Budownictwo zimowe.

Monitor Polski

M.P.1952.A-103.1608

Akt utracił moc

Wersja od: 12 grudnia 1952 r.

UCHWAŁA NR 1088

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 28 listopada 1952 r.

w sprawie budownictwa zimowego.

W celu zapewnienia i należytego przygotowania ciągłości robót w budownictwie oraz podniesienia stopnia wydajności kadr budowlanych w okresie zimowym Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§  1.

1. Przy planowaniu przez inwestorów środków na pokrycie kosztów budownictwa, które ma być wykonane według planu w okresie między dniem 1 grudnia każdego roku a dniem 31 marca roku następnego, oraz planowaniu działalności przedsiębiorstw budowlano-montażowych przypadającej na ten okres należy uwzględnić zwiększone koszty budownictwa w okresie zimowym.

2. Dla celów rozliczeń za roboty budowlano-montażowe dokonane w okresie zimowym Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego ustali corocznie okres, w którym wykonane faktycznie roboty będą mogły być liczone z uwzględnieniem zwiększonych kosztów zimowych.

3. Do dnia 1 listopada każdego roku należy przeprowadzić roboty przygotowawcze do pogotowia zimowego tak, aby z nastaniem warunków zimowych można było w pełni użyć wszelkich środków do zapewnienia ciągłości robót.

§  2.

1. Wykonujący roboty budowlano-montażowe przeprowadzą corocznie niezbędne prace przygotowawcze dla zapewnienia ciągłości robót budowlanych i montażowych w okresie zimowym oraz opracują odpowiednią część planu IV kwartału każdego roku i plan I kwartału roku następnego z uwzględnieniem potrzeb wynikających z wykonywania robót w warunkach zimowych.

2. W szczególności plany te powinny przewidywać:

1) konieczność uwzględnienia w planach zaopatrzenia materiałowego specjalnych dostaw materiałowych związanych z wykonywaniem robót w warunkach zimowych (jak chemikalia do środków wiążących, paliwo itp.), jak również konieczność zaopatrzenia budów w sprzęt i urządzenia pomocnicze niezbędne do prowadzenia robót w okresie zimowym (paśniki, kotły, piecyki do ogrzewania i suszenia, ochronna odzież zimowa, maty do osłon itp.);

2) zapewnienie równomierności zatrudnienia i niedopuszczenie do utrzymywania nadmiernych kadr roboczych i obniżenia wydajności.

3. Zapotrzebowania na materiały określone w ust. 2 pkt 1 powinny być oparte na planach zadań produkcyjnych i wykazywać, w jakim zakresie poszczególne rodzaje robót będą wymagały specjalnych dostaw w okresie zimowym. Zapotrzebowanie na ochronną odzież zimową powinno opierać się na planie zatrudnienia. Wskaźniki wydajności ustalone dla okresu zimowego, uwzględniające naturalne zmniejszenie wydajności pracy w warunkach zimowych, powinny jednocześnie przewidzieć wzrost w stosunku do wskaźników za odpowiedni okres ubiegłego roku, wynikający z postępu technicznego i lepszego przygotowania organizacyjnego.

§  3.

1. Wydatki na zakup dodatkowych urządzeń, sprzętu i przedmiotów o charakterze środków trwałych (parniki, kotły, piecyki, sprzęt do ogrzewania prądem elektrycznym) pokrywane będą, jeżeli chodzi o roboty zlecone, ze środków przewidzianych w planach inwestycyjnych wykonawców, tj. przedsiębiorstw budowlano-montażowych, a jeżeli chodzi o budowy wykonywane systemem gospodarczym - ze środków przewidzianych w planach inwestycyjnych inwestorów.

2. Wydatki na przedmioty nie mające charakteru środków trwałych (maty słomiane itp.), na zwiększone zużycie niektórych materiałów budowlanych i pomocniczych, jak chemikalia, koks, węgiel, na konieczną odzież zimową dla kategorii pracowników nie wymienionych w załączniku nr 17 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., na zwiększone zużycie energii elektrycznej itp., na dodatkowe zagospodarowanie placu budowy i na urządzenia zabezpieczające wymagania przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy w warunkach zimowych przejściowo będą finansowane przez przedsiębiorstwa wykonawcze z ich środków obrotowych,

3. Koszty dodatkowe robót zimowych powinny być włączone do kosztorysu generalnego. Koszty dodatkowe robót zimowych obejmują amortyzację środków trwałych, o których mowa w ust. 1, koszt zużytych przedmiotów nietrwałych, materiałów budowlanych i inne koszty, o których mowa w ust. 2.

4. Wydatki, o których mowa w ust. 2, finansowane będą przy wykonywaniu inwestycji systemem gospodarczym ze środków przewidzianych w obowiązujących przepisach dotyczących finansowania wydatków związanych z wykonywaniem inwestycji systemem gospodarczym. Ostateczne sfinansowanie kosztów dodatkowych robót zimowych powinno być dokonane w każdym przypadku ze środków inwestycyjnych.

5. Rozliczenie kosztów, o których mowa w ust. 3, przez inwestora z jego środków inwestycyjnych nastąpić może jedynie w granicach sumy kosztów przewidzianych w kosztorysie generalnym oraz wyłącznie w stosunku do robót zaplanowanych zgodnie z umową do wykonania w okresie zimowym i wykonanych w okresie ustalonym przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (§ 1).

6. Do rozliczenia kosztów z tytułu robót zaplanowanych na podstawie umów zawartych przed okresem zimowym, a faktycznie wykonanych w okresie zimowym, w stosunku do których kosztorysy umowne nie przewidują pozycji dodatkowych kosztów robót wykonywanych w okresie zimowym, mają zastosowanie w rachunkach przejściowych, wystawianych zgodnie ze stanem zaawansowania poszczególnych elementów scalonych - wskaźniki, o których mowa w § 5 pkt 2 lit. a), ustalone przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

7. Koszty dodatkowe robót wykonywanych w okresie zimowym powinny być uwidocznione w rachunkach w osobnej pozycji.

§ 4. Dodatkowe koszty, związane ze szkoleniem kadr w technice wykonawstwa zimowego (kierowników robót, inspektorów nadzoru, majstrów i brygadzistów), będą pokrywane z budżetu zainteresowanych ministerstw.

§ 5. Zobowiązuje się:

1) Prezesa Rady Ministrów - do zarządzenia wydania przez Biuro Norm Kosztorysowych przy Urzędzie Rady Ministrów w uzgodnieniu z Państwową Komisją Planowania Gospodarczego w terminie do dnia 15 grudnia 1952 r. instrukcji regulującej zagadnienie włączania kosztów robót zimowych do kosztorysów generalnych, jako obowiązującej biura projektowe przy opracowywaniu dokumentacji projektowo-kosztorysowej;

2) Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - do:

a) ustalania corocznie wskaźników określających zwiększenie kosztów budownictwa w okresie zimowym w oparciu o opracowania analityczne, o których mowa w pkt 3 lit. b),

b) ustalenia w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego zasad sprawozdawczości w zakresie kosztów robót zimowych;

3) właściwych ministrów - do:

a) wydawania zarządzeń i szczegółowych instrukcji zapewniających właściwy przebieg prac określonych w § 2,

b) przedstawiania Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w terminie do dnia 1 października każdego roku opracowań analitycznych uzyskanych w oparciu o badania dotyczące rzeczywistego kształtowania się zwiększonych kosztów robót zimowych poniesionych w roku ubiegłym; opracowania te powinny być dokonywane na podstawie materiałów liczbowych wynikających z dokumentacji pierwotnej na poszczególnych wytypowanych przez resort budowach z uwzględnieniem podziału tych kosztów na poszczególne asortymenty robót,

c) zarządzenia od dnia 1 grudnia pogotowia zimowego na wszystkich budowach objętych planem budownictwa zimowego (§ 1 ust. 3), które powinno zapewnić ciągłość robót przez dobór i dostarczenie potrzebnych materiałów i urządzeń, oraz przedstawiania Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w terminie do dnia 15 listopada sprawozdań o stanie poczynionych przygotowań,

d) ustalenia w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zasad przydziału i norm zużycia odzieży ochronnej,

e) wydawania zarządzeń przyznających pierwszeństwo wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla obiektów w zakresie przewidzianym do realizacji w pierwszym kwartale każdego roku oraz przyznających priorytet w produkcji i dostawach zaopatrzenia dla potrzeb budownictwa zimowego;

4) Ministrów Państwowych Gospodarstw Rolnych oraz Rolnictwa - do użyczania dla potrzeb budownictwa zimowego w okresie wymienionym w § 1 ust. 1 lokomobil zbędnych po zaspokojeniu potrzeb akcji omłotowej państwowych gospodarstw rolnych i państwowych ośrodków maszynowych;

5) Ministra Finansów - do zapewnienia środków niezbędnych do pokrycia finansowego zwiększonych środków obrotowych o kwoty wynikające ze wskaźnika podrożenia kosztów robót zimowych, ustalonego w trybie określonym w pkt 2 lit. a);

6) Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny - do opracowywania statystyki dni mroźnych oraz do rozsyłania zainteresowanym resortom prognozy o stanie pogody w okresie zimowym.

§  6.

1. W okresie zimowym 1952/53 r. termin przedstawienia Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego opracowań i sprawozdań, o których mowa w § 5 pkt 3 lit. b) i c), ustala się na dzień 15 grudnia 1952 r.

2. Okres, o którym mowa w § 1 ust. 2, w 1952/53 r. rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1953 r. i trwa do dnia 31 marca 1953 r.

§ 7. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.