Czas pracy pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

Monitor Polski

M.P.1983.6.39

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1984 r.

UCHWAŁA Nr 9
RADY MINISTRÓW
z dnia 7 lutego 1983 r.
w sprawie czasu pracy pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

Na podstawie art. 130 Kodeksu Pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23 i z 1982 r. Nr 31, poz. 214), w związku z wprowadzeniem dodatkowych dni wolnych od pracy Rada Ministrów uchwala, co następuje:
Pracownicy objęci skróconym czasem pracy z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia korzystają w 1984 r. z dodatkowych dni wolnych od pracy na zasadach i w trybie określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1983 r. w sprawie czasu pracy i zasad wprowadzania w uspołecznionych zakładach pracy dodatkowych dni wolnych od pracy w 1984 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 326) ze zmianami określonymi w uchwale.
1.
Dla pracowników, o których mowa w § 1, wprowadza się następujący wymiar czasu pracy:
1)
dla zatrudnionych w wymiarze 40 i 41 godzin tygodniowo:
a)
40 i 41 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,
b)
35 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy,

z tym że dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 7 godzin,

2)
dla zatrudnionych w wymiarze 36 godzin tygodniowo:
a)
36 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,
b)
30 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy,

z tym że dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 6 godzin.

2.
Dla pracowników zatrudnionych w wymiarze 40 lub 41 godzin tygodniowo właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych może ustalić odmienny wymiar czasu pracy, z zachowaniem w ciągu roku średniego wymiaru tygodniowego wynikającego z ust. 1 pkt 1. Tygodniowy wymiar czasu pracy nie może być krótszy niż 35 i dłuższy niż 41 godzin; dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 7,5 godziny.
1.
Pracownik, który na polecenie zakładu pracy pracował w dniu wyznaczonym jako dodatkowy dzień wolny od pracy, powinien w zamian otrzymać dzień wolny w innym wyznaczonym z góry terminie.
2.
Niedopuszczalne jest przedłużenie czasu pracy pracownikom w okresie stosowania skróconego czasu pracy z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia ponad czas określony w § 2.
3.
Praca wykonywana za zgodą pracownika w dniu wyznaczonym jako dodatkowy dzień wolny od pracy nie jest przedłużeniem czasu pracy, o którym mowa w ust. 2 - z uwzględnieniem dobowego wymiaru czasu pracy określonego w § 2 ust. 1.
Właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej przywróci normalny wymiar czasu pracy dla pracowników wymienionych w § 2 w razie zastosowania urządzeń ochronnych lub wprowadzenia takich zmian w warunkach produkcji, które usuną szkodliwe dla zdrowia lub szczególnie uciążliwe warunki pracy.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1983 r.
1 § 1 zmieniony przez § 1 uchwały nr 54 z dnia 7 kwietnia 1984 r. (M.P.84.10.69) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1984 r.