finansową i wykonanie zadań finansowych przewidzianych planem dla całokształtu działalności zjednoczenia.

2. Zjednoczenia realizując swe zadania w szczególności korzystają z następujących uprawnień i wykonują następujące obowiązki:

1) ustalają dla przedsiębiorstw dyrektywne zadania planowe w zakresie wynikowego poziomu kosztów, tj. procentowego stosunku wartości sprzedaży produkcji podstawowej, pomocniczej i usług, wykonanej siłami własnymi, zmniejszonej (a w przedsiębiorstwach deficytowych - zwiększonej) o wynik z całokształtu działalności - do wartości sprzedanej produkcji i usług, oraz planowe normy finansowe rozliczeń przedsiębiorstw ze zjednoczeniami; planowe zadania i normy finansowe ustalane są w trybie obowiązujących przepisów, po zasięgnięciu opinii kolegium zjednoczenia, w ramach wskaźników otrzymanych od ministerstwa bądź wynikających z narodowego planu gospodarczego i budżetu,

2) dokonują planowej redystrybucji środków finansowych między zgrupowanymi w zjednoczeniu przedsiębiorstwami stosownie do przepisów niniejszej uchwały,

3) podejmują decyzje o przekazywaniu między przedsiębiorstwami środków obrotowych i środków trwałych na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami,

4) dokonują w ciągu roku w uzasadnionych gospodarczo wypadkach, zgodnie z obowiązującymi przepisami, zmiany dyrektywnych zadań planowych oraz planowych norm finansowych dla przedsiębiorstw, w ramach dyrektywnych zadań i norm finansowych ustalonych dla zjednoczenia,

5) analizują wyniki działalności finansowej przedsiębiorstw, kształtowanie się kosztów własnych, w szczególności kosztów materiałowych i osobowych, analizują i kontrolują gospodarkę materiałową oraz gospodarkę funduszem płac i zatrudnieniem, kontrolują dyscyplinę płatniczą przedsiębiorstw oraz analizują celowość zaciąganych przez przedsiębiorstwa kredytów bankowych i innych zobowiązań w celu ustalenia odpowiednich wniosków dla polityki zjednoczenia na przyszłość,

6) kontrolują i zatwierdzają roczne sprawozdania finansowe przedsiębiorstw w trybie obowiązujących przepisów,

7) rozpatrują zalecenia wynikające z kontroli i analiz działalności finansowej przedsiębiorstw, przeprowadzanych przez organy kontroli zewnętrznej, i zapewniają ich wykonanie,

8) stawiają w zakresie swych uprawnień wnioski w sprawie zatwierdzania i rewizji cen,

9) sporządzają łączny bilans i rachunek wyników zjednoczenia jako całości oraz dokonują na jego podstawie kompleksowej analizy wyników ekonomicznych gospodarki zjednoczenia i zapewniają realizację wniosków dotyczących usprawnienia działalności finansowej.

3. Zjednoczenia wiodące terenowo, niezależnie od zadań wymienionych w ust. 2, wykonywanych w stosunku do przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu, dokonują analiz działalności przedsiębiorstw budowlano-montażowych, występujących na terenie działania zjednoczenia, i opracowują wnioski w sprawie usprawnienia gospodarki finansowej tych przedsiębiorstw.

Rozdział  2.

Fundusze zjednoczeń.

§  3.

1. Zjednoczenia tworzą następujące fundusze:

1) fundusz statutowy centrali zjednoczenia,

2) fundusz inwestycyjny zjednoczenia,

3) fundusz rezerwowy zjednoczenia.

Zjednoczenia mogą również tworzyć fundusz przedsięwzięć gospodarczych i fundusz branży oraz na podstawie odrębnych przepisów inne fundusze.

2. Niezależnie od funduszów określonych w ust. 1 zjednoczenia wiodące mogą tworzyć fundusz przedsięwzięć rejonowych.

3. Funduszami, o których mowa w ust. 1 i 2, dysponują centrale zjednoczeń.

§ 4. Źródłem tworzenia funduszów zjednoczeń mogą być:

1) zyski przedsiębiorstw,

2) wpłaty przedsiębiorstw obciążające ich koszty własne,

3) odpisy amortyzacyjne,

4) środki funduszów przedsiębiorstw,

5) dochody z działalności gospodarczej centrali zjednoczenia,

6) wpłaty innych zjednoczeń i przedsiębiorstw,

7) środki budżetu Państwa,

8) inne środki określone odrębnymi przepisami.

a)

Fundusz statutowy centrali zjednoczenia.

§  5.

1. Fundusz statutowy centrali zjednoczenia odzwierciedla wartość jej środków trwałych i obrotowych oraz zachodzące w nich zmiany.

2. Fundusz statutowy centrali zjednoczenia powinien równać się wartości netto posiadanych przez nią środków trwałych i wartości środków obrotowych w procencie podlegającym pokryciu funduszami własnymi w obrocie.

§  6.

1. Fundusz statutowy centrali zjednoczenia podlega zwiększeniu o:

1) wartość przyjętych do eksploatacji zakończonych inwestycji,

2) wartość nieodpłatnie przejętych środków trwałych,

3) wartość zakończonych remontów kapitalnych środków trwałych,

4) kwotę umorzeń, przekraczających wartość zlikwidowanych środków trwałych.

2. Fundusz statutowy centrali zjednoczenia ulega zmniejszeniu o:

1) kwoty umorzenia środków trwałych,

2) wartość nieodpłatnie przekazanych środków trwałych,

3) nie umorzoną część wartości zlikwidowanych środków trwałych,

4) poniesioną stratę na działalności gospodarczej centrali zjednoczenia, nie pokrytą z funduszu rezerwowego lub z innych źródeł.

3. Poza wypadkami, o których mowa w ust. 1 i 2, fundusz statutowy centrali zjednoczenia może ulegać zwiększeniu lub zmniejszeniu w razie przeszacowania środków trwałych i obrotowych wskutek urzędowej zmiany cen oraz w innych wypadkach określonych przepisami szczególnymi.

4. Przez urzędowe zmiany cen, o których mowa w ust. 3, należy rozumieć zmiany cen zarządzone przez Radę Ministrów, Prezesa Państwowej Komisji Cen oraz właściwych ministrów działających w granicach przyznanych uprawnień do ustalania cen.

b)

Fundusz inwestycyjny zjednoczenia.

§  7.

1. Fundusz inwestycyjny zjednoczenia służy na finansowanie inwestycji zjednoczeń wykonywanych bezpośrednio przez centralę zjednoczenia lub na jej zlecenie przez zgrupowane w zjednoczeniu przedsiębiorstwa bądź inne jednostki organizacyjne.

2. Źródłem tworzenia funduszu inwestycyjnego zjednoczenia są dokonywane przez przedsiębiorstwa na rzecz centrali zjednoczenia wpłaty części zysku oraz odpisów amortyzacyjnych.

3. Normę odpisu z zysku na fundusz inwestycyjny ustala właściwy minister na okresy co najmniej dwuletnie z podziałem na poszczególne lata. Normę tę określa się w stosunku procentowym do łącznej kwoty zysku zjednoczenia jako całości, zmniejszonego o przysługujące przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu odpisy na fundusz zakładowy lub na fundusz nagród za osiągnięcia ekonomiczne załóg. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o funduszu zakładowym, należy przez to rozumieć także fundusz nagród za osiągnięcia ekonomiczne załóg.

4. Normę odpisów amortyzacyjnych dla zjednoczenia jako całości, przeznaczonych na fundusz inwestycyjny, ustala zjednoczenie na okres pięcioletni z podziałem na poszczególne lata, w procencie od kwoty odpisów amortyzacyjnych przedsiębiorstw.

5. Odprowadzeniu na fundusz inwestycyjny podlega:

1) część osiągniętego przez zjednoczenie zysku, zmniejszonego o przysługujące przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu odpisy na fundusz zakładowy, w wysokości wynikającej z procentowej normy, o której mowa w ust. 3,

2) część dokonanych odpisów amortyzacyjnych w wysokości wynikającej z zastosowania procentowej normy, o której mowa w ust. 4.

6. Na fundusz inwestycyjny zjednoczenia mogą być także dokonywane, zgodnie z odrębnymi przepisami, wpłaty środków inwestycyjnych innych zjednoczeń, przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu lub w innych zjednoczeniach w celu realizacji wspólnych inwestycji, przeznaczonych do obsługi przedsiębiorstw w ramach zjednoczenia oraz innych przedsiębiorstw działających na danym terenie bez względu na ich przynależność organizacyjną.

7. Zasady wykorzystania funduszu inwestycyjnego zjednoczenia regulują odrębne przepisy.

c)

Fundusz rezerwowy zjednoczenia.

§  8.

1. Fundusz rezerwowy tworzony jest z części zysku wpłacanego przez przedsiębiorstwa na rzecz centrali zjednoczenia.

2. Normę odpisu z zysku zjednoczenia jako całości na fundusz rezerwowy ustala właściwy minister na okres co najmniej dwuletni z podziałem na poszczególne lata. Normę tę określa się w stosunku procentowym do łącznej kwoty zysku zjednoczenia, zmniejszonego o przysługujące przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu odpisy na fundusz zakładowy.

3. Odprowadzeniu na fundusz rezerwowy podlega część osiągniętego przez zjednoczenie jako całość zysku, zmniejszonego o przysługujące przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu odpisy na fundusz zakładowy, w wysokości wynikającej z zastosowania procentowej normy, o której mowa w ust. 2.

4. Dla zjednoczeń planowo deficytowych lub zjednoczeń nisko rentownych może być przyznana dotacja na zasilenie funduszu rezerwowego z budżetu centralnego.

5. Na fundusz rezerwowy zjednoczenia odprowadza się także:

1) część zysków nieprawidłowych i niezależnych od działalności przedsiębiorstw, o której mowa w § 49 ust. 4,

2) nadwyżki funduszów własnych w obrocie przedsiębiorstw na początek roku w wypadku, o którym mowa w § 33 ust. 1 pkt 1,

3) pozostałość środków na rachunku rozliczeń zjednoczenia z budżetem po dokonaniu podziału zysku za ubiegły rok (§ 25),

4) inne środki określone niniejszą uchwałą (§ 15) i odrębnymi przepisami.

6. Ministerstwa, objęte scentralizowanym systemem rozliczeń z budżetem z tytułu zysków i strat, mogą przejmować na fundusz rezerwowy ministerstwa do 20% łącznej kwoty planowanych odpisów na fundusz rezerwowy zjednoczeń.

7. Fundusz rezerwowy ministerstwa służy do zasilania funduszów rezerwowych zjednoczeń.

§  9.

1. Fundusz rezerwowy może być przeznaczony na:

1) pokrycie dodatkowych potrzeb finansowych przedsiębiorstw, wynikłych z wykonania przez przedsiębiorstwa zleconych im przez zjednoczenia, a nie przewidzianych w planach zadań produkcyjnych,

2) udzielenie pożyczek lub dotacji dla przedsiębiorstw na zasilenie ich funduszów rozwoju,

3) udzielenie pożyczek lub subwencji dla przedsiębiorstw na zasilenie ich funduszów inwestycyjno-remontowych, z tym że środki te mogą być przeznaczone wyłącznie na wykonanie inwestycji i remontów kapitalnych, mających na celu usunięcie skutków awarii,

4) zasilenie funduszów niezbędnych do prowadzenia własnej działalności gospodarczej centrali zjednoczenia,

5) pokrycie zobowiązań wynikających z udzielenia przez zjednoczenie poręczenia spłaty kredytów zaciągniętych w bankach przez przedsiębiorstwa zgrupowane w zjednoczeniu,

6) ewentualne uzupełnienie wpłaty z zysku do budżetu bądź na udzielenie przedsiębiorstwom należnych dotacji, o ile zjednoczeniu przejściowo brak środków na rachunku rozliczeń z budżetem dla wywiązania się z tych zobowiązań,

7) inne cele określone niniejszą uchwałą (§ 10 ust. 2, § 50 ust. 3) lub odrębnymi przepisami.

2. Udzielone przez zjednoczenie pożyczki, o których mowa w ust. 1, mogą być oprocentowane lub nie oprocentowane. Wysokość oprocentowania pożyczki ustala zjednoczenie we własnym zakresie. Wpływy z tytułu oprocentowania pożyczek zwiększają fundusz rezerwowy zjednoczenia.

3. Przyjęcie poręczenia spłaty kredytów przez przedsiębiorstwa (ust. 1 pkt 5) bank może uzależnić od upoważnienia banku przez zjednoczenie do zablokowania określonej kwoty środków funduszu rezerwowego.

d)

Fundusz przedsięwzięć gospodarczych zjednoczenia.

§  10.

1. Fundusz przedsięwzięć gospodarczych służy na finansowanie wydatków eksploatacyjnych związanych z prowadzeniem przez centralę zjednoczenia - na podstawie uchwał jego kolegium - przedsięwzięć, mających na celu ułatwienie wykonania przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu ich zadań planowych. Przedsięwzięcia te są realizowane za pośrednictwem własnych komórek organizacyjnych zjednoczenia bądź wyznaczonych przez centralę zjednoczenia przedsiębiorstw.

2. W razie powołania przez centralę zjednoczenia dla realizowania przedsięwzięć gospodarczych odrębnych jednostek organizacyjnych działających na zasadach rozrachunku gospodarczego stosuje się do tych jednostek odpowiednio zasady gospodarki finansowej ustalone dla przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu. Jednostki te mogą być wyposażone w fundusze własne w obrocie z funduszu rezerwowego zjednoczenia.

3. Z funduszu przedsięwzięć gospodarczych nie mogą być finansowane wydatki dotyczące inwestycji.

4. Część funduszu przedsięwzięć gospodarczych może być przekazana do zjednoczenia wiodącego na finansowanie przedsięwzięć rejonowych (§ 18).

§  11.

1. Fundusz przedsięwzięć gospodarczych tworzony jest:

1) z dokonywanych przez przedsiębiorstwa wpłat środków przewidzianych ich planami na odpowiednie cele eksploatacyjne; wysokość wpłat obciążających poszczególne przedsiębiorstwa ustala kolegium zjednoczenia w drodze uchwały,

2) z wpływów za odpłatnie świadczone w ramach przedsięwzięć gospodarczych dostawy, roboty i usługi,

3) ze środków funduszu rezerwowego,

4) z innych wpływów określonych odrębnymi przepisami.

2. W razie przejściowego braku środków funduszu przedsięwzięć gospodarczych bank uprawniony jest do udzielenia kredytu na poczet przyszłych wpływów funduszu.

§  12.

1. Środki funduszu przedsięwzięć gospodarczych gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym. Pozostałości środków na tym rachunku na koniec roku przechodzą na następny rok.

2. Przedsięwzięcia gospodarcze zjednoczenia prowadzone są na podstawie planów, zatwierdzonych w zależności od ich wagi i zakresu przez kolegium zjednoczenia bądź przez dyrektora zjednoczenia, po zasięgnięciu opinii kolegium zjednoczenia.

§  13.

1. Osobowy i bezosobowy fundusz płac, wchodzący w skład kosztów przedsięwzięć gospodarczych, realizowanych za pośrednictwem własnych komórek organizacyjnych centrali zjednoczenia, może być planowany jedynie w ramach funduszu płac centrali zjednoczenia.

2. W razie realizacji przedsięwzięć gospodarczych przez jedno ze zgrupowanych w zjednoczeniu przedsiębiorstw, wykonujących to przedsięwzięcie z polecenia centrali zjednoczenia, inne jednostki biorące udział w tym przedsięwzięciu mogą odstąpić na jego rzecz część swego funduszu płac i limitu zatrudnienia.

§ 14. Ewidencja księgowa funduszu przedsięwzięć gospodarczych powinna zapewniać kontrolę finansowania poszczególnych przedsięwzięć realizowanych ze środków tego funduszu.

§ 15. W razie zaprzestania określonego przedsięwzięcia gospodarczego środki uzyskane z likwidacji majątku przydzielonego jednostce organizacyjnej zjednoczenia (§ 10 ust. 2), realizującej to przedsięwzięcie, podlegają przekazaniu na rzecz funduszu rezerwowego zjednoczenia (§ 8 ust. 5 pkt 4), chyba że kolegium zjednoczenia podejmie decyzję rozliczenia tych środków między przedsiębiorstwa uczestniczące w przedsięwzięciu.

e)

Fundusz branży.

§  16.

1. Fundusz branży może być tworzony w zjednoczeniach wiodących z wpłat uczestników porozumienia branżowego w celu sfinansowania:

1) wspólnych przedsięwzięć gospodarczych przeznaczonych do obsługi wszystkich lub niektórych przedsiębiorstw będących uczestnikami porozumienia branżowego,

2) wspólnych wydatków związanych z realizacją porozumienia branżowego (np. utrzymanie stałego sekretariatu porozumienia branżowego, wspólne szkolenie kadr, wspólne prace nad postępem technicznym).

2. Przedsięwzięcia branżowe mające charakter inwestycji finansowane są z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia.

3. Wpłaty uczestników porozumienia branżowego obciążają ich koszty własne lub specjalne fundusze przeznaczone na określony rodzaj działalności.

4. Pozostałość nie wykorzystanych na koniec roku środków pieniężnych na rachunkach bankowych funduszu przechodzi na rok następny.

§  17.

1. Gospodarka finansowa funduszu branży prowadzona jest na podstawie planu uchwalonego przez komisję branżową.

2. Zatrudnienie i fundusz płac stałego sekretariatu porozumienia branżowego objęte są oddzielną pozycją planu i nie mogą być wykorzystane na inne cele.

3. Zatrudnienie i fundusz płac, o których mowa w ust. 2, powinny być uwzględniane w ramach zatrudnienia i funduszu płac, ustalonych dla centrali zjednoczenia wiodącego.

4. W razie realizacji przedsięwzięć branżowych przez jedno z przedsiębiorstw, będących uczestnikami porozumienia branżowego, ma odpowiednie zastosowanie przepis § 13 ust. 2.

f)

Fundusz przedsięwzięć rejonowych.

§  18.

1. Fundusz przedsięwzięć rejonowych może być tworzony w zjednoczeniach wiodących terenowo w celu sfinansowania wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, przeznaczonych do obsługi wszystkich lub części działających na danym terenie przedsiębiorstw, zgrupowanych w różnych zjednoczeniach.

2. Gospodarka funduszem przedsięwzięć rejonowych prowadzona jest na podstawie planu uzgodnionego pomiędzy przedsiębiorstwami będącymi uczestnikami przedsięwzięcia.

3. Zatrudnienie i fundusz płac niezbędne do realizacji wspólnego przedsięwzięcia powinny być przejęte przez zjednoczenie tworzące fundusz przedsięwzięć rejonowych od przedsiębiorstw uczestniczących w przedsięwzięciach - w drodze odpowiedniego zmniejszenia planowanego zatrudnienia i funduszu płac tych przedsiębiorstw. Przepisy §§ 22, 23 i 24, dotyczące uwzględnienia zatrudnienia i funduszu płac w planach finansowych central zjednoczeń, mają odpowiednie zastosowanie.

4. Do funduszu przedsięwzięć rejonowych stosuje się odpowiednio przepisy § 16 ust. 2-4.

Rozdział  3.

Koszty utrzymania centrali zjednoczenia.

§  19.

1. Koszty utrzymania centrali zjednoczenia pokrywane są z gromadzonych na specjalnym rachunku bankowym wpłat obciążających koszty własne przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu. Wysokość tych wpłat w formie norm procentowych od planowanych kosztów własnych produkcji ustalają dla zgrupowanych przedsiębiorstw zjednoczenia w ramach łącznych norm ustalonych dla nich przez właściwego ministra. Łączne normy procentowe od planowanej sumy kosztów własnych zjednoczeń ustala dla ministerstw Minister Finansów.

2. Określona zgodnie z ust. 1 kwota wpłat nie ulega zmianie bez względu na dokonywane ewentualnie zmiany w planach przedsiębiorstw.

3. Ze środków, o których mowa w ust. 1, pokrywane są wydatki centrali zjednoczenia zarówno osobowe, jak i rzeczowe, z wyjątkiem wydatków inwestycyjnych pokrywanych z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia i wydatków na kapitalne remonty pokrywanych z odrębnych środków (§ 21).

4. Nie wykorzystane w danym roku środki na utrzymanie centrali zjednoczenia, pozostające na specjalnym rachunku bankowym na koniec roku, przechodzą na rok następny.

§ 20. Wysokość wpłat na utrzymanie centrali zjednoczenia, przypadających na poszczególne przedsiębiorstwa, jak również sposób i terminy wpłat ustala dyrektor zjednoczenia opierając się na opinii kolegium zjednoczenia.

§  21.

1. Centrale zjednoczeń dokonują amortyzacji posiadanych środków trwałych według ogólnie obowiązujących zasad.

2. Odpisy amortyzacyjne, o których mowa w ust. 1, odprowadzane są na odrębny rachunek bankowy, z którego zjednoczenie pokrywa swe nakłady na kapitalne remonty. Środki tego rachunku, przekraczające nakłady na kapitalne remonty, podlegają przelaniu na fundusz inwestycyjny zjednoczenia. Gdy środki tego rachunku nie są wystarczające na pokrycie nakładów na kapitalne remonty, niedobór podlega pokryciu z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia.

§  22.

1. Centrale zjednoczeń ujmują koszty swej działalności w swoich rocznych planach finansowych.

2. Plany finansowe central zjednoczeń opracowywane są na podstawie:

1) norm, o których mowa w § 19 ust. 1,

2) wytycznych właściwego ministra dotyczących liczby zatrudnionych oraz osobowego i bezosobowego funduszu płac poszczególnych central zjednoczeń; minister udziela wytycznych na podstawie uchwał Rady Ministrów w sprawie projektu budżetu Państwa i niektórych zasad jego wykonywania, określających globalną kwotę osobowego i bezosobowego funduszu płac oraz liczbę zatrudnionych dla wszystkich central zjednoczeń danego resortu; podziału środków między poszczególne centrale zjednoczeń dokonuje właściwy minister.

3. Plany finansowe central zjednoczeń zatwierdzają dyrektorzy zjednoczeń.

4. Zatwierdzony przez dyrektora zjednoczenia roczny plan finansowy centrali zjednoczenia stanowi podstawę do dokonywania przez bank wypłat na pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem centrali zjednoczenia.

§  23.

1. Zmiany w planie finansowym centrali zjednoczenia, powodujące zwiększenie ogólnej jego kwoty, liczby planowanego zatrudnienia, kwot osobowego i bezosobowego funduszu płac - mogą następować jedynie za zgodą właściwego ministra w ramach ogólnych wskaźników ustalonych w tym zakresie dla ministerstwa.

2. Poza zmianami, o których mowa w ust. 1, dyrektor zjednoczenia uprawniony jest do dokonywania zmian w planie finansowym centrali zjednoczenia, polegających na przeniesieniach pomiędzy poszczególnymi pozycjami.

§ 24. 1

1. Właściwi ministrowie mogą, zwiększyć w ciągu roku limit zatrudnienia i funduszu płac dla poszczególnych central zjednoczeń.

2. Właściwi ministrowie mogą, upoważnić dyrektorów określonych zjednoczeń do dokonywania we własnym zakresie zmian zatrudnienia i kwot funduszu płac central zjednoczeń, w ramach limitu zatrudnienia i funduszu płac ustalonych dla zjednoczenia jako całości. Uprawnienie to może być przyznane jedynie zjednoczeniom odznaczającym się właściwym poziomem dyscypliny zatrudnienia i funduszu płac.

3. W razie naruszenia zasad dyscypliny zatrudnienia i funduszu płac przez zjednoczenie, któremu nadano uprawnienie określone w ust. 2, uprawnienie to powinno być cofnięte. Decyzję o cofnięciu uprawnienia wydaje właściwy minister.

Rozdział  4.

Podział zysku zjednoczenia i pokrycie strat.

§ 25. Zjednoczenia przeznaczają otrzymane od przedsiębiorstw wpłaty części zysku (§ 44) na niżej określone cele według następującej kolejności:

1) na dotacje na fundusze zakładowe dla zgrupowanych w zjednoczeniu przedsiębiorstw planowo deficytowych lub nisko rentownych, których zyski nie pozwalają na dokonanie należnych odpisów na te fundusze,

2) na wpłatę z zysku zjednoczenia na rzecz budżetu centralnego w wysokości wynikającej z zastosowania ustalonej normy wpłaty z zysku do zysku faktycznie osiągniętego; norma wpłaty z zysku dla zjednoczenia ustalana jest - na okres co najmniej dwuletni z podziałem na poszczególne lata - przez Ministra Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem bądź przez właściwego ministra, jeżeli ministerstwo prowadzi scentralizowane rozliczenia z tytułu zysków i strat; w tym ostatnim wypadku normę wpłaty z zysku dla ministerstwa określa Minister Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem; norma ta jest określana w stosunku procentowym do łącznej kwoty zysku zjednoczenia jako całości, zmniejszonego o przysługujące przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu odpisy na fundusze zakładowe,

3) na dotacje na fundusze rozwoju, ustalane we własnym zakresie dla przedsiębiorstw planowo deficytowych oraz tych przedsiębiorstw nisko rentownych, których zysk nie jest wystarczający na pokrycie potrzeb w zakresie tych funduszów,

4) na dotacje podmiotowe, ustalane we własnym zakresie na pokrycie strat przedsiębiorstw planowo deficytowych,

5) na odpisy na fundusz rezerwowy zjednoczenia według normy ustalonej na podstawie § 8 ust. 2; norma ta w trakcie wykonywania planów może być przez centralę zjednoczenia we własnym zakresie podwyższona pod warunkiem zaspokojenia potrzeb, określonych w pkt 1-4,

6) na odpisy na fundusz inwestycyjny zjednoczenia według normy ustalonej na podstawie § 7 ust. 3; norma ta jest normą maksymalną i nie może być - zarówno w planach, jak i w trakcie ich wykonywania - podwyższana przez centralę zjednoczenia we własnym zakresie,

7) na odpisy zasilające fundusz postępu techniczno-ekonomicznego; odpisy te, nie podlegające planowaniu, mogą być dokonane w razie osiągnięcia przez zjednoczenie ponadplanowego zysku do wysokości nie przekraczającej 50% zysku ponadplanowego i pod warunkiem pełnego zaspokojenia potrzeb określonych w pkt 1-6.

§  26.

1. Jeżeli wynik zjednoczenia jako całości (saldo strat i zysków przedsiębiorstw oraz wyodrębnionej działalności gospodarczej zjednoczenia) zgodnie z założeniami planu jest ujemny, zjednoczenie otrzymuje z budżetu dotacje niezbędne na zaspokojenie potrzeb wynikających z przepisów § 25 pkt 1, 3, 4, 5 i 6.

2. Zjednoczenie może otrzymywać z budżetu dotacje również w tych wypadkach, gdy planowane wyniki działalności gospodarczej przedsiębiorstw są dodatnie (suma planowanych zysków przedsiębiorstw rentownych jest wyższa od sumy planowanych strat przedsiębiorstw deficytowych), jednak zysk nie wystarcza na pokrycie potrzeb przedsiębiorstw w zakresie funduszów zakładowego i rozwoju oraz na pokrycie potrzeb zjednoczenia w zakresie funduszów rezerwowego i inwestycyjnego.

§ 27. W uzasadnionych wypadkach, a w szczególności w razie zmian organizacyjnych oraz zmian cen i marż handlowych, Minister Finansów działając w porozumieniu z właściwymi ministrami uprawniony jest do dokonywania zmian ustalonych dla zjednoczenia norm finansowych wpłat z zysku do budżetu.

¹ § 24 zmieniony przez § 2 ust. 2 uchwały nr 83 z dnia 8 maja 1969 r. w sprawie usprawnienia pracy resortów przy wykonywaniu niektórych uchwał i innych aktów (M.P.69.19.156) z dniem 15 maja 1969 r.