Czuwanie nad zgodnością prawa z Konstytucją oraz ustalanie powszechnie obowiązującej wykładni ustaw.

Monitor Polski

M.P.1979.19.113

Akt utracił moc

Wersja od: 6 kwietnia 1982 r.

UCHWAŁA

RADY PAŃSTWA

z dnia 14 lipca 1979 r.

w sprawie czuwania nad zgodnością prawa z Konstytucją oraz ustalania powszechnie obowiązującej wykładni ustaw. ^*

W związku z art. 30 ust. 1 pkt 3 i 4 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Rada Państwa stanowi, co następuje:

§  1.

1. Rada Państwa, stosownie do powierzonej jej funkcji czuwania nad zgodnością prawa z Konstytucją, podejmuje odpowiednie działania mające na celu zapewnienie zgodności obowiązujących w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przepisów prawa z przepisami Konstytucji.

2. Powierzona Radzie Państwa funkcja ustalania powszechnie obowiązującej wykładni ustaw polega na wyjaśnianiu treści przepisu aktu ustawodawczego, ilekroć okazuje się to niezbędne dla zapewnienia rozumienia i stosowania tego przepisu w sposób odpowiadający celom i zasadom, których realizacji służyć ma dany akt ustawodawczy.

3. Przepisy uchwały dotyczące aktów ustawodawczych odnoszą się też do umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Radę Państwa.

§  2.

1. Realizując funkcje czuwania nad zgodnością prawa z Konstytucją i ustalania powszechnie obowiązującej wykładni ustaw, Rada Państwa zmierza do umacniania praworządności socjalistycznej oraz do zwiększenia jasności prawa i jego zgodności z poczuciem prawnym społeczeństwa.

2. W związku z funkcjami określonymi w ust. 1 Rada Państwa rozpatruje informacje organów państwowych, ponoszących szczególną odpowiedzialność za stan prawa i prawidłowość jego stosowania, a w miarę potrzeby zwraca się do organów naczelnych masowych organizacji społecznych o przedstawienie informacji w sprawie zgodności stosowania prawa z poczuciem prawnym społeczeństwa.

3. Stwierdziwszy w toku swej działalności niezgodność aktu niższego rzędu z ustawą zwykłą lub potrzebę wyjaśnienia sposobu stosowania przepisu prawnego nie zawartego w ustawie albo inne nieprawidłowości nie polegające na niezgodności prawa z określonym przepisem Konstytucji, Rada Państwa sygnalizuje to właściwemu organowi, który powiadamia Radę Państwa w terminie 3 miesięcy o działaniach podjętych dla usunięcia tych nieprawidłowości.

§ 3. Rada Państwa dokonuje oceny zgodności projektowanej ustawy z Konstytucją, jeżeli otrzyma wniosek w tym przedmiocie od Prezydium Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej lub Prezesa Rady Ministrów.

§ 4. Funkcję czuwania nad zgodnością prawa z Konstytucją realizuje Rada Państwa z urzędu.

§  5.

1. O rozpatrzenie sprawy niezgodności przepisu prawnego z określonym przepisem Konstytucji może wystąpić do Rady Państwa Prezes Rady Ministrów lub z jego upoważnienia Minister Sprawiedliwości, jak również Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego i Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, popierając swój pogląd konkretnym uzasadnieniem.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do Centralnej Rady Związków Zawodowych oraz organów naczelnych organizacji kobiecych, młodzieżowych i spółdzielczych.

3. Wpływające do Rady Państwa informacje oraz wnioski innych organów państwowych albo instytucji, organizacji lub obywateli w sprawie niezgodności prawa z Konstytucją przekazywane są jednemu z organów określonych w ust. 1 w celu wstępnego rozpatrzenia sprawy i powiadomienia wnioskodawcy o zajętym stanowisku, a w miarę potrzeby skierowania do Rady Państwa wystąpienia, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 nie stoi na przeszkodzie nadaniu sprawie biegu bezpośrednio przez Radę Państwa bez przekazywania jej innemu organowi albo też przekazaniu sprawy tylko w celu przedstawienia opinii Radzie Państwa.

5. Rada Państwa określa przypadki, w których na wnioski wymienione w ust. 3 może z jej upoważnienia udzielić odpowiedzi Kancelaria Rady Państwa, informując wnoszącego, dlaczego jego wniosek nie dotyczy niezgodności prawa z Konstytucją albo też z innych względów nie kwalifikuje się do nadania mu dalszego biegu.

§  6.

1. Sprawy ustalania powszechnie obowiązującej wykładni aktu ustawodawczego rozpatruje Rada Państwa z urzędu albo na wniosek Prezesa Rady Ministrów, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego lub Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do organów naczelnych masowych organizacji społecznych.

3. Przepis § 5 ust. 5 stosuje się odpowiednio do wniosków o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni ustaw.

§ 7. W razie uznania przepisu prawnego za sprzeczny z Konstytucją, Rada Państwa podejmuje odpowiednie środki zmierzające do usunięcia tej sprzeczności.

§  8.

1. Uznając, że zarzut niezgodności prawa z Konstytucją wynika z błędnego rozumienia przepisu lub błędnej praktyki jego stosowania, Rada Państwa ustala powszechnie obowiązującą wykładnię ustawy.

2. Uchwały Rady Państwa o ustaleniu powszechnie obowiązującej wykładni ustaw podlegają ogłoszeniu w Monitorze Polskim.

§ 9. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.

^* Uchwała utraciła częściowo podstawę prawną z dniem 6 kwietnia 1982 r. na skutek uchylenia art. 30 ust. 1 pkt 3 Konstytucji z dnia 22 lipca 1952 r. (Dz.U.76.7.36) przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.82.11.83).