Oddział a - Fundusz statutowy. - Gospodarka finansowa zjednoczeń budownictwa i zgrupowanych w nich państwowych przedsiębiorstw objętych planowaniem centralnym.

Monitor Polski

M.P.1965.61.317

Akt utracił moc
Wersja od: 23 sierpnia 1969 r.

a)

Fundusz statutowy.

§  30.
1.
Fundusz statutowy przedsiębiorstwa odzwierciedla wartość jego środków trwałych i obrotowych oraz zachodzące w nich zmiany.
2.
Fundusz statutowy przedsiębiorstwa powinien równać się:
1)
wartości netto przydzielonych przedsiębiorstwu środków trwałych,
2)
kwocie przeznaczonej na częściowe pokrycie funduszem statutowym środków obrotowych określonych w ust. 3, obliczonej w stosunku procentowym od wartości produkcji i usług planowanej na dany rok; stosunek procentowy, o którym mowa wyżej, ustala właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Finansów.
3.
Do środków obrotowych podlegających częściowemu pokryciu funduszem statutowym zalicza się:
1)
zapasy materiałów (materiałów podstawowych, pomocniczych, paliwa, części zapasowych maszyn i urządzeń, przedmiotów nietrwałych) wraz z dotyczącymi zapasów kosztami zakupu,
2)
wyroby gotowe,
3)
towary,
4)
nakłady przyszłych okresów,
5)
tymczasowe budynki i urządzenia budowy.
4.
W uzasadnionych wypadkach Minister Finansów na wniosek właściwego ministra może wyrazić zgodę na częściowe pokrycie funduszem statutowym - produkcji nie zakończonej.
§  31.
1.
Fundusz statutowy przedsiębiorstwa podlega zwiększeniu o:
1)
wartość przyjętych do eksploatacji inwestycji zakończonych,
2)
wartość zakończonych remontów kapitalnych środków trwałych,
3)
wartość nieodpłatnie przejętych środków trwałych,
4)
kwotę umorzeń przekraczającą wartość zlikwidowanych środków trwałych,
5)
kwotę funduszu rozwoju przeznaczoną na pokrycie środków obrotowych,
6)
dotacje zjednoczenia.
2.
Fundusz statutowy przedsiębiorstwa ulega zmniejszeniu o:
1)
kwoty umorzenia środków trwałych,
2)
wartość nieodpłatnie przekazanych środków trwałych,
3)
nie umorzoną część wartości zlikwidowanych środków trwałych,
4)
poniesioną stratę nie pokrytą funduszem rozwoju lub dotacjami (subwencjami) ze środków zjednoczenia (z funduszu rezerwowego lub rachunku rozliczeń z budżetem),
5)
nadwyżkę środków funduszu statutowego (§ 33 ust. 1 pkt 1) odprowadzoną na fundusz rozwoju lub na fundusz rezerwowy zjednoczenia.
3.
Poza wypadkami, wymienionymi w ust. 1 i 2, fundusz statutowy ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu w razie przeszacowania środków trwałych i obrotowych wskutek urzędowej zmiany cen oraz w innych wypadkach określonych przepisami szczególnymi.
4.
Przez urzędowe zmiany cen, o których mowa w ust. 3, należy rozumieć zmiany cen zarządzone przez Radę Ministrów, Prezesa Państwowej Komisji Cen oraz właściwych ministrów działających w granicach posiadanych uprawnień do ustalania cen.
§  32.
W przedsiębiorstwach nowo powstałych fundusz statutowy tworzy się z przydzielonych im w naturze środków trwałych i obrotowych oraz z dotacji z budżetu na nabycie lub wytworzenie tych środków.
§  33.
1.
Jeżeli rzeczywisty stan funduszu statutowego przedsiębiorstwa na początek roku różni się od wielkości ustalonej według zasad określonych w § 30 ust. 2, wówczas:
1)
nadwyżka przeznaczana jest na fundusz rozwoju lub na podstawie decyzji kolegium zjednoczenia podlega odprowadzeniu w części lub w całości na fundusz rezerwowy zjednoczenia,
2)
niedobór podlega uzupełnieniu środkami funduszu rozwoju przedsiębiorstwa lub środkami funduszu rezerwowego zjednoczenia; w razie braku tych środków bank może udzielić kredytu na pokrycie niedoboru.
2.
Do czasu pokrycia niedoborów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, fundusz rozwoju nie może być przeznaczony na inny cel.
3. 2
Zasady rozliczania nadwyżek i niedoborów, o których mowa w ust. 1, z tytułu urzędowych zmian cen, zmian metodologicznych i innych zmian niezależnych od działalności przedsiębiorstw ustala Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.
2 Z dniem 23 sierpnia 1969 r. znosi się wymóg uzgodnienia, porozumienia lub zasięgnięcia opinii Komisji Planowania przy Radzie Ministrów albo jej Przewodniczącego, zgodnie z § 2 pkt 8 uchwały nr 136 z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie zniesienia przewidzianego w niektórych przepisach obowiązku uzgadniania i porozumienia z Komisją Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.271).