Rozdział 2 - Ceny nietypowych artykułów produkowanych dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe objęte planowaniem centralnym, państwowe przedsiębiorstwa przemysłu terenowego i jednostki spółdzielcze. - Ceny artykułów nietypowych i opłaty za nietypowe usługi (roboty) przemysłowe wykonywane na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1963.17.96

Akt utracił moc
Wersja od: 3 lipca 1970 r.

Rozdział  2

Ceny nietypowych artykułów produkowanych dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe objęte planowaniem centralnym, państwowe przedsiębiorstwa przemysłu terenowego i jednostki spółdzielcze.

§  4.
1.
Ceny artykułów nietypowych z zastrzeżeniem przepisu § 5 określa się na podstawie planowej kalkulacji kosztu ich produkcji, sporządzonej przez wykonawcę zgodnie z obowiązującymi zasadami kalkulacji, z doliczeniem zysku osiąganego na najbardziej zbliżonych artykułach (usługach – robotach), nie wyższego jednak niż przeciętny zysk osiągany w danym zakładzie.
2.
Jeżeli ceny wyrobów typowych nie pokrywają ich kosztu, kalkulację, o której mowa w ust. 1, sporządza się na podstawie planowego kosztu, z uwzględnieniem zysku w wysokości nie przekraczającej 5%.
3.
Jeżeli faktycznie osiągnięty zysk w produkcji nietypowej przewyższy zysk określony w kalkulacji (ust. 1) więcej niż o 3% w stosunku do kosztu produkcji, różnicę tę uważa się za zysk nieprawidłowy. Zysk ten podlega przelaniu:
1)
przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe objęte planowaniem centralnym – w trybie i na zasadach określonych w uchwale nr 387 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1960 r. w sprawie zasad gospodarki finansowej państwowych przedsiębiorstw przemysłowych i ich zjednoczeń, objętych planowaniem centralnym (Monitor Polski z 1960 r. Nr 91, poz. 411, z 1961 r, Nr 79, poz. 329 i z 1963 r. Nr 14, poz. 77),
2)
przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłu terenowego – w trybie i na zasadach określonych w uchwale nr 289 Rady Ministrów z dnia 26 lipca 1961 r, w sprawie zasad gospodarki finansowej państwowych przedsiębiorstw przemysłu terenowego i wykonawstwa inwestycyjnego objętych planowaniem terenowym (Monitor Polski Nr 64, poz. 276),
3)
przez jednostki spółdzielcze – w trybie i na zasadach określonych przez właściwe centralne związki spółdzielcze w porozumieniu z Ministrem Finansów.
4. 1
Przepisy ust. 3 nie dotyczą wypadków określonych w ust. 5.
5. 2
Jeżeli faktycznie osiągnięty zysk z produkcji nietypowych maszyn i urządzeń przewyższy zysk określony w kalkulacji (ust. 1) więcej niż o 3% w stosunku do kosztów produkcji, różnicę tę wykonawca zwraca zamawiającemu w trybie określonym przez Ministra Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Jeżeli wyżej wymieniona różnica wynosi mniej niż 500 zł, nie podlega ona zwrotowi.
6. 3
Wykonawca przekazuje zamawiającemu, nie później niż w terminie 2 miesięcy od końca miesiąca, w którym dostawa nietypowych maszyn i urządzeń została dokonana, kalkulację wynikową kosztu produkcji w tym samym układzie, w jakim sporządzona była planowa kalkulacja kosztu (ust. 1).
§  5.
Jeżeli artykuł nietypowy różni się w wykonaniu lub wyposażeniu od artykułu typowego, objętego cennikiem obowiązującym wykonawcę lub na który ustalona została cena przez organ właściwy dla wykonawcy, a w obowiązującym dla artykułu typowego cenniku (cenie) nie przewidziano dla tych zmian odpowiednich narzutów lub opustów, cenę artykułu nietypowego określa się zwiększając lub zmniejszając cenę artykułu typowego o różnicę kosztów wynikającą z dokonanych zmian z uwzględnieniem przypadającego od tej różnicy zysku w wysokości osiąganej na artykule typowym.
§  6.
1.
W wyjątkowych przypadkach (np. przy nietypowych skomplikowanych remontach i produkcji skomplikowanych maszyn i urządzeń), gdy w chwili zawierania umowy dane dotyczące warunków technicznych nie pozwalają na sporządzenie dokładnej kalkulacji, dopuszczalne jest określenie limitu ceny.
2.
Jeżeli określony został limit ceny, cenę ostateczną ustala się na podstawie kalkulacji wynikowej. Jeżeli cena wynikająca z tej kalkulacji jest wyższa od określonego limitu ceny, za cenę ostateczną przyjmuje się cenę równą limitowi.
§  7.
1.
Ceny nietypowych artykułów oraz limity cen, o których mowa w § 6, określają w drodze porozumienia wykonawca i zamawiający na zasadach ustalonych w niniejszym rozdziale.
2.
Ministrowie nadzorujący wykonawców lub zamawiających mogą zastrzec sobie prawo zatwierdzania uzgodnionych cen lub upoważnić do tego dyrektorów zjednoczeń wiodących, zrzeszających wykonawców lub zamawiających.
§  8.
1.
Wykonawca po otrzymaniu zamówienia przesyła zamawiającemu kalkulację, uzasadniającą proponowaną cenę.
2.
Jeżeli zamawiający nie zgadza się na proponowaną cenę, obowiązany jest zgłosić wykonawcy swe zastrzeżenia.
§  9.
1.
Jeżeli wykonawcą jest przedsiębiorstwo państwowe, w razie nieuzgodnienia wysokości ceny (§ 7 ust. 1) cenę tę ustala minister nadzorujący wykonawcę w porozumieniu z ministrem nadzorującym zamawiającego.
2.
Ministrowie mogą upoważnić dyrektorów zjednoczeń wiodących zrzeszających uczestników porozumień branżowych do ustalania cen, o których mowa w ust. 1.
3.
Jeżeli nie zostanie osiągnięte porozumienie co do ustalenia ceny zgodnie z ust. 1 lub 2, cenę tę ustala Państwowa Komisja Cen.
4.
Jeżeli wykonawca i zamawiający należą do tego samego centralnego związku spółdzielczego, a wartość dostawy nie przekracza kwoty 100.000 zł, w razie nieuzgodnienia ceny (§ 7 ust. 1) cenę ustala centralny związek spółdzielczy.
5.
W przypadkach nie wymienionych w ust. 1–4, gdy wykonawcą artykułu nietypowego jest jednostka spółdzielcza, w razie nieuzgodnienia ceny (§ 7 ust. 1) cenę tę ustala wojewódzka komisja cen (Komisja Cen m.st. Warszawy) właściwa dla siedziby wykonawcy.
§  10.
Właściwi ministrowie w porozumieniu z Państwową Komisją Cen określą tryb uzgadniania cen artykułów nietypowych, produkowanych przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe objęte planowaniem centralnym, państwowe przedsiębiorstwa przemysłu terenowego i jednostki spółdzielcze, a w szczególności terminy przedstawiania kalkulacji (§ 8 ust. 1), terminy zgłaszania zastrzeżeń (§ 8 ust. 2) oraz wyliczenie przypadków, w których uzgodnione ceny artykułów nietypowych wymagają zatwierdzenia (§ 7 ust. 2).
§  11.
Upoważnia się Państwową Komisję Cen do określania w porozumieniu z Komisją Planowania przy Radzie Ministrów odrębnych niż ustalone w niniejszym rozdziale zasad i trybu ustalania cen na artykuły nietypowe produkowane przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe objęte planowaniem centralnym, jeżeli artykuły te mają szczególne znaczenie dla planu inwestycyjnego.
1 § 4 ust. 4 dodany przez § 1 uchwały nr 43 z dnia 13 lutego 1968 r. (M.P.68.10.57) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 8 marca 1968 r.
2 § 4 ust. 5 dodany przez § 1 uchwały nr 43 z dnia 13 lutego 1968 r. (M.P.68.10.57) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 8 marca 1968 r.
3 § 4 ust. 6 dodany przez § 1 uchwały nr 43 z dnia 13 lutego 1968 r. (M.P.68.10.57) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 8 marca 1968 r.