Art. 2. - Chiny-Polska. Umowa o cywilnej komunikacji lotniczej. Pekin.1986.03.20.

Monitor Polski

M.P.2020.881

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 sierpnia 1986 r.

Artykuł  2.

Przyznawanie praw

1. Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie prawa wyszczególnione w tej Umowie, by umożliwić jej wyznaczonemu przedsiębiorstwu lotniczemu ustanowienie i eksploatowanie regularnych międzynarodowych linii lotniczych na trasie, /trasach/ wyszczególnionych w Wykazie, nazywanych dalej odpowiednio "uzgodnionymi liniami" i "określonymi trasami".

2. Z zastrzeżeniem postanowień tej Umowy, wyznaczone przedsiębiorstwo lotnicze każdej Umawiającej się Strony będzie korzystać przy eksploatacji uzgodnionej linii, na określonej trasie, z następujących praw:

a) przelotu ponad terytorium drugiej Umawiającej się Strony bez lądowania, ustalonymi, międzynarodowymi drogami lotniczymi lub trasami lotniczymi określonymi przez władze lotnicze drugiej Umawiającej się Strony,

b) lądowania na wspomnianym terytorium w celach niehandlowych, w punkcie lub punktach uzgodnionych między władzami lotniczymi obu Umawiających się Stron, oraz

c) lądowania w punkcie lub punktach na określonej trasie, na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w celu zabierania na pokład i wyładowywania w ruchu międzynarodowym pasażerów, bagażu, towaru i poczty.

3. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo lotnicze jednej Umawiającej się Strony pragnie wykonać lot dodatkowy lub lot czarterowy na określonej trasie, przedłoży ono władzom lotniczym drugiej Umawiającej się Strony wniosek i lot będzie mógł być wykonany jedynie po uzyskaniu zgody. Wymieniony wniosek, o którym mowa, powinien być zgłoszony nie później niż siedemdziesiąt dwie godziny przed startem takiego lotu.