Dalszy rozwój i działalność ochotniczych hufców pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Młodzieży Wiejskiej.

Monitor Polski

M.P.1966.11.75

Akt utracił moc

Wersja od: 23 sierpnia 1969 r.

UCHWAŁA Nr 55

RADY MINISTRÓW

z dnia 1 marca 1966 r.

w sprawie dalszego rozwoju i działalności ochotniczych hufców pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Młodzieży Wiejskiej.

Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Upoważnia się Związek Młodzieży Socjalistycznej (ZMS) i Związek Młodzieży Wiejskiej (ZMW) do dalszego organizowania i rozwijania ochotniczych hufców pracy, pozostających pod ideowym kierownictwem i ogólnym nadzorem tych organizacji. Hufce te nosić będą nazwę "Ochotnicze Hufce Pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Młodzieży Wiejskiej", zwane dalej w skrócie "OHP".

§ 2. Zasady ideowego kierownictwa oraz sprawowania ogólnego nadzoru nad OHP ustalą związki, o których mowa w § 1, w drodze uchwały swoich zarządów głównych.

§ 3. Zadaniem OHP jest:

1) wychowywanie uczestników OHP przez pracę i wpajanie zasad ideowych zgodnych z założeniami programowymi ZMS i ZMW na świadomych obywateli Polski Ludowej,

2) zapewnienie uczestnikom OHP zatrudnienia i możliwości kształcenia w szkołach zawodowych lub zdobywania kwalifikacji zawodowych przez organizowanie innych form szkolenia zawodowego oraz ochrony pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi,

3) przygotowanie uczestników OHP do obrony kraju przez szkolenie wojskowe i podnoszenie sprawności fizycznej.

§  4.

1. Bezpośrednią organizację i nadzór nad gospodarką OHP związki, o których mowa w § 1, powierzą Komendzie Głównej OHP, na której czele stoi Komendant Główny OHP.

2. Komendę Główną OHP powołują w drodze uchwały Zarządy Główne ZMS i ZMW.

3. Komendant Główny OHP reprezentuje OHP wobec władz i organów państwowych, jak również we wszystkich sprawach administracyjnych, organizacyjnych i finansowo-gospodarczych.

§  5.

1. Rekrutację do OHP prowadzą terenowe ogniwa ZMS i ZMW oraz organy Zrzeszenia Studentów Polskich (ZSP) - wyłącznie na podstawie ochotniczych zgłoszeń młodzieży. Działalność ogniw ZMS i ZMW oraz organów ZSP w zakresie rekrutacji do OHP koordynuje Komenda Główna OHP.

2. Do OHP mogą być przyjmowane osoby z terenu miast i wsi w wieku od 16 do 24 lat, które posiadają dobry stan zdrowia i podpiszą odpowiednią deklarację. Przyjęcie do OHP młodocianego może nastąpić tylko za zgodą jego rodziców lub opiekunów.

3. Przed podpisaniem deklaracji, o której mowa w ust. 2, należy kandydata do OHP szczegółowo poinformować o prawach i obowiązkach członka OHP oraz o obowiązkach OHP i przedsiębiorstwa, w którym mają być zatrudnieni uczestnicy OHP, w szczególności w zakresie warunków pracy, bytowych i szkolenia.

4. Deklaracja, o której mowa w ust. 2, powinna w szczególności zawierać stwierdzenie dobrowolnego zgłoszenia się do OHP oraz potwierdzenie zaznajomienia się z prawami i obowiązkami, o których mowa w ust. 3. Wzór deklaracji określi Komenda Główna OHP w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

§ 6. 1 Szczegółową organizację, czas trwania oraz rodzaje poszczególnych OHP określają na wniosek Komendy Głównej OHP Zarządy Główne ZMS i ZMW w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz zainteresowanymi ministrami.

§  7.

1. Dla uczniów szkół należy organizować odrębne, szkolne OHP. Szczegółową organizację szkolnych OHP określą Zarządy Główne ZMS i ZMW w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

2. Zakres opieki, pomocy i nadzoru pedagogicznego nad szkolnymi OHP określi Minister Oświaty.

3. Dla osób studiujących na wyższych uczelniach należy organizować studenckie OHP.

4. Szczegółową organizację studenckich OHP określą Zarządy Główne ZMS i ZMW oraz Rada Naczelna ZSP w porozumieniu z ministrami nadzorującymi szkoły wyższe.

§  8.

1. Umowy w przedmiocie zatrudnienia uczestników OHP mogą być zawierane z tymi zakładami pracy, które zagwarantują odpowiednie szkolenie uczestników OHP.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w razie zatrudniania uczestników OHP, określonych w § 7.

§  9.

1. Warunki pracy, bytowe oraz zasady szkolenia uczestników OHP określają dwie umowy:

1) umowa zawarta przez Komendę Główną OHP z zakładem pracy,

2) umowa zawarta przez uczestników OHP z zakładem pracy (umowa o naukę zawodu, przyuczenie do określonej pracy, odbycie wstępnego stażu pracy lub umowa o pracę).

2. Wzory umów, o których mowa w ust. 1, ustali Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac na wniosek Komendy Głównej OHP, uzgodniony z zainteresowanymi ministrami.

3. Zatrudnianie młodocianych uczestników OHP może nastąpić tylko z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. z 1958 r. Nr 45, poz. 226 i z 1961 r. Nr 32, poz. 160), przepisów wykonawczych do tej ustawy oraz innych przepisów właściwych dla tej kategorii pracowników.

§ 10. 2 Szczegółowe zasady wynagradzania uczestników OHP oraz zasady potrącania kosztów wyżywienia i umundurowania określi na wniosek Komendy Głównej OHP Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

§ 11. Normę wyżywienia dla uczestników OHP ustala się w wysokości zasadniczej normy żywienia żołnierza.

§  12.

1. Uczestnikom OHP, którzy przebywali w OHP przynajmniej przez okres dziewięciu miesięcy, przysługuje:

1) w czasie poboru - prawo wyboru rodzaju wojska lub służby w zależności od posiadanych kwalifikacji i zdolności fizycznych,

2) prawo pierwszeństwa przy werbunku do służby wojskowej w charakterze uczniów oficerskich szkół zawodowych oraz przy werbunku do szkół podoficerskich, jeżeli kandydat do tych szkół spełnia warunki wymagane przy werbunku,

3) przy równych kwalifikacjach zawodowych prawo pierwszeństwa w przyjęciu do pracy przez zakład pracy, na rzecz którego wykonywali pracę w OHP.

2. Uczestnicy OHP, trwających co najmniej 2 lata, zdolni do służby wojskowej odbywają zasadniczą służbą wojskową w systemie obrony terytorialnej na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 marca 1963 r. w sprawie służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej (Dz. U. Nr 14, poz. 75).

3. Szczegółowe zasady powoływania uczestników OHP do zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej oraz sposób odbywania tej służby i organizację szkolenia określi Minister Obrony Narodowej.

§  13.

1. Zezwala się pracownikom oraz uczestnikom OHP na noszenie mundurów i odznak służbowych. Wzory umundurowania i odznak służbowych ustalą, na wniosek Komendy Głównej OHP, Zarządy Główne ZMS i ZMW.

2. Zasady odpłatności za umundurowanie określą, na wniosek Komendy Głównej OHP, Zarządy Główne ZMS i ZMW w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Ministrem Finansów.

§  14.

1. Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac:

1) ustali na wniosek zainteresowanych resortów, zgłoszony w porozumieniu z Komendą Główną OHP, plan udziału OHP w realizacji narodowego planu gospodarczego, w szczególności prac w okresie letnim dla szkolnych i studenckich OHP, oraz udzieli pomocy resortom zatrudniającym OHP w ustalaniu planów bazy kwaterunkowej przeznaczonej dla OHP; resorty przedstawiają wnioski Komitetowi Pracy i Płac w ostatnim kwartale roku kalendarzowego poprzedzającego rok objęty planem zatrudnienia OHP,

2) udzieli OHP pomocy w rekrutacji uczestników do OHP przez wydziały zatrudnienia prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) oraz prezydiów powiatowych i miejskich rad narodowych,

3) zobowiąże wydziały zatrudnienia prezydiów właściwych rad narodowych do wydawania uczestnikom OHP biletów kredytowanych na przejazdy z miejsca ich stałego zamieszkania do miejsca zakwaterowania hufca.

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej:

1) ustali zasady przeprowadzania badań stanu zdrowia kandydatów na uczestników OHP,

2) zapewni OHP właściwą opiekę lekarską, zaopatrzenie w leki oraz nadzór sanitarny w miejscach ich zakwaterowania i na terenie pracy.

3. Minister Handlu Wewnętrznego zapewni OHP zaopatrzenie w środki żywnościowe w miejscach ich zakwaterowania zgodnie z normami ich wyżywienia.

4. Minister Przemysłu Lekkiego zapewni OHP możliwość zaopatrzenia się w odpowiednią ilość materiałów na ubiory służbowe dla pracowników oraz uczestników OHP, według ustalonych norm i wzorów.

5. Minister Oświaty zapewni Komendzie Głównej OHP pomoc w organizowaniu szkolnych OHP oraz otoczy OHP bezpośrednią opieką w dziedzinie szkoleniowo-zawodowej, oświatowo-wychowawczej i kulturalnej przez kuratoria okręgów szkolnych oraz inne organy do spraw oświaty prezydiów rad narodowych.

6. Minister Obrony Narodowej skieruje dla potrzeb OHP odpowiednią kadrę wojskową, jak również wyda wytyczne w sprawie szkolenia wojskowego uczestników OHP, zapewnienia im materiałów i pomocy szkoleniowych oraz broni ćwiczebnej w ramach obrony terytorialnej kraju.

7. Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) nie wymienieni w ust. 1-6 oraz przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) udzielą OHP pomocy w zakresie swojej działalności.

§ 15. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Komendantem Głównym OHP określi zasady i tryb przyjmowania do OHP osób w wieku 16-24 lat, które wymagają zorganizowanej opieki dla zdobycia zawodu.

§ 16. Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym udzielanie OHP pomocy w zakresie swojej działalności.

§ 17. Zaleca się Radzie Naczelnej ZSP otoczenie opieką i pomocą studentów szkół wyższych będących uczestnikami OHP.

§ 18. Komenda Główna OHP korzysta z dotacji Skarbu Państwa zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1959 r. w sprawie udzielania dotacji budżetowych organizacjom społecznym oraz kontroli wykorzystania tych dotacji (Dz. U. z 1959 r. Nr 52, poz. 313 oraz z 1963 r. Nr 4, poz. 23). Prezes Rady Ministrów wyznaczy organ budżetowy zobowiązany do przydzielania tej dotacji oraz nadzoru nad jej realizacją.

§ 19. Traci moc uchwała nr 201 Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1958 r. w sprawie organizowania i pracy ochotniczych hufców pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej (Monitor Polski Nr 56, poz. 322).

§ 20. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Z dniem 23 sierpnia 1969 r. znosi się wymóg uzgodnienia, porozumienia lub zasięgnięcia opinii Komisji Planowania przy Radzie Ministrów albo jej Przewodniczącego, zgodnie z § 2 pkt 13 uchwały nr 136 Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie zniesienia przewidzianego w niektórych przepisach obowiązku uzgadniania i porozumienia z Komisją Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.271).

² Z dniem 23 sierpnia 1969 r. znosi się wymóg uzgodnienia, porozumienia lub zasięgnięcia opinii Komisji Planowania przy Radzie Ministrów albo jej Przewodniczącego, zgodnie z § 2 pkt 13 uchwały nr 136 Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie zniesienia przewidzianego w niektórych przepisach obowiązku uzgadniania i porozumienia z Komisją Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.271).