Dalszy rozwój pracowniczych ogrodów działkowych w latach 1961-1965.

Monitor Polski

M.P.1961.26.122

Akt utracił moc

Wersja od: 27 marca 1961 r.

UCHWAŁA

RADY MINISTRÓW I CENTRALNEJ RADY ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

z dnia 21 lutego 1961 r.

w sprawie dalszego rozwoju pracowniczych ogrodów działkowych w latach 1961–1965.

W celu zapewnienia dalszego rozwoju pracowniczych ogrodów działkowych – Rada Ministrów i Centralna Rada Związków Zawodowych stanowią, co następuje:

§  1.

1. Przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury oraz prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) zapewnią w planach zagospodarowania przestrzennego miast i osiedli w latach 1961–1965 tereny pod stałe pracownicze ogrody działkowe o powierzchni odpowiadającej perspektywicznym normom dla ogrodów działkowych, przyjmując normatyw techniczny projektowania za dolną granicę. Ogrody te należy traktować jako trwałe tereny zielone.

2. Minister Gospodarki Komunalnej i prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) na podstawie planów zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w ust. 1, zapewnią w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych odpowiednie zwiększenie przekazywanych w okresie 1961–1965 r. terenów przeznaczonych na stałe ogrody działkowe, przyjmując za podstawę dane zawarte w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do uchwały.

§ 2. Niezależnie od zapewnienia odpowiednich terenów na potrzeby stałych pracowniczych ogrodów działkowych (§ 1), prezydia właściwych rad narodowych w porozumieniu z wojewódzkimi komisjami związków zawodowych zapewnią w miarę możliwości odpowiednie tereny na czasowe pracownicze ogrody działkowe.

§  3.

1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) spowodują w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i wojewódzkimi komisjami związków zawodowych, zbadanie racjonalnego wykorzystania terenów zagospodarowania rolniczego w granicach miast i ich stref podmiejskich, przede wszystkim w ośrodkach szczególnego zapotrzebowania na tereny dla ogrodów działkowych.

2. Na podstawie wniosków uchwalonych przez prezydia właściwych rad narodowych, a zatwierdzonych przez prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) właściwi ministrowie wyrażą zgodę na wydzielenie pod ogrody działkowe części terenów zagospodarowania rolniczego, znajdujących się w ich zarządzie, a wymienionych w ust. 1. Należy wziąć pod uwagę przede wszystkim tereny, na których można osiągnąć zwiększenie produkcji ogrodniczo-warzywniczej przez ich zagospodarowanie jako ogrodów działkowych.

3. Przepisy ust. 2 nie dotyczą terenów wojskowych, znajdujących się w zarządzie Ministra Obrony Narodowej.

§ 4. W razie społecznie i gospodarczo uzasadnionej likwidacji dotychczasowych ogrodów działkowych prezydia rad narodowych zobowiązane są do wyznaczenia, zgodnie z planami zagospodarowania przestrzennego lub wytycznymi dotyczącymi tych planów, terenów zastępczych o powierzchni nie mniejszej od powierzchni ogrodów likwidowanych. Tereny zastępcze powinny być przydzielane co najmniej na jeden rok przed terminem zaplanowanej likwidacji dotychczasowych ogrodów działkowych.

§  5.

1. Prezydia właściwych rad narodowych spowodują uregulowanie w terminie do dnia 31 grudnia 1962 r. stanu prawnego użytkowania terenów wszystkich istniejących ogrodów działkowych, ustalając granice, powierzchnię i okres użytkowania tych terenów.

2. W miarę powstawania nowych ogrodów działkowych (§§ 1 i 2) stan prawny powinien być uregulowany zgodnie z ust. 1 przed oddaniem terenu w użytkowanie.

§ 6. Minister Gospodarki Komunalnej i prezydia właściwych rad narodowych spowodują, aby zgodnie z normatywami technicznymi projektowania i zakładania pracowniczych ogrodów działkowych zostały wytypowane, w porozumieniu z wojewódzkimi komisjami związków zawodowych, spośród istniejących i nowo zakładanych stałych ogrodów działkowych – ogrody, które mają być udostępnione ogółowi mieszkańców osiedli jako ogrody otwarte.

§  7.

1. Krajowa Rada Pracowniczych Ogrodów Działkowych przy Centralnej Radzie Związków Zawodowych rozwinie wśród użytkowników działek szeroką akcję mającą na celu zwiększenie wkładu pracy społecznej zainteresowanych w przygotowaniu i właściwym utrzymaniu terenów ogrodów działkowych oraz ich urządzeń.

2. Prezydia właściwych rad narodowych i zakłady pracy zapewnią w planie 5-letnim (1961–1965 r.) i w corocznych planach gospodarczych oraz w budżetach odpowiednie środki finansowe i materiałowe na pomoc w wyposażeniu i utrzymaniu istniejących i nowo powstających ogrodów działkowych, zgodnie z obowiązkiem wynikającym z ustawy z dnia 9 marca 1949 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. Nr 18, poz. 119).

3. Minister Finansów ureguluje w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zasady finansowania inwestycji i kapitalnych remontów urządzeń oraz utrzymania pracowniczych ogrodów działkowych przyzakładowych ze środków zakładów pracy.

§  8.

1. Minister Gospodarki Komunalnej w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uwzględni w planie opracowań typowych projekty urządzeń i budynków (altan, budynków gospodarczych itp.).

2. Właściwi ministrowie, a w szczególności Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości, zapewnią masową produkcję urządzeń i budynków, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem wykorzystania na ten cel lekkich prefabrykatów i materiałów odpadowych.

§  9.

1. Minister Rolnictwa udzieli wszechstronnej pomocy Krajowej Radzie Pracowniczych Ogrodów Działkowych przy Centralnej Radzie Związków Zawodowych w zorganizowaniu zaopatrzenia ogrodów działkowych w odpowiedni materiał roślinny, wapno nawozowe workowane, nawozy sztuczne, sprzęt i środki ochrony roślin oraz zapewni instruktaż i nadzór przez służbę rolną w zakresie walki z chorobami i szkodnikami roślin.

2. Wykaz niezbędnego zaopatrzenia ogrodów działkowych w drzewka owocowe, wapno nawozowe i nawozy sztuczne na lata 1961–1965 zawiera załącznik nr 2 do uchwały.

§ 10. Wykonanie uchwały porucza się Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, właściwym ministrom (kierownikom urzędów centralnych) i prezydiom rad narodowych.

§ 11. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

WYKAZ WIELKOŚCI TERENÓW DLA POTRZEB PRACOWNICZYCH OGRODÓW DZIAŁKOWYCH

Lp.	Województwo	Ogrody miejskie przyrost ziemi w ha	Ogrody przyzakładowe przyrost ziemi w ha	Razem ha
1	białostockie	100	100	200
2	bydgoskie	–	100	100
3	gdańskie	150	150	300
4	katowickie	100	350	450
5	kieleckie	150	200	350
6	koszalińskie	250	65	315
7	m. Kraków	40	60	100
8	krakowskie	60	40	100
9	lubelskie	50	25	75
10	m. Łódź	30	70	100
11	łódzkie	100	20	120
12	olsztyńskie	50	40	90
13	opolskie	30	20	50
14	m. Poznań	40	50	90
15	poznańskie	60	70	130
16	rzeszowskie	300	100	400
17	szczecińskie	100	20	120
18	m.st. Warszawa	100	300	400
19	warszawskie	200	100	300
20	m. Wrocław	30	20	50
21	wrocławskie	50	50	100
22	zielonogórskie	10	10	20
	Razem:	2000	1960	3960

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

WYKAZ ZAOPATRZENIA OGRODÓW DZIAŁKOWYCH W DRZEWKA OWOCOWE I NAWOZY SZTUCZNE W OKRESIE 1961–1965 R.

a) Drzewka owocowe:

Asortyment	Lata
	1961	1962	1963	1964	1965
	w tysiącach sztuk
Jabłonie karłowe	3	20	40	80	80
Grusze karłowe	2	5	10	20	20
Śliwy niskopienne	10	10	10	20	20
Wiśnie krzaczaste	10	10	10	20	20
Czereśnie krzaczaste	10	10	10	20	20
Brzoskwinie	10	10	10	20	20
Morele	10	10	10	20	20
Razem:	55	75	100	200	200

b) Wapno nawozowe workowane w ilościach corocznie uzgadnianych z Centralną Radą Związków Zawodowych, nie mniejszych niż 7.500 ton rocznie.

c) Inne nawozy sztuczne w ilościach corocznie uzgadnianych z Centralną Radą Związków Zawodowych, nie mniejszych niż 7.500 ton rocznie.