Dział 2 - GOSPODARKA FINANSOWA ZJEDNOCZEŃ. - Gospodarka finansowa państwowych przedsiębiorstw przemysłowych, budowlanych, usług rolniczych i gospodarki komunalnej oraz ich zjednoczeń objętych planowaniem terenowym.

Monitor Polski

M.P.1971.26.167 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1972 r.

Dział  II.

GOSPODARKA FINANSOWA ZJEDNOCZEŃ.

Rozliczenie zjednoczeń z tytułu dopłat do cen transakcyjnych.

§  24.
Zjednoczenia mogą otrzymywać z budżetu centralnego dopłaty do cen transakcyjnych na zasadach określonych odrębnymi przepisami.
§  25.
1.
W celu rozliczeń z budżetem zjednoczenia prowadzą w banku specjalny rachunek rozliczeniowy eksportu, na który wpływają dopłaty do cen transakcyjnych dla przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu i z którego wypłaca się przedsiębiorstwom dopłaty do cen transakcyjnych.
2.
Nadwyżka na rachunku rozliczeniowym eksportu na koniec roku przechodzi na rok następny.
3.
Jeżeli stan środków na rachunku rozliczeniowym eksportu nie wystarcza na pokrycie ustalonych dla przedsiębiorstw dopłat do cen transakcyjnych, zjednoczenie dokonuje odpowiedniej zmiany stawek dopłat do cen transakcyjnych dla poszczególnych przedsiębiorstw w takim terminie, aby w rocznym sprawozdaniu finansowym nie powstało ujemne saldo dopłat do cen transakcyjnych i należności przedsiębiorstw z tytułu tych dopłat.

Rozliczenie zysków zjednoczeń grupujących przedsiębiorstwa budowlane i usług rolniczych.

§  26.
Na łączny wynik finansowy zjednoczenia składa się suma wyników finansowych zgrupowanych w zjednoczeniu przedsiębiorstw, jednostek badawczych działających według zasad rozrachunku gospodarczego, zakładów doświadczalnych oraz własnej działalności gospodarczej zjednoczenia.
§  27.
1.
Sumę dodatnich wyników finansowych, o których mowa w § 26, z wyłączeniem wyników finansowych jednostek badawczych i zakładów doświadczalnych, zmniejsza się o:
1)
odpisy dokonane przez przedsiębiorstwa zgrupowane w zjednoczeniu na sfinansowanie własnych potrzeb oraz wpłaty z tytułu oprocentowania środków trwałych,
2)
wpłatę z zysku do budżetu w wysokości wpłat, jakie na ten cel powinny być dokonane przez przedsiębiorstwa na podstawie norm procentowych, o których mowa w § 6 ust. 2 pkt 3 i 4.
2.
Część zysku po dokonaniu zmniejszeń przewidzianych w ust. 1 zjednoczenie przeznacza na:
1)
odpisy na fundusz rezerwowy według normy określonej w stosunku procentowym do łącznej sumy odpisów przedsiębiorstw na finansowanie zapasów (§ 6 ust. 3 pkt 1); normę tę na okres wieloletni ustala prezydium wojewódzkiej rady narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów;
2)
odpisy na inne cele przewidziane w odrębnych przepisach.
3.
Pozostałość sumy dodatnich wyników finansowych przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu po dokonaniu zmniejszeń i odpisów wymienionych w ust. 1 i 2 podlega wpłacie w 50% do budżetu wojewódzkiej rady narodowej i w 50% na fundusz rezerwowy. W uzasadnionych wypadkach przewodniczący prezydium wojewódzkiej rady narodowej może podwyższyć lub obniżyć normę wpłaty pozostałości zysku do budżetu.
§  28.
W razie zmian organizacyjnych bądź metodologicznych oraz zmian cen, marż handlowych, taryf, płac, stawek amortyzacyjnych, stawek ubezpieczeniowych lub podatkowych - prezydium wojewódzkiej rady narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów uprawnione jest do dokonywania zmian ustalonych dla zjednoczeń norm finansowych podziału zysku.

Fundusze zjednoczeń.

§  29.
1.
Zjednoczenia tworzą:
1)
fundusz rezerwowy,
2)
fundusz przedsięwzięć gospodarczych,
3)
fundusz branży w zjednoczeniach wiodących,
4)
inne fundusze - na podstawie odrębnych przepisów,
5)
fundusz statutowy zjednoczenia.
2.
Funduszami, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, dysponują dyrektorzy zjednoczeń.
§  30.
1.
Fundusz rezerwowy tworzy się z części zysku wpłacanego przez przedsiębiorstwa do zjednoczenia.
2.
Na fundusz rezerwowy przekazuje się także:
1)
część zysków niezależnych od działalności przedsiębiorstw,
2)
zyski nieprawidłowe przedsiębiorstw,
3)
nie wykorzystane środki na utrzymanie zjednoczenia,
4)
środki pozostałe po likwidacji własnej działalności gospodarczej zjednoczenia,
5)
inne środki określone uchwałą (§§ 23 i 36) i odrębnymi przepisami.
§  31.
1.
Fundusz rezerwowy może być przeznaczony na:
1)
finansowanie kosztów przedsiębiorstw związanych z budową prototypów i oprzyrządowania, z rozruchem i organizacją nowej produkcji przeznaczonej na eksport i zastępującej import oraz na zaopatrzenie rynku, jeżeli zadania te podjęte zostały za zgodą zjednoczenia lub na jego zlecenie i nie zostały sfinansowane z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego oraz na sfinansowanie dodatkowych kosztów powstałych przejściowo w wyniku wprowadzenia produkcji z odpadów albo podjęcia lub rozwinięcia usług dla ludności i produkcji nakładczej;
2)
udzielanie przedsiębiorstwom pożyczek lub dotacji na finansowanie środków obrotowych, jeżeli ich fundusze własne w obrocie nie pokrywają 70% wartości zapasów bieżących i nieprawidłowych; w szczególności na pokrycie niedoborów funduszów własnych w obrocie powstałych na skutek poniesionych strat niezależnych od działalności przedsiębiorstw lub innych nieprzewidzianych przyczyn powodujących w ciągu roku zmniejszenie funduszów własnych w obrocie, jak również w razie powstania dodatkowych potrzeb przedsiębiorstw wynikłych z wykonania zleconych przez zjednoczenie, a nie przewidzianych w planach, zadań produkcyjnych; pożyczki i dotacje mogą być udzielane zaliczkowo w ciągu roku;
3)
udzielanie przedsiębiorstwom niskorentownym dotacji lub pożyczek na wyrównanie zmniejszeń funduszów statutowych spowodowanych odpisami na fundusze zakładowe i wpłatami z tytułu oprocentowania środków trwałych oraz dotacji lub pożyczek z tytułu odpisów na fundusze inwestycyjne lub inwestycyjno-remontowe i na finansowanie zapasów - do wysokości kwot przewidzianych na te cele zgodnie z normami finansowymi;
4)
zasilenie funduszów niezbędnych do prowadzenia przez zjednoczenie działalności gospodarczej;
5)
pokrycie zobowiązań wynikających z udzielenia przez zjednoczenie poręczenia spłaty kredytów obrotowych zaciągniętych w bankach przez przedsiębiorstwa zgrupowane w zjednoczeniu;
6)
inne cele określone przez Ministra Finansów.
2.
Udzielone przez zjednoczenie pożyczki mogą być oprocentowane; wysokość oprocentowania pożyczki ustala zjednoczenie we własnym zakresie. Wpływy z tytułu oprocentowania zwiększają fundusz rezerwowy.
3.
Przyjęcie poręczenia spłaty kredytów przez przedsiębiorstwa bank może uzależnić od upoważnienia banku przez zjednoczenie do zablokowania określonej kwoty środków funduszu rezerwowego.
§  32.
1.
Fundusz przedsięwzięć gospodarczych tworzony jest:
1)
z dokonywanych przez przedsiębiorstwa wpłat środków przewidzianych ich planami na odpowiednie cele eksploatacyjne, obciążających ich koszty własne, ustalanych przez kolegium zjednoczenia w drodze uchwały,
2)
z wpływów za odpłatnie świadczone w ramach przedsięwzięć gospodarczych dostawy, roboty i usługi,
3)
ze środków funduszu rezerwowego,
4)
z innych wpływów określonych odrębnymi przepisami.
2.
W razie przejściowego braku środków na rachunku funduszu przedsięwzięć gospodarczych bank uprawniony jest do udzielania kredytu na poczet przyszłych wpływów funduszu.
§  33.
1.
Fundusz przedsięwzięć gospodarczych służy do finansowania wydatków eksploatacyjnych związanych z prowadzeniem przez zjednoczenie - na podstawie uchwał jego kolegium - przedsięwzięć mających na celu ułatwienie wykonania przedsiębiorstwom zgrupowanym w zjednoczeniu ich zadań planowych.
2.
Z funduszu przedsięwzięć gospodarczych nie mogą być finansowane inwestycje.
§  34.
Zadania przedsięwzięć gospodarczych z funduszu zjednoczenia realizowane są na podstawie planów zatwierdzonych w zależności od zakresu przez kolegium zjednoczenia bądź przez dyrektora zjednoczenia po zasięgnięciu opinii kolegium zjednoczenia.
§  35.
Zatrudnienie oraz fundusz płac (osobowy i bezosobowy), wchodzący w skład kosztów przedsięwzięć gospodarczych realizowanych za pośrednictwem własnych komórek organizacyjnych zjednoczenia, mogą być planowane jedynie w ramach wielkości ustalonych dla zjednoczenia.
§  36.
W razie zaprzestania określonego przedsięwzięcia gospodarczego nie wykorzystane środki funduszu przedsięwzięć gospodarczych podlegają przekazaniu na rzecz funduszu rezerwowego, chyba że kolegium zjednoczenia podejmie decyzję rozliczania środków funduszu między przedsiębiorstwami uczestniczącymi w przedsięwzięciu.
§  37.
1.
Fundusz branży może być tworzony w zjednoczeniach uznanych za wiodące w branży z wpłat uczestników porozumienia branżowego w celu sfinansowania:
1)
wspólnych przedsięwzięć gospodarczych przeznaczonych do obsługi wszystkich lub niektórych przedsiębiorstw, będących uczestnikami porozumienia branżowego,
2)
wspólnych wydatków związanych z realizacją porozumienia branżowego (np. utrzymanie stałego sekretariatu porozumienia branżowego, wspólne szkolenie kadr).
2.
Przedsięwzięcia branżowe mające charakter inwestycji finansowane są na zasadach ustalonych dla finansowania inwestycji branżowych.
3.
Wpłaty uczestników porozumienia branżowego na fundusz branży obciążają ich koszty własne lub fundusze przeznaczone na określony rodzaj działalności.
§  38.
1.
Podstawą gospodarowania funduszem branży jest plan uchwalony przez komisję branżową.
2.
Zatrudnienie i fundusz płac stałego sekretariatu porozumienia branżowego są wyodrębnione w planie zjednoczenia i nie mogą być wykorzystane na inne cele.
3.
Zatrudnienie i fundusz płac, o których mowa w ust. 2, powinny być uwzględnione w ramach zatrudnienia i funduszu płac ustalonych dla zjednoczenia uznanego za wiodące w branży.
§  39.
1.
Fundusz statutowy zjednoczenia odzwierciedla wartość jego środków trwałych, wartości niematerialne i prawne oraz wartość środków obrotowych i zachodzące w nich zmiany.
2.
Fundusz statutowy zjednoczenia powinien równać się wartości netto posiadanych przez zjednoczenie i podległe zjednoczeniu zakłady działające według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego środków trwałych, zmniejszonej o dotyczące tych środków zobowiązania zjednoczenia z tytułu kredytu bankowego zaciągniętego na inwestycje, wartościom niematerialnym i prawnym oraz wartości środków obrotowych w procencie podlegającym sfinansowaniu funduszem własnym w obrocie.
3.
Do funduszu statutowego zjednoczenia stosuje się przepisy § 9-11.

Koszty utrzymania zjednoczenia.

§  40.
1.
Koszty utrzymania zjednoczenia pokrywane są z gromadzonych na specjalnym rachunku bankowym wpłat obciążających koszty własne przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu. Wysokość tych wpłat w formie norm kwotowych ustalają zjednoczenia dla zgrupowanych przedsiębiorstw w ramach łącznych kwot ustalonych dla nich przez prezydia wojewódzkich rad narodowych; w resorcie gospodarki komunalnej wpłaty na koszty utrzymania zjednoczenia obowiązują również przedsiębiorstwa gospodarki mieszkaniowej oraz zakłady budżetowe gospodarki komunalnej i mieszkaniowej na zasadach obowiązujących przedsiębiorstwa.
2.
Ze środków, o których mowa w ust. 1, pokrywane są wydatki zjednoczeń zarówno osobowe, jak i rzeczowe (w tym wydatki na remonty), z wyjątkiem wydatków inwestycyjnych.
3.
Nie wykorzystane środki na utrzymanie zjednoczenia przekazywane są na fundusz rezerwowy zjednoczenia (§ 30 ust. 2 pkt 3).
§  41.
Wysokość wpłat na utrzymanie zjednoczenia przypadającą na poszczególne przedsiębiorstwa, jak również sposób i terminy dokonywania wpłat ustala dyrektor zjednoczenia na podstawie opinii kolegium zjednoczenia.
§  42.
Zjednoczenia amortyzują posiadane środki trwałe w wysokości wynikającej z części stawek amortyzacyjnych przeznaczonych na wymianę. Odpisy amortyzacyjne zjednoczenia podlegają przekazaniu na terenowy fundusz inwestycyjny.
§  43.
1.
Zjednoczenia ujmują koszty swej działalności w rocznych planach finansowych.
2.
Plany finansowe opracowywane są na podstawie:
1)
norm, o których mowa w § 40 ust. 1,
2)
wytycznych prezydium wojewódzkiej rady narodowej dotyczących liczby zatrudnionych oraz osobowego i bezosobowego funduszu płac poszczególnych zjednoczeń ustalanych przez prezydium na podstawie uchwał w sprawie projektu budżetu Państwa określających globalną kwotę osobowego i bezosobowego funduszu płac oraz liczbę zatrudnionych dla wszystkich zjednoczeń województwa; podziału środków między poszczególne zjednoczenia dokonuje prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
3.
Zatwierdzony przez przewodniczącego prezydium wojewódzkiej rady narodowej roczny plan finansowy stanowi podstawę do dokonywania przez bank wypłat na pokrycie wydatków związanych z działalnością zjednoczenia.
§  44.
1.
Zmiany w planie finansowym, o którym mowa w § 43, powodujące zwiększenie ogólnej jego kwoty albo liczby planowanego zatrudnienia pracowników lub kwot osobowego i bezosobowego funduszu płac - mogą następować jedynie za zgodą przewodniczącego prezydium wojewódzkiej rady narodowej w ramach ogólnych kwot ustalonych w tym zakresie dla województwa.
2.
Poza zmianami, o których mowa w ust. 1, dyrektor zjednoczenia uprawniony jest do dokonywania zmian w planie finansowym zjednoczenia polegających na przeniesieniach pomiędzy poszczególnymi pozycjami planu.