Czynsze za lokale użytkowe, wynajmowane przez jednostki administracji państwowej oraz instytucje i przedsiębiorstwa uspołecznione.

Monitor Polski

M.P.1950.A-77.889

Akt utracił moc
Wersja od: 4 lipca 1950 r.

UCHWAŁA
RADY MINISTRÓW
z dnia 21 czerwca 1950 r.
w sprawie czynszów za lokale użytkowe, wynajmowane przez jednostki administracji państwowej oraz instytucje i przedsiębiorstwa uspołecznione.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Uchwała niniejsza normuje wysokość czynszu za lokale użytkowe w przypadkach, kiedy zarówno wynajmujący jak i najemca należą do jednostek administracji państwowej lub instytucji i przedsiębiorstw uspołecznionych.
2.
Za lokale użytkowe w rozumieniu uchwały niniejszej uważa się lokale, zajmowane na cele inne niż mieszkalne, chociażby one z przeznaczenia swego były lokalami mieszkalnymi.
3.
Jeżeli lokal użytkowy lub jego część używane są równocześnie na cele mieszkalne, najemca lokalu płaci czynsz według stawek przewidzianych w uchwale niniejszej, od całego lokalu.
§  2.
Jednostkami administracji państwowej oraz instytucjami i przedsiębiorstwami uspołecznionymi w rozumieniu uchwały niniejszej są:
a)
władze, urzędy, zakłady i instytucje państwowe;
b)
przedsiębiorstwa państwowe, państwowo-spółdzielcze, centrale spółdzielczo-państwowe, centrale spółdzielni i spółdzielnie;
c)
przedsiębiorstwa pozostające pod zarządem Państwa;
d)
stowarzyszenia wyższej użyteczności;
e)
inne instytucje, organizacje lub jednostki, zwolnione od wpłat na Fundusz Gospodarki Mieszkaniowej, a objęte wykazami, ustalonymi przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na wniosek właściwego ministra; wykazy te będą ogłaszane w Monitorze Polskim.
§  3.
1.
Przepisy uchwały niniejszej stosują się do lokali użytkowych bez względu na czas, w którym zostały zbudowane.
2.
Czynsz za lokale użytkowe, które mieszczą się w budynkach mieszkalnych jako ich część składowa, ustala się według przepisów działu II.
3.
Czynsz za lokale użytkowe, które mieszczą się w odrębnych budynkach, zajmowanych przez jednego lub kilku najemców, ustala się według przepisów działu III.

Czynsz za najem lokali użytkowych w budynkach mieszkalnych.

§  4.
1.
Podstawą obliczenia czynszu za najem lokali użytkowych, mieszczących się w budynkach mieszkalnych jako ich część składowa, jest stawka miesięczna za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu, określona we właściwej tabeli, stanowiącej załącznik do niniejszej uchwały.
§  5.
1.
Przez powierzchnię użytkową lokalu rozumie się ogólną powierzchnię wszystkich pomieszczeń w nim się znajdujących oraz pomieszczeń przynależnych. Do powierzchni lokalu użytkowego wlicza się więc również kuchnię, przedpokoje, korytarze, łazienki, klozety, spiżarnie, alkowy, strychy, piwnice, zamknięte pomieszczenia składowe, garaże, komórki itp. z wyjątkiem balkonów, tarasów, werand, antresol, pawlaczów, szaf, schowków w ścianach itp.
2.
Do powierzchni użytkowej w rozumieniu ust. 1 nie dolicza się powierzchni przekroju poziomego murów.
3.
Wielkość powierzchni przyjmuje się zgodnie z pomiarami dokonanymi na podstawie dekretu z dnia 28 lipca 1948 r. o najmie lokali (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 259), a w ich braku, według planu lokalu. W razie braku planu, wynajmujący obowiązany jest do obliczenia powierzchni. Najemcy służy prawo asystowania przy czynnościach pomiaru.
§  6.
1.
Załączone do niniejszej uchwały tabele określają stawki czynszu za 1 m2 powierzchni na okres jednego miesiąca dla następujących kategorii lokali: biurowych, handlowych, przemysłowych, gastronomicznych, służących celom akcji socjalnej (kulturalno-oświatowym, służby zdrowia, opieki społecznej itp.) oraz dla garaży, pomieszczeń składowych i szop zamkniętych.
2.
O zaliczeniu lokalu do jednej z kategorii, wymienionych w ust. 1 decyduje rzeczywisty sposób użytkowania lokalu, a nie podmiotowy charakter najemcy, np. lokal używany przez instytucję oświatową na cele biurowe lub handlowe (księgarnia) podlega zaliczeniu do lokali biurowych lub handlowych, a nie do lokali służących celom oświatowym, chociaż najemcą jest instytucja oświatowa.
3.
Czynsz za lokal użytkowy nie dający się bez zastrzeżeń zaliczyć do żadnej z kategorii, wymienionych w ust. 1, ustala się według tej tabeli, która najbardziej odpowiada rodzajowi danego lokalu.
4.
Czynsz za lokale użytkowe posiadające urządzenia specjalne i wynajmowane zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń, jeżeli lokale te nie dają się zaliczyć do żadnej z kategorii, wymienionych w ust. 1, określa się drogą indywidualnej umowy. Dotyczy to w szczególności lokali kinowych, teatralnych oraz przeznaczonych dla innych imprez widowiskowych, tudzież lokali o innym przeznaczeniu specjalnym.
5.
Wysokość czynszu, o którym mowa w ust. 4, nie może być jednak wyższa, niżby wypadała z zastosowania stawek, przewidzianych w tabeli dla lokali przemysłowych. Jeżeli wynajmujący i najemca nie mogą dojść do porozumienia co do wysokości czynszu za najem lokalu użytkowego, o którym mowa w ust. 4, wysokość czynszu na żądanie jednej ze stron określi właściwa komisja arbitrażowa zgodnie z przepisami art. 2 ust. 2 dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o państwowym arbitrażu gospodarczym (Dz. U. R. P. Nr 46, poz. 340).
§  7.
1.
Czynsz za lokal użytkowy, zawierający pomieszczenia służące różnym celom (np. biurowym i handlowym), oblicza się według stawek właściwych dla każdego z tych pomieszczeń. Jeżeli jednak z ogólnej powierzchni użytkowej lokalu przypada na jeden z kilku celów, którym lokal służy, nie mniej niż 85% tej powierzchni, czynsz za cały lokal oblicza się według stawki właściwej ze względu na ten cel.
2.
Jeżeli lokal, o którym mowa w ust. 1, zawiera wspólne pomieszczenia przynależne (np. korytarze, przedpokoje itp.) powierzchnię tych pomieszczeń, celem zastosowania do nich właściwych stawek czynszu, dzieli się proporcjonalnie między pomieszczenia służące celom, wymienionym w ust. 1.
§  8.
1.
Stawki czynszu, określone w załączonych tabelach, obowiązują w stosunku do lokali, których wysokość pokrywa się z wymiarami jednej kondygnacji budynku, którego lokale te stanowią część składową.
2.
Dla obliczenia czynszu za lokal lub jego część, którego wysokość pokrywa się z wymiarami dwu lub więcej kondygnacji budynku, którego lokal ten stanowi część składową, przyjmuje się jako podstawę obliczenia taką ilość m2, jaka wypada z przemnożenia powierzchni tego lokalu przez ilość kondygnacji. Pełne stawki czynszu przyjmuje się jednakże tylko w stosunku do powierzchni pierwszej kondygnacji. W stosunku do powierzchni jaka przypadałaby na każdą dalszą kondygnację, przyjmuje się stawki czynszu zmniejszone o 70%.
3.
Jeżeli lokal zajmuje więcej niż jedną kondygnację budynku, którego stanowi część składową, ale nie pokrywa się ściśle z wymiarami kondygnacji, przyjmuje się jako wysokość jednej kondygnacji przestrzeń 4 metry w pionie. Stawki czynszu za resztę przestrzeni pionowej, mniejszej niż 4 metry, zmniejsza się proporcjonalnie.
§  9.
Oprócz czynszu wynajmujący może pobierać opłaty tytułem zwrotu kosztów dostarczonego z własnych urządzeń oświetlenia lokalu, ogrzewania i ciepłej wody z własnych urządzeń centralnych oraz używania dźwigów.
§  10.
Przez urządzenia techniczne, o których mowa w załączonych do niniejszej uchwały tabelach, rozumie się: a) instalację kanalizacyjną, b) instalację elektryczną lub gazową.
§  11.
1.
Czynsz za lokale w suterenach lub na poddaszu, jeżeli nie są one używane na pomieszczenia składowe obniża się o 20%.
2.
Czynsz za piwnice stanowiące przynależność lokalu użytkowego, jeżeli nie są używane na pomieszczenia składowe, obniża się o 50%.

Czynsz za najem lokali użytkowych, obejmujących całe budynki, zajmowane przez jednego lub kilku najemców.

§  12.
1.
Czynsz za najem lokali użytkowych, obejmujących całe budynki, zajmowane przez jednego lub kilku najemców, oblicza się w sposób i według stawek czynszu przewidzianych w dziale II, z zastosowaniem obniżki o 30%.
2.
Podstawę obliczenia czynszu za lokale użytkowe, o których mowa w ust. 1, stanowi pełna powierzchnia użytkowa budynku, w którym znajduje się lokal użytkowy.
§  13.
1.
Czynsz za najem lokali, o których mowa w § 12, obniża się:
a)
o 16%, jeżeli najemca zgodnie z obowiązującymi przepisami przyjmuje na siebie obowiązek dokonywania kapitalnych remontów,
b)
o 7%, jeżeli najemca przyjmuje na siebie obowiązek dokonywania remontów bieżących, obciążających wynajmującego.
2.
Obniżka czynszu z tytułu przyjęcia przez najemcę obowiązku dokonywania kapitalnych remontów obowiązuje pod warunkiem, że umowa najmu zostaje zawarta co najmniej na lat dziesięć.

Przepisy końcowe.

§  14.
W odniesieniu do nieruchomości, które zostały lub będą przekazane wykonawcom narodowych planów gospodarczych na podstawie dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 197) wraz z późniejszymi zmianami - przepisy uchwały niniejszej nie mają zastosowania.
§  15.
1.
Uchwała niniejsza wchodzi w życie z dniem 1-szym miesiąca następującego po ogłoszeniu.
2.
Czynsz w wysokości wynikającej z przepisów uchwały niniejszej obowiązuje również w już istniejących przypadkach najmu, jeżeli czynsz umówiony jest inny. Odnosi się to jednakże tylko do czynszu należnego za czas po dniu wejścia w życie uchwały niniejszej.
3.
Czynsz nie uiszczony za czas przed wejściem w życie uchwały niniejszej z powodu sporu o jego wysokość - jeżeli spór nie został jeszcze ostatecznie rozstrzygnięty - pobiera się w wysokości przypadającej na podstawie uchwały niniejszej.
§  16.
Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Gospodarki Komunalnej.

ZAŁĄCZNIK 

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................