Czyny społeczne oraz pomoc Państwa w ich organizowaniu i realizacji.

Monitor Polski

M.P.1956.4.31

Akt utracił moc

Wersja od: 23 stycznia 1956 r.

UCHWAŁA NR 1021

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 17 grudnia 1955 r.

w sprawie czynów społecznych oraz pomocy Państwa w ich organizowaniu i realizacji.

W celu stworzenia sprzyjających warunków dla twórczej inicjatywy społeczeństwa, zmierzającego - przez wykorzystanie wszelkiego rodzaju rezerw gospodarczych w ramach dobrowolnie podejmowanych czynów społecznych - do przyśpieszenia tempa rozwoju gospodarczego i kulturalnego kraju, Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§ 1. Prezydia rad narodowych powinny udzielać wszechstronnej pomocy w organizowaniu i realizacji dobrowolnie podejmowanych czynów społecznych, dotyczących w szczególności:

1) robót w zakresie dróg publicznych (czyny drogowe),

2) robót w zakresie melioracji (czyny melioracyjne),

3) remontów budynków mieszkalnych, porządkowania ulic, placów, parków, zadrzewienia w miastach i osiedlach, robót w zakresie urządzeń sanitarnych itp.,

4) robót w zakresie urządzeń socjalnych i kulturalnych, zwłaszcza dotyczących szkół, żłobków, ośrodków zdrowia, świetlic i trwałych urządzeń budownictwa sportowego.

§  2.

1. Prezydia rad narodowych organizują akcję czynów społecznych, prowadzą działalność uświadamiającą i propagandową wśród społeczeństwa, popularyzują współzawodnictwo między gromadami, powiatami oraz komitetami blokowymi, koordynują i kierują akcją podejmowania czynów społecznych dla celów jak najbardziej gospodarczo uzasadnionych oraz udzielają pomocy technicznej i materiałowej przy realizacji tych czynów.

2. Prezydia rad narodowych powinny zwrócić szczególną uwagę na zachowanie zasady dobrowolności w podejmowaniu czynów społecznych oraz maksymalnie uwzględniać oddolną inicjatywę i życzenia społeczeństwa, zwłaszcza komitetów społecznych.

§  3.

1. Czyny społeczne w zasadzie powinny być realizowane własnymi siłami społeczeństwa, przy czym niezbędne środki finansowe mogą być pokrywane między innymi z wpływów osiąganych z samoopodatkowania się ludności wsi.

2. Jeżeli okaże się konieczna pomoc Państwa w realizacji czynów społecznych, to Państwo może jej udzielić w szczególności w zakresie całkowitego lub częściowego pokrycia kosztów: dokumentacji projektowo-kosztorysowej, zakupu materiałów i sprzętu, nadzoru technicznego oraz wykwalifikowanej robocizny. Wysokość tej pomocy będzie uzależniona od wysokości wkładu społeczeństwa. Wysokość i zakres pomocy Państwa ustala budżet Państwa. Wnioski w tym zakresie przedstawia Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Finansów.

3. Na realizację szczególnie ważnych robót o charakterze inwestycyjnym, wykonywanych w ramach czynów społecznych, niezbędne uzupełniające środki finansowe mogą być czerpane z rezerwy budżetu centralnego i z rezerw budżetów terenowych, na które mogą być przenoszone kredyty z resortowych i wojewódzkich rezerw inwestycyjnych.

4. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (WRN), dokonując podziału środków finansowych i materiałowych przeznaczonych na pomoc w realizacji czynów społecznych, powinny mieć na uwadze zachowanie pewnej rezerwy na zaspokojenie potrzeb czynów społecznych, które zostaną podjęte w okresie realizacji planu terenowego.

§ 4. Podstawowym źródłem zaopatrzenia materiałowego dla realizacji czynów społecznych powinny być materiały miejscowego pochodzenia. Zaopatrzenie ze źródeł centralnych może mieć miejsce w wyjątkowych przypadkach.

§  5.

1. Czyny drogowe, wykonywane na drogach lokalnych, powinny czerpać zaopatrzenie materiałowe w zasadzie w oparciu o materiały miejscowego pochodzenia. Jednakże dla dróg stanowiących połączenie z siedzibą powiatu lub gromady - w razie braku materiałów miejscowego pochodzenia - można wyjątkowo przewidzieć zaopatrzenie materiałowe ze źródeł centralnych.

2. Roboty wykonywane w ramach czynów drogowych na drogach państwowych lub na drogach stanowiących ważne bezpośrednie połączenie dróg państwowych otrzymują ze strony Państwa pełne zaopatrzenie materiałowe, dokumentację projektowo-kosztorysową, pomoc w sprzęcie technicznym i nadzór techniczny.

§  6.

1. Prezydia WRN w zestawieniach dotyczących czynów społecznych określą przewidywaną działalność w tym zakresie i ustalą zakres rzeczowy i wartość tych czynów. W razie gdy przy realizacji czynów społecznych potrzebna jest pomoc Państwa, należy w zestawieniach odrębnie określić zakres i wysokość nakładów tej pomocy. Zestawienia powinny być sporządzane z zachowaniem podziału czynów społecznych określonego w § 1, z tym że czyny społeczne nie wymienione w § 1 należy ująć odrębnym zestawieniem jako "inne czyny społeczne".

2. Zestawienia prezydiów WRN w odpowiednich wycinkach są przesyłane właściwym ministrom dla uzgodnienia zakresu i wysokości pomocy Państwa.

3. Prezydia WRN całość zestawień przesyłają do Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministerstwa Finansów.

§ 7. Czyny społeczne o charakterze inwestycyjnym, jak również pomoc Państwa w realizacji tych czynów powinny być realizowane w ramach przepisów o inwestycjach pozalimitowych.

§ 8. Zobowiązuje się właściwych ministrów do udzielania pomocy w przygotowaniu i realizacji czynów społecznych dotyczących działalności gospodarczej objętej ich zakresem działania. W szczególności pomocą tą powinny być objęte czyny drogowe, melioracyjne, czyny społeczne w zakresie budowy i remontów szkół, świetlic, urządzeń sportowych, budynków mieszkalnych, żłobków i zakładów służby zdrowia.

§  9.

1. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wyda ramowe przepisy regulujące:

1) tryb i zakres udzielania przez Państwo pomocy w organizowaniu i realizacji czynów społecznych,

2) tryb i zasady finansowania czynów społecznych,

3) przygotowanie dokumentacji dla potrzeb czynów społecznych z uwzględnieniem jak najdalej idących ulg, zwolnień i uproszczeń,

4) kontrolę realizacji czynów społecznych.

Przepisy, o których mowa w pkt 2, Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wyda łącznie z Ministrem Finansów.

2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i zainteresowanymi ministrami wyda przepisy, wprowadzające uproszczoną ewidencję realizacji czynów społecznych.

§ 10. Prezydia rad narodowych powinny dopilnować, aby realizacja czynów społecznych nie wpływała ujemnie na pełną realizację obowiązkowych świadczeń ludności w naturze.

§ 11. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.