Zwrot kosztów i odszkodowanie za stratę czasu dla sędziów pokoju w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.42.291

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 16 kwietnia 1923 r.

w sprawie zwrotu kosztów i odszkodowania za stratą czasu dla sędziów pokoju w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu.

Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów (Dz. U. R. P. № 65, poz. 436) zarządzam w porozumieniu z Ministrem Skarbu co następuje:

§ 1. Sędziowie pokoju, pełniący obowiązki honorowo, otrzymują tytułem zwrotu kosztów i odszkodowania za stratę czasu:

b) jedną dziesiątą część każdoczesnych diet sędziego powiatowego, za każdą załatwioną sprawę karną i cywilną;

b) jedną dwudziestą część każdoczesnych diet sędziego powiatowego, za spełnienia czynności, przewidzianych w § 2 L. 4 i 5 i § 4 instrukcji dla sędziów pokoju, do spraw cywilnych (Dz. Urz. Min. b. Dz. Pruskiej № 24, doz. 307 ex 1920);

c) jedną setną część każdoczesnych diet sędziego powiatowego za każdy wydany mandat karny;

a) nadto otrzymują zamiejscowi sędziowie pokoju, o ile mieszkają w miejscowościach, położonych w odległości ponad 2 kim. od siedziby sądu 30% od kwot przypadających w myśl ustępów a), b) i c) niniejszego artykułu.

§ 2. Wypłata powyższych kwot następuje w ratach miesięcznych z dołu i tylko na żądanie sędziego pokoju, przyczem ogólna suma miesięczna zaokrągla się do setek w dół.

§ 3. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia uważa się sprawę za załatwioną

a) w sprawach cywilnych w razie:

1) zawarcia przez strony ugody,

2) cofnięcia skargi,

3) wydania wyroku prawomocnego, wzgl. w razie zapadnięcia wyroku przeciw któremu przysługuje apelacja do wyższej instancji,

4) rozpoczęcia sprawy po przeprowadzonej ustnej rozprawie, o ile sprawa do 3 miesięcy nie została podjęta,

5) w razie spełnienia czynności przewidzianej w § 2 L 4 i 5 i w § 4 instrukcji dla sędziów pokoju do spraw cywilnych (Dz. Urz. Min. b. dz. pr. № 24, poz. 307 ex 1920)

b) w sprawach karnych w razie:

1) zapadnięcia wyroku w i instancji,

2) zastanowienia postępowania według przepisów § 431, względnie § 433 proc. kar.

§ 4. Za podróże służbowe otrzymują sędziowie pokoju diety i zwrot kosztów podróży wedle ogólnych przepisów o kosztach podróży i dietach, dotyczących sędziów powiatowych.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu od 1 kwietnia 1923 r. i z tym dniem tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra b. dzielnicy pruskiej z dnia 25 stycznia 1921 r. (Dz. Urz. Min. b. dz. pr. № 5, poz. 13) i z dn. 10 września 1921 iv (Dz. U. R. P. № 84, poz. 597).