Czas pracy pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

Monitor Polski

M.P.1985.21.162

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1986 r.

UCHWAŁA Nr 127
RADY MINISTRÓW
z dnia 29 lipca 1985 r.
w sprawie czasu pracy pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

Na podstawie art. 130 Kodeksu pracy (Dz.U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162) w związku z ustaleniem powszechnych zasad stosowania czasu pracy w uspołecznionych zakładach pracy z uwzględnieniem dodatkowych dni wolnych od pracy - Rada Ministrów uchwala, co następuje:
Pracownicy objęci skróconym czasem pracy z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia mogą korzystać z dodatkowych dni wolnych od pracy na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, z uwzględnieniem przepisów uchwały.
1.
Dla pracowników, o których mowa w § 1, czas pracy wynosi:
1)
dla zatrudnionych w wymiarze 40 lub 41 godzin tygodniowo:
a)
40 lub 41 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,
b)
35 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy,

z tym że dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 7 godzin,

2)
dla zatrudnionych w wymiarze 36 godzin tygodniowo:
a)
36 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,
b)
30 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy,

z tym że dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 6 godzin.

2.
Dla pracowników zatrudnionych w wymiarze 40 lub 41 godzin tygodniowo właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych może ustalić odmienny wymiar czasu pracy, z zachowaniem w ciągu roku średniego wymiaru tygodniowego wynikającego z ust. 1 pkt 1. Tygodniowy wymiar czasu pracy nie może być krótszy niż 35 i dłuższy niż 41 godzin; dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 7,5 godziny.
1.
Niedopuszczalne jest przedłużanie czasu pracy pracownikom w okresie stosowania skróconego czasu pracy z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia ponad czas określony w § 2.
2.
Praca wykonywana za zgodą pracownika w dniu wyznaczonym jako dodatkowy dzień wolny od pracy nie jest przedłużeniem czasu pracy, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem dobowego wymiaru czasu pracy określonego w § 2.
Właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej przywróci normalny wymiar czasu pracy dla pracowników wymienionych w § 2 w razie zastosowania urządzeń ochronnych lub wprowadzenia takich zmian w warunkach produkcji, które usuną szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia warunki pracy.
Traci moc uchwała nr 9 Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie czasu pracy pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia (Monitor Polski Nr 6, poz. 39 i z 1984 r. Nr 10, poz. 69).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do czasu pracy rozliczanego począwszy od dnia 1 stycznia 1985 r.
1 § 1 zmieniony przez § 1 uchwały z dnia 19 grudnia 1985 r. (M.P.85.46.298) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1986 r.