Rozdział 2 - Odpisy dewizowe z tytułu eksportu towarów i usług. - Dysponowanie przez przedsiębiorstwa państwowe częścią wpływów dewizowych ze zrealizowanej sprzedaży towarów i usług w eksporcie.

Monitor Polski

M.P.1982.18.157

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1982 r.

Rozdział  2

Odpisy dewizowe z tytułu eksportu towarów i usług.

§  3.
Odpisy dewizowe stanowią dla przedsiębiorstw główne źródło finansowania zakupów z importu za waluty wymienialne.
§  4.
1.
Podstawą odpisu dewizowego jest faktyczny wpływ walut wymienialnych z eksportu towarów i usług sprowadzony do bazy fob port polski lub franco granica polska. Wpływ ten pomniejsza się o kwoty przeznaczone na spłatę kredytów dewizowych, zgodnie z umową zawartą z bankiem krajowym.
2.
Odpisu dewizowego nie dokonuje się od wpływów z tytułu zaliczek otrzymanych od kontrahentów zagranicznych, gromadzonych na rachunkach funduszu zaliczek eksportowych prowadzonych w banku krajowym, a przeznaczonych na import kompletacyjny dla produkcji eksportowej.
3.
Podstawą odpisów dewizowych dla przedsiębiorstw transportowych, przedsiębiorstw gospodarki rybnej oraz państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" są:
1)
wpływy w walutach wymienialnych od kontrahentów zagranicznych,
2)
wartość usług przewozowych ustalona na podstawie faktur przewoźników, wykonanych na rzecz przedsiębiorstw eksportowo-importowych utworzonych przez Ministra Handlu Zagranicznego oraz przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu zagranicznego na podstawie koncesji nadanej przez Ministra Handlu Zagranicznego.
§  5.
1.
Maksymalna stawka odpisu dewizowego nie może przekroczyć 50% wpływów w walutach wymienialnych z eksportu towarów lub usług, przy czym wysokość stawki dla poszczególnych przedsiębiorstw na dany rok określa Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Ministrem Finansów.
2.
Stawka odpisu dewizowego jest ustalana na wniosek przedsiębiorstwa lub zrzeszenia przedsiębiorstw, przedsiębiorstwa handlu zagranicznego oraz innego przedsiębiorstwa, upoważnionych na podstawie zawartej umowy z przedsiębiorstwami do dysponowania w ich imieniu rachunkiem odpisu dewizowego.
3.
Jeżeli stawka odpisu dewizowego jest ustalona dla zrzeszenia przedsiębiorstw, przedsiębiorstwa handlu zagranicznego lub innego przedsiębiorstwa, nie ustala się indywidualnej stawki odpisu dewizowego dla poszczególnych przedsiębiorstw będących stronami umowy, o której mowa w ust. 2.
4.
Jeżeli przedsiębiorstwo dokonuje przemysłowego przerobu usługowego na rzecz kontrahentów zagranicznych, może być ustalona dla niego na cele tego przerobu stawka odpisu dewizowego w wysokości powyżej 50% wpływów z walut wymienialnych uzyskanych z tytułu tego przerobu.
5.
Stawka odpisu dewizowego dla przedsiębiorstw transportowych, przedsiębiorstw gospodarki rybnej i państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" może być wyższa niż 50% podstawy odpisu dewizowego, o której mowa w § 4 ust. 3, i jest ustalana na wniosek przedsiębiorstwa przez Ministra Finansów w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego oraz zainteresowanymi ministrami.
§  6.
1.
Wysokość stawki odpisu dewizowego zależy od:
1)
relacji wartości dostaw z importu za waluty wymienialne do wartości eksportu, w tym za waluty wymienialne, osiągniętej w dwóch kolejnych latach poprzedzających rok, na który jest wnioskowana stawka odpisu dewizowego, oraz założeń eksportu i importu na dany rok; do wartości importu nie wlicza się wartości surowców i materiałów pochodzących z zakupów centralnych, rozprowadzanych za pośrednictwem krajowych organizacji obrotu towarowego, jak również zakupów inwestycyjnych realizowanych ze środków centralnych,
2)
wysokości zaliczek przekazywanych przez kontrahentów zagranicznych na kompletację dostaw eksportowych,
3)
udziału wartości eksportu, w tym eksportu za waluty wymienialne, w sprzedaży ogółem przedsiębiorstwa,
4)
kwot przeznaczonych na spłatę kredytu dewizowego zaciągniętego w banku krajowym.
2.
Jeżeli stawki odpisu dewizowego nie można ustalić według zasad określonych w ust. 1, to wysokość tej stawki może być ustalona z uwzględnieniem poziomu średniej importochłonności dla danej branży produkcji lub rodzaju usług.
§  7.
1.
Odpisy dewizowe są gromadzone na wyodrębnionym rachunku przedsiębiorstwa prowadzonym w banku krajowym.
2.
Przedsiębiorstwo może przeznaczyć odpisy dewizowe zgromadzone na rachunku na zakup z importu towarów kooperacyjnych, zaopatrzeniowych i części zamiennych oraz usług na cele własnej produkcji i działalności usługowej. W wypadkach uzasadnionych odtworzeniem lub zwiększeniem mocy produkcyjnych, zwłaszcza na cele eksportu, przedsiębiorstwo może przeznaczyć nagromadzone środki również na sfinansowanie importu maszyn i urządzeń.
3.
Przedsiębiorstwa, o których mowa w § 4 ust. 3, mogą przeznaczyć odpisy dewizowe zgromadzone na rachunku na spłatę kredytów dewizowych, pokrycie wydatków związanych z działalnością eksploatacyjną i akwizycyjną, a także zakup niezbędnych maszyn i urządzeń oraz wyposażenia technicznego.
4.
Przedsiębiorstwo może odstąpić część odpisów dewizowych swoim kooperantom i innym jednostkom współdziałającym w realizacji produkcji eksportowej.
5.
Kooperanci i inne jednostki współdziałające w realizacji produkcji eksportowej mogą gromadzić uzyskane środki dewizowe, o których mowa w ust. 3, na rachunkach w banku krajowym.
6.
Odpisy dewizowe nie wykorzystane na koniec danego roku pozostają do wykorzystania w latach następnych.
7.
Upoważnia się Ministra Finansów w porozumieniu z Ministrami Handlu Zagranicznego i Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Prezesem Narodowego Banku Polskiego do uregulowania zasad dysponowania przez przedsiębiorstwa środkami dewizowymi z tytułu realizacji eksportu wewnętrznego.
§  8.
1.
Środki dewizowe na pokrycie wypłat dokonywanych w ramach odpisów dewizowych są wydzielane w planach bilansu płatniczego oraz uwzględniane przy centralnym podziale środków na import.
2.
Środki dewizowe na pokrycie odpisów dewizowych, o których mowa w § 4 ust. 3 pkt 2, obciążają wpływy dewizowe przedsiębiorstw dokonujących eksportu towarów, a w wypadku importu - obciążają odpisy dewizowe przedsiębiorstw importujących lub są przydzielane zgodnie z obowiązującym trybem nabywania i wykorzystania środków dewizowych przez przedsiębiorstwa.
3.
Odpisy dewizowe nie mogą być przeznaczane na finansowanie wydatków akwizycyjnych przedsiębiorstw, a w szczególności na pokrywanie dewizowych kosztów podróży służbowych, utrzymywania przedstawicielstw za granicą itp., chyba że przepisy uchwały stanowią inaczej.