Finansowanie wydatków na współzawodnictwo, nagrody indywidualne, wynagrodzenia za prace zlecone i udział w komisjach oraz popieranie ruchu racjonalizatorskiego.

Monitor Polski

M.P.1951.A-25.320

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1957 r.

UCHWAŁA Nr 207

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 17 marca 1951 r.

w sprawie finansowania wydatków na współzawodnictwo, nagrody indywidualne, wynagrodzenia za prace zlecone i udział w komisjach oraz popieranie ruchu racjonalizatorskiego.

Po zasięgnięciu opinii Centralnej Rady Związków Zawodowych Prezydium Rządu postanawia:

§ 1. Z dniem 1 stycznia 1951 r. znosi się Fundusz Nagród i Prac Zleconych w przedsiębiorstwach państwowych, działających na zasadach rozrachunku gospodarczego, a nie objętych ustawą z dnia 4 lutego 1950 r. o Funduszu Zakładowym (Dz. U. R P. Nr 6, poz. 53), w przedsiębiorstwach posiadających formę spółek prawa handlowego z udziałem majątkowym Skarbu Państwa i w państwowych ośrodkach maszynowych.

§ 2. W przedsiębiorstwach, określonych w § 1, wydatki pokrywane w 1950 r. z Funduszu Nagród i Prac Zleconych czynione będą w granicach planowanych na ten cel nakładów.

§ 3. 1

1. Limity nakładów w przedsiębiorstwach, o których mowa w § 1, z wyjątkiem przedsiębiorstw wydawniczych, ustala się w procentach od planowego funduszu płac w następującej wysokości:

1) 2 0,4% na współzawodnictwo w zakładzie pracy,

2) 3 0,3% na nagrody indywidualne za szczególne osiągnięcia,

3) 0,1% na wynagrodzenia pracowników własnych i obcych z tytułu prac zleconych i udziału w pracach komisji, powołanych zgodnie z obowiązującymi przepisami,

2. Limity nakładów dla przedsiębiorstw wydawniczych na cele określone w ust. 1 ustali Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Finansów.

§ 4. Wydatki przedsiębiorstw w zakresie wynagrodzenia i premiowania racjonalizatorów oraz popierania ruchu racjonalizatorskiego czynione będą zgodnie z obowiązującymi w tej mierze przepisami.

§ 5. Środki na pokrycie wydatków określonych w § 3 nie mogą być centralizowane w nadrzędnych jednostkach organizacyjnych.

§  6.

1. Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego po zasięgnięciu opinii Centralnej Rady Związków Zawodowych wyda szczegółową instrukcję w zakresie spraw objętych § 3 niniejszej uchwały.

2. Do czasu wydania tej instrukcji obowiązują dotychczasowe zasady z wyjątkiem postanowień sprzecznych z niniejszą uchwałą.

§ 7. Wykonanie niniejszej uchwały powierza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i zainteresowanym ministrom.

§ 8. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1951 r.

¹ Z dniem 1 stycznia 1957 r. w stosunku do przedsiębiorstw objętych przepisami uchwały nr 357 z dnia 29 sierpnia 1957 r. w sprawie finansowania wydatków na nagrody i świadczenia dla pracowników państwowych przedsiębiorstw usługowych podległych i nadzorowanych przez Ministra Handlu Wewnętrznego (M.P.57.80.479), zgodnie z § 5 uchwały zmieniającej.

Z dniem 1 stycznia 1957 r. tracą moc przepisy niniejszego paragrafu w stosunku do przedsiębiorstw objętych przepisami uchwały nr 431 Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1957 r. w sprawie finansowania wydatków na nagrody i świadczenia dla pracowników przedsiębiorstw resortu gospodarki komunalnej w 1957 r. (M.P.57.88.525), zgodnie z § 5 uchwały zmieniającej.

² Z dniem 1 stycznia 1957 r. niniejszy punkt traci moc w stosunku do przedsiębiorstw, zgodnie z § 5 uchwały nr 71 z dnia 8 lutego 1957 r. w sprawie finansowania wydatków na nagrody i świadczenia dla pracowników przedsiębiorstw (zakładów) usługowych podległych Ministrowi Łączności (M.P.57.17.124).

³ Z dniem 1 stycznia 1957 r. niniejszy punkt traci moc w stosunku do przedsiębiorstw, zgodnie z § 5 uchwały nr 71 z dnia 8 lutego 1957 r. w sprawie finansowania wydatków na nagrody i świadczenia dla pracowników przedsiębiorstw (zakładów) usługowych podległych Ministrowi Łączności (M.P.57.17.124).