Dalszy rozwój socjalistycznego współzawodnictwa pracy w latach 1966-1970.

Monitor Polski

M.P.1966.13.83

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1971 r.

UCHWAŁA

RADY MINISTRÓW I CENTRALNEJ RADY ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

z dnia 25 lutego 1966 r.

w sprawie dalszego rozwoju socjalistycznego współzawodnictwa pracy w latach 1966-1970. ^*

Socjalistyczne współzawodnictwo pracy stanowi sprawdzoną w procesie produkcji metodę budownictwa socjalistycznego i ważny czynnik aktywizacji załóg do realizacji planowych zadań oraz wykrywania rezerw produkcyjnych.

Współzawodnictwo stanowiące wyraz osobistego zaangażowania ludzi pracy w podnoszeniu wyników produkcyjnych przedsiębiorstw, branż i całej gospodarki narodowej wpływa bezpośrednio na kształtowanie socjalistycznych stosunków międzyludzkich - szlachetną rywalizację i koleżeńskie współdziałanie, pomoc i wymianę doświadczeń w społecznym wytwarzaniu dóbr.

Biorąc pod uwagę, w obliczu poważnych zadań stojących przed gospodarką narodową w naszym kraju w latach 1966-1970 - Rada Ministrów i Centralna Rada Związków Zawodowych ustalają w zakresie rozwoju międzyzakładowego i wewnątrzzakładowego socjalistycznego współzawodnictwa pracy następujące główne założenia i kierunki:

§ 1. Rozwój gospodarki narodowej w latach 1966-1970 wytyczony przez IV Zjazd Partii i kolejne posiedzenia Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wymaga podejmowania w socjalistycznym współzawodnictwie pracy zobowiązań, mających na celu stałą poprawę wyników w dziedzinie:

1) jakości wyrobów i usług,

2) unowocześniania produkcji,

3) rozwijania nowej techniki, wynalazczości i racjonalizacji,

4) rozwijania wysoko opłacalnej produkcji eksportowej,

5) wykonania i rozszerzenia ustalonego w planie asortymentu wyrobów poszukiwanych na rynku wewnętrznym i zagranicznym,

6) wzrostu rentowności zakładów i obniżki kosztów produkcji,

7) usprawniania procesów inwestycyjnych i wzrostu ich efektywności,

8) uzyskiwania oszczędności surowców, materiałów, paliw i energii,

9) wzrostu wydajności pracy,

10) wzrostu produkcji roślinnej i hodowlanej,

11) poprawy jakości i rozszerzenia asortymentów wyrobów wytwarzanych dla potrzeb rolnictwa,

12) udoskonalania organizacji pracy i właściwej gospodarki czasem pracy,

13) poprawy terminowości przewozów i zwiększenia zdolności przewozowej transportu,

14) poprawy warunków socjalno-bytowych oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 2. Do zasadniczych form współzawodnictwa międzyzakładowego należą:

1) współzawodnictwo o sztandary przechodnie Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych,

2) współzawodnictwo o sztandary (proporce) przechodnie ministerstw i zarządów głównych związków zawodowych,

3) współzawodnictwo o proporce przechodnie prezydiów wojewódzkich rad narodowych i zarządów okręgowych związków zawodowych.

§ 3. Podstawę do udziału we współzawodnictwie międzyzakładowym stanowi rozwój współzawodnictwa wewnątrz zakładu pracy, zarówno w formie zespołowej, jak i indywidualnej, a w szczególności współzawodnictwa o tytuł "Najlepszego w zawodzie", "Przodownika Socjalistycznej Pracy", "Zasłużonego Przodownica Socjalistycznej Pracy", "Najlepszego Pracownika i Kolegi", "Brygady Pracy Socjalistycznej", "Oddziału Pracy Socjalistycznej", współzawodnictwa międzybrygadowego, międzyoddziałowego, międzyzmianowego itp.

§  4.

1. Podstawę oceny wyników i przyznania załogom sztandarów i proporców przechodnich stanowi:

1) najlepsze wykonanie podstawowych planowych wskaźników,

2) osiągnięcie najwyższych wyników ekonomicznych,

3) poprawa warunków socjalno-bytowych oraz stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, a w szczególności obniżenie wskaźnika wypadków zaliczonych do kategorii ciężkich i śmiertelnych,

4) realizacja zobowiązań wynikających z podstawowych kierunków rozwoju danej gałęzi gospodarki,

5) stan bezpieczeństwa i gotowość do obrony zakładu.

2. Szczególną uwagę należy zwrócić na zobowiązania, dotyczące:

1) jakości, które uznaje się za wykonane, jeżeli załoga uzyska największy procentowy i wartościowy wzrost produkcji oznaczonej znakiem jakości bądź zmniejszy liczbę braków i reklamacji,

2) nowoczesności produkcji, które uznaje się za wykonane, jeżeli załoga osiągnie lub poprawi ustalony w planie udział produkcji wyrobów zaliczonych do grupy "A" w całej produkcji zakładu,

3) rozwoju eksportu, które uznaje się za wykonane, jeżeli załoga osiągnie procentowy i wartościowy wzrost produkcji oraz poprawę opłacalności swoich wyrobów eksportowych,

4) oszczędności surowców, materiałów, paliw i energii, które uznaje się za wykonane, jeżeli załoga uzyska najniższe jednostkowe zużycie i najwyższe efekty oszczędnościowe, zwłaszcza przez zmniejszenie zużycia surowców z importu lub będących przedmiotem eksportu,

5) produkcji asortymentowej, które uznaje się za wykonane, jeżeli załoga odda wszystkie wyroby według ustalonej w planie gatunkowości.

3. Przy dokonywaniu oceny wyników współzawodnictwa o sztandary i proporce przechodnie należy również uwzględniać stopień trudności i warunki realizacji zadań planowych i zobowiązań, rytmiczność ich wykonywania oraz wywiązywanie się z umów kooperacyjnych. Jednocześnie należy brać pod uwagę wykonanie przez administrację planu poprawy warunków pracy, warunków socjalno-bytowych i kulturalnych załóg. Szczegółowe zasady, tryb oraz kryteria oceny współzawodnictwa ustalają właściwi ministrowie wspólnie z zarządami głównymi odpowiednich związków zawodowych.

4. Zakłady pracy osiągające najlepsze wyniki w realizacji zobowiązań jakościowych i eksportowych mogą otrzymywać tytuły:

1) we współzawodnictwie w zakresie jakości - tytuł "Zakładu produkującego wyroby najwyższej jakości"; zakłady otrzymują ten tytuł, jeżeli załogi osiągną w szczególności najlepsze wskaźniki w zakresie:

a) dynamiki wzrostu jakości produkcji,

b) zmniejszenia liczby reklamacji,

c) zmniejszenia procentowego udziału braków w ogólnej produkcji,

d) zwiększenia ilościowego i procentowego udziału asortymentów ze znakiem "Q" i "1";

zasady i kryteria tej formy współzawodnictwa ustalają właściwi ministrowie i zarządy główne odpowiednich związków zawodowych; zakłady, które uzyskały tytuł "Zakładu produkującego wyroby najwyższej jakości", otrzymują specjalne dyplomy i nagrody pieniężne właściwych ministrów i zarządów głównych odpowiednich związków zawodowych ze środków przeznaczonych na współzawodnictwo;

2) we współzawodnictwie w zakresie eksportu - tytuł "Zakładu - najlepszego eksportera"; zakłady otrzymują ten tytuł, jeżeli załogi osiągną w szczególności najlepsze wskaźniki w zakresie:

a) zwiększenia ilościowego i procentowego udziału asortymentów produkowanych na eksport,

b) poprawy jakości produkcji eksportowej,

c) poprawy opłacalności produkcji eksportowej,

d) dotrzymania terminów dostaw oraz wykonania zamawianych asortymentów,

e) zmniejszenia reklamacji;

zasady i kryteria tej formy współzawodnictwa ustalają właściwi ministrowie i zarządy główne odpowiednich związków zawodowych w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego; zakłady, które uzyskały tytuł "Zakładu - najlepszego eksportera", otrzymują specjalne dyplomy właściwych ministrów, zarządów głównych odpowiednich związków zawodowych i Ministra Handlu Zagranicznego oraz nagrody pieniężne Ministra Handlu Zagranicznego.

5. Sztandary przechodnie Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych oraz sztandary (proporce) przechodnie ministerstw i zarządów głównych związków zawodowych, dyplomy uznania i nagrody pieniężne przyznaje się raz do roku. W celu zapewnienia rytmiczności realizacji zobowiązań ocena przebiegu współzawodnictwa o sztandary przechodnie powinna być dokonywana raz na kwartał, a w uzasadnionych wypadkach - raz na pół roku. Powinna ona być uwzględniana przy rocznym podsumowaniu wyników pracy przedsiębiorstw. Ministerstwa i zarządy główne związków zawodowych ustalają po zamknięciu bilansu rocznego wyniki osiągnięte we współzawodnictwie w ciągu roku. Dopuszcza się również oceny roczne w układzie innym niż kalendarzowy.

§  5.

1. Sztandary przechodnie Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych przyznaje się załogom zakładów pracy w gałęziach gospodarki narodowej wymienionych w załączniku nr 1 do uchwały, które najlepiej spełniły wszystkie wymagania wymienione w § 4.

2. Sztandary (proporce) przechodnie ministerstwa i zarządu głównego związku zawodowego przyznaje się najlepszym zakładom pracy w poszczególnych branżach.

3. Proporce przechodnie prezydiów wojewódzkich rad narodowych i zarządów okręgowych związków zawodowych przyznaje się najlepszym zakładom pracy podległym prezydiom rad narodowych w poszczególnych branżach i gałęziach gospodarki.

§  6.

1. Z wnioskiem o przyznanie sztandaru przechodniego występuje właściwy minister wspólnie z zarządem głównym odpowiedniego związku zawodowego do Prezesa Rady Ministrów i Prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych.

2. Sztandar przechodni Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych wręcza Prezes Rady Ministrów i Przewodniczący Centralnej Rady Związków Zawodowych lub z ich upoważnienia przedstawiciele Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych.

3. Zakład pracy, którego załoga zdobyła kolejno trzykrotnie lub niekolejno - pięciokrotnie w okresie 10 lat sztandar przechodni Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych, zatrzymuje sztandar na własność i otrzymuje nagrodę specjalną Prezesa Rady Ministrów i Prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych. W związku ze zdobyciem przez zakład sztandaru na własność Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Przewodniczącym Centralnej Rady Związków Zawodowych może wystąpić o odznaczenie państwowe dla tego zakładu pracy.

4. Ponadto niektórym zakładom pracy, które zdobyły sztandary przechodnie Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych, może być przyznane w zależności od potrzeb prawo pierwszeństwa do zakupu autobusu bądź autokaru lub inne temu podobne uprawnienie.

5. Załoga zakładu pracy współzawodnicząca o sztandar Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych, która uzyskała najlepsze wyniki w swojej branży, lecz nie zrealizowała zobowiązań, o których mowa w § 4 ust. 1 i 2, nie otrzymuje sztandaru przechodniego Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych. Otrzymuje ona od Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych nagrodę pieniężną w wysokości do 75% przeznaczonej kwoty oraz dyplom uznania. Może ona również otrzymać sztandar ministerstwa i zarządu głównego związku zawodowego, lecz bez nagrody pieniężnej. W takim wypadku, nagrodę pieniężną i dyplom uznania ministra i zarządu głównego związku zawodowego może otrzymać załoga zakładu, która zajęła następne miejsce we współzawodnictwie.

§  7.

1. Z wnioskiem o nadanie załodze sztandaru (proporca) przechodniego ministerstwa i zarządu głównego związku zawodowego występuje główna resortowa lub branżowa komisja współzawodnictwa pracy.

2. Zakład pracy, który uzyskał najlepsze w danej branży wyniki i zdobył sztandar (proporzec) ministerstwa i zarządu głównego związku zawodowego, otrzymuje od ministra i zarządu głównego dyplom uznania oraz nagrodę pieniężną ze środków przeznaczonych na współzawodnictwo.

3. Zakład pracy, którego załoga zdobyła kolejno trzykrotnie lub niekolejno - pięciokrotnie w okresie 10 lat sztandar przechodni (proporzec) ministerstwa i zarządu głównego związku zawodowego, zatrzymuje sztandar na własność i otrzymuje nagrodę specjalną ministra i prezydium zarządu głównego związku zawodowego ze środków przeznaczonych na współzawodnictwo.

§ 8. Każdy sztandar przechodni Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych oraz ministerstw i zarządów głównych związków zawodowych powinien posiadać ufundowaną przez ministerstwo lub zjednoczenie swoją księgę pamiątkową, która zawierać będzie rejestr najlepszych zakładów pracy - kolejnych zdobywców danego sztandaru. Księga pamiątkowa pozostaje w zakładzie pracy przez okres, w którym zakład utrzymuje zdobyty sztandar. W razie zdobycia danego sztandaru na własność przez zakład pracy, księga pamiątkowa przechodzi do zakładu, który zdobył nowo ufundowany sztandar przechodni.

§  9.

1. Rodzaje zakładów pracy objętych współzawodnictwem, zasady i kryteria współzawodnictwa o proporce przechodnie, a także tryb oceny i nadawania proporców najlepszym zakładom pracy na szczeblu wojewódzkim ustalają przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych wspólnie z zarządami okręgowymi związków zawodowych, uwzględniając zadania, o których mowa w § 1 i § 4 ust. 1 i 2, i opierając się na ustalonych przez właściwych ministrów i zarządy główne właściwych związków zawodowych kryteriach i formach oceny współzawodnictwa.

2. Proporce, dyplom oraz nagrodę pieniężną wręcza przewodniczący prezydium wojewódzkiej rady narodowej i przewodniczący zarządu okręgowego odpowiedniego związku zawodowego lub z ich upoważnienia przedstawiciel prezydium wojewódzkiej rady narodowej i prezydium zarządu okręgowego odpowiedniego związku zawodowego.

3. Zakład pracy, którego załoga zdobyła kolejno trzykrotnie lub niekolejno - pięciokrotnie w okresie 10 lat proporzec przechodni prezydium wojewódzkiej rady narodowej i zarządu okręgowego związku zawodowego, zatrzymuje proporzec na własność.

§ 10. Przystąpienie zakładu pracy do współzawodnictwa międzyzakładowego następuje w drodze podjęcia uchwały przez konferencję samorządu robotniczego w oparciu o wnioski z narad wytwórczych. O podjęciu takiej uchwały zakład informuje zainteresowane zjednoczenie oraz zarządy główny i okręgowy właściwego związku zawodowego.

§  11.

1. Nagrody dla załóg wyróżnionych sztandarami Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych przyznawane są z funduszu, którego wysokość ustala corocznie Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych. Przy ustalaniu wysokości nagród uwzględniać należy również liczbę zatrudnionych w zakładzie oraz rodzaj produkcji (usług).

2. Nagrody dla załóg wyróżnionych sztandarami (proporcami) ministerstw i zarządów głównych związków zawodowych przyznawane są z przeznaczonych na ten cel funduszów, których wysokość ustalają właściwi ministrowie wspólnie z zarządami głównymi odpowiednich związków zawodowych.

3. Nagrody dla załóg wyróżnionych proporcami przechodnimi prezydiów wojewódzkich rad narodowych i zarządów okręgowych związków zawodowych przyznawane są z przeznaczonych na ten cel w budżetach wojewódzkich rad narodowych funduszów nagród, których wysokość ustalają przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych w porozumieniu z prezydium wojewódzkiej komisji związków zawodowych.

§  12.

1. O rozdziale otrzymanej nagrody pieniężnej wśród załogi albo o przeznaczeniu jej w części lub w całości na inne społecznie uzasadnione cele decyduje w przedsiębiorstwie konferencja samorządu robotniczego, a w zakładach pracy nie objętych przepisami o samorządzie robotniczym - plenum rady zakładowej.

2. Przodującym pracownikom i zespołom powinny być wręczane proporce, wyróżnienia, listy pochwalne i dyplomy oraz nagrody pieniężne i rzeczowe. Nazwiska przodujących pracowników powinny być podawane do wiadomości załogi w sposób przyjęty w zakładzie.

§  13.

1. Nagrody w formie pieniężnej lub rzeczowej za wyniki osiągnięte we współzawodnictwie wewnątrzzakładowym przyznawane są:

1) w przedsiębiorstwach objętych przepisami o funduszu zakładowym - z kwot funduszu zakładowego przeznaczonych na nagrody dla pracowników w granicach określonych uchwałą konferencji samorządu robotniczego,

2) w przedsiębiorstwach objętych przepisami o funduszu na nagrody za osiągnięcia ekonomiczne - z kwot tego funduszu w granicach określonych uchwałą konferencji samorządu robotniczego,

3) w pozostałych przedsiębiorstwach, w których tworzony jest fundusz nagród w wysokości 0,7% (lub większej) planowego funduszu płac - z kwot tego funduszu nagród.

2. Nagrody za osiągnięcia we współzawodnictwie wewnątrzzakładowym mogą być również przyznawane przez właściwych ministrów i zarządy główne odpowiednich związków zawodowych ze środków przeznaczonych na ten cel.

3. Konferencja samorządu robotniczego zgodnie z uchwałą XV Plenum Centralnej Rady Związków Zawodowych z dnia 20 listopada 1965 r., dokonując podziału funduszu zakładowego (funduszu za osiągnięcia ekonomiczne), przeznacza z części przypadającej na nagrody indywidualne określoną kwotę na nagrody dla wyróżniających się uczestników socjalistycznego współzawodnictwa pracy. Konferencja samorządu robotniczego może - w zależności od rodzaju i zakresu współzawodnictwa - przekazać odpowiednie środki do dyspozycji oddziałowych rad robotniczych i związkowych rad oddziałowych na nagrody dla wyróżniających się we współzawodnictwie. Nagród przyznawanych w ciągu roku z tytułu współzawodnictwa pracy nie można zaliczać na poczet nagrody przysługującej pracownikowi za całoroczne wyniki pracy.

§  14.

1. Na finansowanie wydatków związanych z propagandą i popularyzacją współzawodnictwa przeznacza się ze środków obrotowych zakładu pracy kwotę w wysokości nie przekraczającej 0,05% planowanego funduszu płac. W wyjątkowo uzasadnionych wypadkach zjednoczenie może na wniosek zakładu pracy wyrazić zgodę na podwyższenie tej kwoty do 0,1% planowanego funduszu płac. Wydatki te dotyczyć mogą m.in. różnych form propagandy wizualnej, konkursów popularyzatorskich, wymiany doświadczeń w postaci spotkań uczestników współzawodnictwa z różnych zakładów pracy, wyjazdów do zakładów pracy o podobnym profilu, letnich i zimowych obozów szkoleniowych itp.

2. Podstawę do wydatkowania kwot przeznaczonych na propagandę współzawodnictwa powinien stanowić opracowany przez zakładową komisję współzawodnictwa pracy i zatwierdzony przez plenum rady zakładowej plan działania i wydatkowania środków wyodrębnionych na te cele. Kierownictwo zakładu pracy obowiązane jest podać do wiadomości załogi wysokość tych kwot.

§ 15. Ministrowie i dyrektorzy zjednoczeń oraz przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych, działając wspólnie z odpowiednimi instancjami związków zawodowych, są obowiązani:

1) zapewnić organizacyjno-techniczne warunki rozwoju współzawodnictwa pracy,

2) ustalać zgodnie z § 1 i § 4 okresowo zasadnicze kierunki rozwoju współzawodnictwa pracy, zgodnie z aktualnymi potrzebami poszczególnych gałęzi gospodarki, branż i zakładów pracy,

3) dokonywać nie rzadziej niż raz w roku oceny rozwoju współzawodnictwa pracy i jego społeczno-wychowawczego wpływu na załogi zakładów pracy, informując o osiągniętych efektach Prezesa Rady Ministrów i Prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych.

§ 16. Ministrowie i dyrektorzy zjednoczeń wspólnie z zarządami głównymi związków zawodowych zapewnią upowszechnienie i wykorzystanie w skali gałęzi i branż postępowych metod produkcji i organizacji pracy stosowanych przez przodujących robotników, mistrzów, techników i inżynierów oraz "Brygady Pracy Socjalistycznej" i "Oddziały Pracy Socjalistycznej", brygady najwyższej jakości, brygady racjonalizatorskie itp.

§  17.

1. Kierownicy zakładów pracy zapewnią odpowiednie warunki organizacyjne sprzyjające udziałowi załogi w socjalistycznym współzawodnictwie pracy. W tym celu obowiązani są:

1) okresowo informować załogę o planowych zadaniach i osiąganych wynikach techniczno-ekonomicznych zakładu pracy i oddziałów produkcyjnych, porównując je ze wskaźnikami osiąganymi przez inne zakłady tych samych branż w kraju i za granicą,

2) rozpatrzyć najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od zgłoszenia, udzielać zainteresowanym odpowiedzi i realizować zgłaszane na naradach wytwórczych i w innym trybie wnioski i postulaty pracowników, zmierzające do poprawy rentowności zakładów, wzrostu nowoczesności i poprawy jakości produkcji, oszczędności surowców i materiałów oraz poprawy warunków pracy i socjalno-bytowych załóg,

3) współdziałać z radą zakładową w zakresie upowszechnienia i popularyzacji przodujących metod pracy oraz osiągnięć przodowników i racjonalizatorów,

4) umożliwiać i ułatwiać pracownikom udział we wszystkich formach szkolenia, podnoszących ich kwalifikacje zawodowe oraz wiedzę ogólną.

2. Obowiązki kierowników zakładów pracy, o których mowa w ust. 1, ciążą odpowiednio na kierownikach poszczególnych komórek organizacyjnych zakładów, włącznie z mistrzami i brygadzistami.

§  18.

1. Kierunki, formy, zasady i kryteria oceny współzawodnictwa wewnątrzzakładowego w zakładzie pracy uchwala w formie wytycznych konferencja samorządu robotniczego.

2. Przy ustalaniu wytycznych, o których mowa w ust. 1, należy brać pod uwagę zadania wynikające z zakładowych planów techniczno-ekonomicznych oraz kierunki rozwoju współzawodnictwa ustalone przez jednostki nadrzędne i instancje związków zawodowych.

§  19.

1. We współzawodnictwie wewnątrzzakładowym, na podstawie wytycznych uchwalonych przez konferencję samorządu robotniczego, należy rozwijać różnorodne formy współzawodnictwa, będące rezultatem zaangażowania społecznego załóg i ich inicjatywy, które przyczyniają się do lepszego wypełniania bieżących zadań produkcyjnych, poprawy wyników techniczno-ekonomicznych, wzrostu efektywności gospodarowania oraz sprzyjają wzrostowi kwalifikacji zawodowych i podnoszeniu kultury współżycia między ludźmi w zakładach pracy.

2. Szczegółowe postanowienia w sprawie rozwoju współzawodnictwa wewnątrzzakładowego, a zwłaszcza współzawodnictwa o tytuł "Brygady Pracy Socjalistycznej" i "Oddziału Pracy Socjalistycznej", określą odrębne wytyczne Centralnej Rady Związków Zawodowych i Zarządu Głównego Związku Młodzieży Socjalistycznej.

§  20.

1. Pracownikom, którzy osiągnęli wyróżniające ich w brygadach i zespołach wyniki w pracy i wykonują podejmowane zobowiązania, systematycznie podnoszą kwalifikacje oraz służą za przykład współżycia w kolektywie, dyrektor zjednoczenia wspólnie z prezydium zarządu głównego (okręgowego) odpowiedniego związku zawodowego może nadać tytuł i odznakę "Przodownika Socjalistycznej Pracy" wraz z legitymacją i dyplomem.

2. Pracownikom posiadającym tytuł "Przodownika Socjalistycznej Pracy", którzy systematycznie podejmują i realizują zobowiązania, a osiągane przez nich rezultaty stawiają ich w rzędzie wysoko cenionych przez załogę przodujących i najlepszych pracowników w zakładzie, minister wspólnie z prezydium zarządu głównego związku zawodowego może nadać tytuł i odznakę "Zasłużonego Przodownika Socjalistycznej Pracy" wraz z legitymacją i dyplomem.

3. Z wnioskiem o nadanie tytułu, odznaki, legitymacji i dyplomu "Przodownika Socjalistycznej Pracy" i "Zasłużonego Przodownika Socjalistycznej Pracy" występuje dyrektor zakładu na podstawie uchwały konferencji samorządu robotniczego.

4. Szczegółowy tryb nadawania tytułu "Przodownika Socjalistycznej Pracy" i "Zasłużonego Przodownika Socjalistycznej Pracy" w poszczególnych gałęziach gospodarki narodowej ustalają właściwi ministrowie wspólnie z zarządami głównymi odpowiednich związków zawodowych.

5. Wzór odznaki, dyplomu i legitymacji "Przodownika Socjalistycznej Pracy" i "Zasłużonego Przodownika Socjalistycznej Pracy" określa załącznik nr 2 do uchwały. Nazwiska osób, którym nadano tytuły "Przodownika Socjalistycznej Pracy" i "Zasłużonego Przodownika Socjalistycznej Pracy" ogłasza się w dzienniku urzędowym właściwego ministerstwa.

6. Pozbawienie tytułu może nastąpić w wyniku zachowania się niezgodnego z zasadami współżycia socjalistycznego.

7. Dyrektor przedsiębiorstwa może na wniosek konferencji samorządu robotniczego wystąpić w trybie obowiązujących przepisów o odznaczenie państwowe dla pracowników wyróżniających się szczególnymi osiągnięciami we współzawodnictwie.

§  21.

1. Przepisy uchwały, w których jest mowa o:

1) ministrach - dotyczą również przewodniczących komisji i komitetów będących naczelnymi organami administracji państwowej oraz kierowników urzędów centralnych,

2) dyrektorach zjednoczeń - dotyczą również kierowników jednostek równorzędnych,

3) prezydiach i przewodniczących prezydiów wojewódzkich rad narodowych - dotyczą również prezydiów i przewodniczących prezydiów rad narodowych miast wyłączonych z województw.

2. W zakładach pracy nie objętych przepisami o samorządzie robotniczym uprawnienia konferencji samorządu robotniczego wynikające z przepisów uchwały przysługują radom zakładowym.

§ 22. Współzawodnictwo pracy za okres 1965 r. oceniane będzie według przepisów obowiązujących przed wejściem w życie niniejszej uchwały.

§ 23. Zaleca się centralnym związkom spółdzielczym działającym wspólnie z zarządami głównymi odpowiednich związków zawodowych dostosowanie zasad współzawodnictwa pracy w spółdzielczych zakładach pracy do przepisów niniejszej uchwały.

§ 24. Traci moc uchwała Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych z dnia 1 czerwca 1962 r. w sprawie zapewnienia warunków dalszego rozwoju socjalistycznego współzawodnictwa pracy (Monitor Polski Nr 52, poz. 253).

§ 25. Wykonanie uchwały porucza się ministrom, przewodniczącym prezydiów wojewódzkich rad narodowych, dyrektorom zjednoczeń, kierownikom zakładów pracy, współdziałającym w tym zakresie z zarządami głównymi związków zawodowych, zarządami okręgowymi związków zawodowych, wojewódzkimi komisjami związków zawodowych oraz radami zakładowymi i organami samorządu robotniczego.

§ 26. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1966 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

SZTANDARY PRZECHODNIE RADY MINISTRÓW I CENTRALNEJ RADY ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

Ministerstwo	Lp.	Przedsiębiorstwa, których załogi mogą ubiegać się o sztandar przechodni Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych
1. Górnictwa i Energetyki	1)	dla najlepszej załogi kopalń
	2)	dla najlepszej załogi elektrowni, zakładów energetycznych
2. Przemysłu Ciężkiego	3)	dla najlepszej załogi hut żelaza i stali
	4)	dla najlepszej załogi hut metali nieżelaznych
	5)	dla najlepszej załogi w przemyśle elektro-precyzyjnym
	6)	dla najlepszej załogi w przemyśle budowy maszyn i odlewnictwa
	7)	dla najlepszej załogi w przemyśle budowy środków transportu
	8)	dla najlepszej załogi kopalnictwa rud żelaza, rud metali nieżelaznych, budowy kopalń rud i przemysłu materiałów ogniotrwałych
3. Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych	9)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstw ogólnobudowlanych,
	10)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstw specjalistycznych
	11)	dla najlepszej załogi w przemyśle cementowym
	12)	dla najlepszej załogi w przemyśle materiałów budowlanych
	13)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstw budownictwa przemysłowego
	14)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstw przemysłu szklarskiego i ceramicznego
4. Przemysłu Chemicznego	15)	dla najlepszej załogi w przemyśle chemii organicznej
	16)	dla najlepszej załogi w przemyśle chemii nieorganicznej
5. Przemysłu Lekkiego	17)	dla najlepszej załogi w przemyśle skórzanym
	18)	dla najlepszej załogi w przemyśle włókienniczym
	19)	dla najlepszej załogi w przemyśle konfekcyjnym
6. Komunikacji	20)	dla najlepszej załogi okręgu kolei państwowych
	21)	dla najlepszej załogi zakładów naprawczych taboru kolejowego
	22)	dla najlepszej załogi w przedsiębiorstwach transportu drogowego i lotniczego
7. Żeglugi	23)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstw w resorcie żeglugi
8. Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego	24)	dla najlepszej załogi w przemyśle drzewnym
	25)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstwa okręgowego zarządu lasów państwowych
	26)	dla najlepszej załogi w przemyśle celulozowo-papierniczym i przetworów papierowych
9. Przemysłu Spożywczego i Skupu	27)	dla najlepszej załogi w przemyśle cukrowniczym
	28)	dla najlepszej załogi w przemyśle mięsnym
10. Rolnictwa	29)	dla najlepszej załogi państwowych gospodarstw rolnych
	30)	dla najlepszej załogi państwowych ośrodków maszynowych
11. Handlu Wewnętrznego	31)	dla najlepszej załogi przedsiębiorstw w resorcie handlu wewnętrznego
12. Łączności	32)	dla najlepszej załogi okręgu poczt i telekomunikacji
13. Kultury i Sztuki	33)	dla najlepszej załogi w przemyśle poligraficznym

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

WZORY ODZNAK, DYPLOMÓW I LEGITYMACJI "PRZODOWNIKA SOCJALISTYCZNEJ PRACY" I "ZASŁUŻONEGO PRZODOWNIKA SOCJALISTYCZNEJ PRACY"

grafika

^* Z dniem 1 marca 1971 r. przedłuża się moc obowiązującą nin. uchwały na rok 1971, zgodnie z § 1 uchwały z dnia 22 lutego 1971 r. o przedłużeniu na 1971 r. mocy obowiązującej uchwały Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych z dnia 25 lutego 1966 r. w sprawie dalszego rozwoju socjalistycznego współzawodnictwa pracy (M.P.71.13.95).