§ 4. - Dawki graniczne promieniowania jonizującego i wskaźników pochodnych określających zagrożenie promieniowaniem jonizującym.

Monitor Polski

M.P.1988.14.124

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 1995 r.
§  4.
1.
Dawka graniczna dla osób zatrudnionych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, w ciągu kolejnych 12 miesięcy, wynosi:
1)
50 mSv (5 remów) i jest wyrażona jako efektywny równoważnik dawki, jeżeli są znane wartości dawek w poszczególnych tkankach i narządach,
2)
50 mSv (5 remów) i jest wyrażona jako efektywny równoważnik dawki, jeżeli napromieniowanie całego ciała jest równomierne.
2.
Dawka graniczna wyrażona jako równoważnik dawki, z zachowaniem wymagań określonych w ust. 1, wynosi:
1)
150 mSv (15 remów) - w soczewkach oczu,
2)
500 mSv (50 remów) - w innych tkankach lub narządach, w tym także w skórze, przy ocenie narażenia skóry dopuszcza się przyjmowanie wartości odniesionej do powierzchni nie większej niż 10 cm2.
3.
Wartości wskaźników pochodnych, wynikające z rocznych dawek granicznych dla osób zatrudnionych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, określa załącznik nr 2 do zarządzenia.