Dodatki techniczne do uposażeń pracowników legalizacyjnych terenowych organów administracji miar.

Monitor Polski

M.P.1956.48.557

Akt utracił moc

Wersja od: 14 czerwca 1957 r.

UCHWAŁA NR 268

RADY MINISTRÓW

z dnia 2 czerwca 1956 r.

w sprawie dodatków technicznych do uposażeń pracowników legalizacyjnych terenowych organów administracji miar.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Pracownikom terenowych urzędów miar, objętym art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) i wykonującym zgodnie z posiadanymi uprawnieniami czynności legalizacyjne i rzeczoznawcze poza urzędem miar przyznaje się, w razie posiadania niżej określonych kwalifikacji, dodatek techniczny do uposażenia w wysokości nie przekraczającej następujących kwot:

Kwalifikacje	Dodatek techniczny miesięcznie
1) ukończony I i II kurs legalizatorski i co najmniej dwuletnia praktyka w urzędzie miar bądź w zakładzie wyrobu lub naprawy narzędzi mierniczych	od 200 do 400 zł
2) ukończony I kurs legalizatorski i co najmniej roczna praktyka w urzędzie miar bądź w zakładzie wyrobu lub naprawy narzędzi mierniczych	od 100 do 200 zł

2. Zasady przyznawania dodatku technicznego w granicach określonych w ust. 1 ustali regulamin wydany przez Prezesa Głównego Urzędu Miar.

§ 1a. 1

1. Pracownikom legalizacyjnym i obsługi terenowych urzędów miar, którzy wykonują pracę w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, może być przyznany dodatek specjalny w wysokości od 10 do 30% uposażenia zasadniczego.

2. Szczegółowy wykaz prac, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość procentową dodatku, zależną od stopnia szkodliwości i uciążliwości pracy, ustali Prezes Głównego Urzędu Miar w drodze zarządzenia uzgodnionego z Ministrem Finansów, Ministrem Zdrowia i Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych.

3. Pracownik może pobierać tylko jeden dodatek, w razie zaś zbiegu tytułów do dodatku, o którym mowa w ust. 1, i do dodatku określonego w § 1 uprawnionemu przysługuje prawo wyboru.

4. Dodatki specjalne za pracę w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, wypłaca się miesięcznie z dołu

§ 2. Pracownicy pobierający dodatek określony w § 1 nie mogą pobierać dodatkowego wynagrodzenia na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 22 lipca 1932 r. o opłatach za legalizację narzędzi mierniczych (Dz. U. Nr 66, poz. 629 z późniejszymi zmianami).

§ 3. Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz właściwym ministrom.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1956 r.

¹ § 1a dodany przez § 1 uchwały nr 180 z dnia 23 maja 1957 r. (M.P.57.47.288) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 14 czerwca 1957 r.