Zwrot kaucji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.32.249

Akt utracił moc
Wersja od: 27 lutego 2009 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia 24 lutego 2009 r.
w sprawie zwrotu kaucji2)

Na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb zwrotu kaucji, o której mowa w art. 111 ust. 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.
1.
Zwrotu kaucji, o którym mowa w art. 111 ust. 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, dokonuje z urzędu właściwy naczelnik urzędu celnego.
2.
Zwrot kaucji następuje w przypadku przedstawienia oryginału lub uwierzytelnionej kopii dokumentu stwierdzającego posiadanie przez zainteresowany podmiot miejsca stałego pobytu na terytorium państwa członkowskiego zawierającego co najmniej następujące dane:
1)
imię i nazwisko zainteresowanej osoby;
2)
oznaczenie państwa członkowskiego, które wydało dokument;
3)
wskazanie miejsca stałego pobytu.
Zwrot kaucji dokonywany jest na wskazany rachunek bankowy zainteresowanego podmiotu albo gotówką, jeżeli nie jest możliwy zwrot na rachunek bankowy.
1.
Właściwy naczelnik urzędu celnego zawiadamia w formie pisemnej zainteresowany podmiot o zwrocie kaucji na rachunek bankowy.
2.
Zawiadomienie powinno zawierać co najmniej:
1)
imię i nazwisko zainteresowanej osoby;
2)
kwotę zwróconej kaucji oraz numer rachunku bankowego, na który nastąpił zwrot;
3)
informację, iż od kwoty zwróconej kaucji nie przysługują odsetki.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 2009 r.
______

1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 216, poz. 1592).

2) Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady 83/182/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień podatkowych we Wspólnocie, dotyczących niektórych środków transportu czasowo wwożonych do jednego Państwa Członkowskiego z innego Państwa Członkowskiego.