Częściowe zaniechanie ustalania podatku od wynagrodzeń.

Monitor Polski

M.P.1979.7.53

Akt utracił moc
Wersja od: 30 czerwca 1979 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 6 marca 1979 r.
w sprawie częściowego zaniechania ustalania podatku od wynagrodzeń.

Na podstawie art. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:
1.
Podatku od wynagrodzeń od osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w jednostkach gospodarki uspołecznionej jako w drugim lub dalszym miejscu pracy nie ustala się, jeżeli wynagrodzenia w podstawowym i dalszych miejscach pracy łącznie nie przekraczają kwoty 6.000 zł miesięcznie.
2.
Jeżeli wynagrodzenia określone w ust. 1 przekraczają łącznie kwotę 6.000 zł miesięcznie, a wynagrodzenie u pierwszego płatnika jest niższe od tej kwoty, opodatkowaniu podlega nadwyżka kwoty wynagrodzeń ponad 6.000 zł według skali określonej dla drugiego płatnika w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1978 r. w sprawie ustalenia stawek procentowych podatku od wynagrodzeń od niektórych rodzajów wynagrodzeń (Dz. U. Nr 31, poz. 136). Podatek pobiera płatnik wskazany przez podatnika na podstawie jego pisemnego oświadczenia o łącznej wysokości miesięcznego wynagrodzenia. Opodatkowaniu u drugiego i dalszych płatników podlegają wynagrodzenia w pełnej wysokości według skal określonych dla drugiego i dalszych płatników, jeżeli wynagrodzenie u pierwszego płatnika przekracza 6.000 zł miesięcznie.
Podatek od wynagrodzeń radców prawnych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w wymiarze przekraczającym jeden etat ustala się według stawki 10%; § 1 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
Podatnicy otrzymujący wyłącznie wynagrodzenia na podstawie umowy o dzieło lub zlecenia z tytułu działalności artystycznej (w tym plastycznej), nie połączonej z przeniesieniem prawa autorskiego, od wynagrodzenia otrzymywanego od jednego ze zleceniodawców wskazanego w oświadczeniu podatnika opłacają podatek od wynagrodzeń według skali określonej w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1953 r. w sprawie obniżenia skal podatkowych w podatku od wynagrodzeń (Dz. U. Nr 1, poz. 1).
Podatku od wynagrodzeń nie ustala się od nagród wypłacanych na podstawie uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia 14 lutego 1974 r. w sprawie socjalistycznego współzawodnictwa pracy (Monitor Polski Nr 7, poz. 53) oraz od wynagrodzeń wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 27 lipca 1977 r. w sprawie zwolnienia niektórych kategorii wynagrodzeń od podatku od wynagrodzeń oraz ustalenia norm kosztów uzyskania niektórych wynagrodzeń (Monitor Polski z 1977 r. Nr 20, poz. 109 i z 1978 r. Nr 10, poz. 37).
1.
Nie pobiera się należności z tytułu podatku od wynagrodzeń od płatników, którzy nie pobrali tego podatku od podatników przy wypłacie za miesiąc styczeń 1979 r.
2.
Jeżeli podatek od wynagrodzeń został pobrany od podatników w kwocie wyższej od kwoty podatku należnego w myśl przepisów niniejszego zarządzenia lub nienależnie, kwotę nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku zwraca się podatnikowi lub zalicza na poczet podatku pobieranego przy najbliższej wypłacie wynagrodzenia.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wynagrodzeń i nagród należnych za okres od dnia 1 stycznia 1979 r. do dnia 31 grudnia 1979 r.
1 § 1a dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 22 czerwca 1979 r. (M.P.79.16.100) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 czerwca 1979 r.