Zwolnienie z likwidacji niektórych majątków, praw i interesów niemieckich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.84.752

Akt utracił moc

Wersja od: 29 września 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 września 1927 r.

w sprawie zwolnienia z likwidacji niektórych majątków, praw i interesów niemieckich.

Na podstawie ustawy z dnia 18 marca 1921 r. w przedmiocie uzupełnienia ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. o likwidacji majątków prywatnych w wykonaniu traktatu pokoju, podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r. (Dz. U. R. P. № 31, poz. 183) i w wykonaniu ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. o likwidacji majątków prywatnych w wykonaniu traktatu pokoju, podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r. (Dz. U. R. P. № 70, poz. 467), oraz art. 6 ustawy z dnia 4 marca 1920 r. o rejestracji i zabezpieczeniu majątków niemieckich (Dz. U. R. P. № 25, poz. 153), zarządza się co następuje:

§ 1. Wszelkie, należące do obywateli Rzeszy Niemieckiej wierzytelności (udokumentowane i nieudokumentowane), papiery wartościowe, udziały, prawa zastawu oraz prawa własności i współwłasności, o ile te ostatnie nie dotyczą nieruchomości lub ich przynależności, zwalnia się z likwidacji, jak również z wszelkich zarządzeń likwidacyjnych i wynikających z nich ograniczeń, przewidzianych w artykule 297 § b Traktatu Wersalskiego, jako też w ustawie z dnia 4 marca 1920 r. o rejestracji i zabezpieczeniu majątków niemieckich (Dz. U. R. P. № 25, poz. 153) i w ustawie z dnia 15 lipca 1920 r. o likwidacji majątków prywatnych w wykonaniu traktatu pokoju, podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r. (Dz. U. R. P. № 70, poz. 467).

§ 2. Wierzytelności hipoteczne prywatnych niemieckich towarzystw ubezpieczeniowych nie mogą być jednak umarzane, obciążane i przelane na inne osoby bez zgody Rządu Polskiego.

§ 3. Ruchomości w myśl § 1 zwolnione z likwidacji, jak również dokumenty, stwierdzające istnienie praw wymienionych w § 1 będą, przy wywozie zagranicę, traktowane jak ruchomości, względnie dokumenty obywateli polskich.

Wywóz tych ruchomości, względnie dokumentów, o ile stanowią one tak zwane kaucje emigracyjne, będzie przedmiotem oddzielnych zarządzeń.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze nie dotyczy:

1) praw, a w szczególności wierzytelności (udokumentowanych i nieudokumentowanych), które uchwałą Komitetu Likwidacyjnego, zapadłą przed 31 marca 1927 r. zakwalifikowano do likwidacji, o ile uchwała ta została zainteresowanej stronie obwieszczona w myśl obowiązujących przepisów i to przed dniem 1 kwietnia 1927 r.,

2) praw, a w szczególności wierzytelności (udokumentowanych i nieudokumentowanych), które dnia 10 stycznia 1920 r. były własnością osób prawnych prawa publicznego,

3) praw, a w szczególności wierzytelności (udokumentowanych i nieudokumentowanych), powstałych z tytułu pożyczek, zaciągniętych przez związki komunalne w celu udzielania zasiłków wojennych.

§ 5. Decydowanie w sprawach spornych, które mogą powstać przy wykonaniu niniejszego rozporządzenia, należy do właściwości Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.

§ 6. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.