Oddział 4 - WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA W TRANSPORCIE MORSKIM - Deklaracje skrócone i zgłoszenia celne.

Monitor Polski

M.P.1997.72.690

Akt utracił moc

Wersja od: 10 października 1997 r.

Oddział  4

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA W TRANSPORCIE MORSKIM

§ 98. Towary przewożone transportem morskim mogą być objęte wspólną procedurą tranzytową wyłącznie w wypadku, gdy zostały one załadowane lub przeładowane w porcie krajów - Stron Konwencji.

§ 99. Procedura tranzytu, o której mowa w § 98, realizowana jest na podstawie manifestów morskich.

§  100. 

1. Towarzystwa żeglugowe stają się głównym zobowiązanym po przyjęciu przesyłki do przewozu transportem morskim.

2. Przy realizacji przewozów, o których mowa w ust. l, towarzystwa żeglugowe są zwolnione z obowiązku składania zabezpieczenia.

§ 101. Przy przewozie towarów transportem morskim w ramach wspólnej procedury tranzytowej może być stosowana procedura uproszczona lub procedura dodatkowo uproszczona.

§  102. 

1. Stosowanie procedury uproszczonej wymaga uzyskania zezwolenia organu celnego.

2. Towarzystwo żeglugowe składa w urzędzie celnym właściwym ze względu na jego siedzibę wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie procedury, o której mowa w ust. l.

3. Do wniosku o udzielenie zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej należy dołączyć listę przewidywanych portów morskich wyjścia i przeznaczenia.

4. Urząd celny, do którego złożono wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, przekazuje ten wniosek organom celnym krajów - Stron Konwencji, na których obszarze znajdują się przewidziane porty wyjścia i przeznaczenia.

5. Jeżeli w ciągu 60 dni, licząc o daty powiadomienia, nie wpłynęły żadne zastrzeżenia, organ celny udziela towarzystwu żeglugowemu zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej.

§ 103. Zezwolenie na stosowanie procedury uproszczonej udzielane jest towarzystwom żeglugowym, które:

1) prowadzą zapisy księgowe umożliwiające organom celnym kontrolę przewozu towarów,

2) nie naruszyły w sposób rażący przepisów prawa celnego i przepisów podatkowych,

3) stosują manifesty, które:

a) zawierają nazwę i pełny adres towarzystwa żeglugowego, oznakowanie statku, nazwę portu załadunku i wyładunku, adnotacje dotyczące konosamentu, a także dla każdej przesyłki znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań, opis towarów, masę brutto w kg oraz numery kontenerów,

b) mogą być bez trudności kontrolowane i oceniane przez organ celny,

c) są całkowicie wypełnione, podpisane i mogą być przedstawione organom celnym przed wypłynięciem statków.

§  104. 

1. Przy stosowaniu procedury uproszczonej dla towarów o statusie wspólnotowym i niewspólnotowym należy sporządzić odrębne manifesty morskie dla towarów o różnych statusach.

2. Manifest lub manifesty, o których mowa w ust. l, muszą być podpisane przez osobę reprezentującą towarzystwo żeglugowe oraz zawierać datę sporządzenia manifestu.

3. W manifeście morskim powinien być wskazany status towarów wspólnotowy lub niewspólnotowy poprzez wpisanie symbolu T1 lub T2.

4. Manifest morski traktowany jest jako nota tranzytowa.

§  105. 

1. Stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej wymaga uzyskania zezwolenia organu celnego.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej mogą złożyć międzynarodowe towarzystwa żeglugowe, które mają swoją siedzibę lub przedstawicielstwo na obszarze krajów - Stron Konwencji. Wniosek składa się w urzędzie celnym właściwym dla siedziby towarzystwa lub jego przedstawicielstwa.

3. Do wniosku o udzielenie zezwolenia na stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej należy dołączyć wykaz przewidywanych portów morskich wyjścia i przeznaczenia.

4. Organ celny, do którego złożono wniosek o wydanie zezwolenia, przekazuje ten wniosek organom celnym krajów - Stron Konwencji, na których obszarze znajdują się przewidywane porty wyjścia i przeznaczenia.

5. Jeżeli w ciągu 60 dni, licząc od daty powiadomienia nie wpłynęły żadne zastrzeżenia, organ celny wydaje zezwolenie.

§ 106. Zezwolenie na korzystanie z procedury dodatkowo uproszczonej udzielane jest towarzystwu żeglugowemu, które:

1) spełnia warunki określone w § 103,

2) dokonuje częstych i regularnych przewozów towarów między określonymi portami morskimi,

3) zobowiązuje się wobec organu celnego do współdziałania przy wykrywaniu i wyjaśnianiu niezgodności i nieprawidłowości występujących w trakcie stosowania procedury tranzytu w transporcie morskim.

§  107. 

1. Przy stosowaniu procedury dodatkowo uproszczonej towarzystwo żeglugowe może stosować jeden manifest morski dla wszystkich przewożonych towarów, w którym należy podać odpowiedni status T1 lub T2 dla każdego towaru.

2. Towarzystwo żeglugowe musi odnotować w swoich dokumentach handlowych informacje o statusie wszystkich towarów wymienionych w manifeście.

3. Manifest, o którym mowa w ust. 1, musi być podpisany przez osobę reprezentującą towarzystwo żeglugowe oraz zawierać datę i potwierdzenie określające ten manifest jako zgłoszenie do procedury tranzytu.

4. Manifest morski traktowany jest jako nota tranzytowa.

§ 108. 1.Manifesty morskie należy przedstawiać do potwierdzenia w urzędzie celnym wyjścia w dwóch egzemplarzach.

2. W urzędzie celnym wyjścia funkcjonariusz celny na wszystkich egzemplarzach manifestu morskiego przystawia pieczęć "Polska-Cło" oraz składa podpis.

3. Jeden egzemplarz manifestu morskiego pozostaje w urzędzie celnym wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji, drugi zwracany jest przewoźnikowi.

§  109. 

1. Wspólna procedura tranzytowa w transporcie morskim pozostaje zakończona, gdy manifest morski, potwierdzony przez urząd celny portu wyjścia, i przewożone towary zostaną przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia.

2. W urzędzie celnym przeznaczenia należy przedłożyć w oryginale manifest morski, o którym mowa w ust. 1, i konosamenty dotyczące wszystkich towarów objętych manifestem morskim.

3. Funkcjonariusz celny urzędu celnego przeznaczenia potwierdza na manifeście morskim i konosamentach dostarczenie towaru do urzędu celnego przeznaczenia poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji i złożenie podpisu oraz przystawienie pieczęci "Polska-Cło".

4. Manifest morski i kserokopie konosamentów potwierdzone przez funkcjonariusza celnego za zgodność z oryginałem pozostają w urzędzie celnym przeznaczenia i stanowią załączniki do ewidencji. Oryginały konosamentów zwracane są przewoźnikowi.

5. Z zastrzeżeniem ust. 6, na żądanie przewoźnika funkcjonariusz celny wydaje kserokopię manifestu morskiego potwierdzoną za zgodność z oryginałem.

6. W wypadku złożenia oryginału i kopii manifestu morskiego, funkcjonariusz celny potwierdza oryginał i kopię w sposób określony w ust. 3. Kopia manifestu morskiego zwracana jest przewoźnikowi.

§ 110. Urząd celny przeznaczenia przesyła w okresach miesięcznych urzędowi celnemu wyjścia wykaz manifestów morskich, na podstawie których odbywał się tranzyt towarów pomiędzy tymi urzędami. Przy każdym manifeście morskim zamieszczonym w wykazie należy podać:

1) numer identyfikacyjny manifestu morskiego,

2) nazwę towarzystwa żeglugowego, które przewoziło towary,

3) nazwę statku,

4) datę przyjęcia manifestu morskiego.

§ 111. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości danych zawartych w manifeście morskim, urząd celny przeznaczenia powiadamia bezzwłocznie urząd celny wyjścia, podając numer konosamentu. Urząd celny wyjścia wszczyna postępowanie poszukiwawcze.