Zwolnienie od podatków przychodów osiąganych z nowo uruchamianych prywatnych zakładów gastronomicznych oraz ulgi podatkowe dla istniejących prywatnych zakładów gastronomicznych z tytułu nakładów inwestycyjnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.52.325

Akt utracił moc
Wersja od: 11 stycznia 1971 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 7 grudnia 1965 r.
w sprawie zwolnienia od podatków przychodów osiąganych z nowo uruchamianych prywatnych zakładów gastronomicznych oraz ulg podatkowych dla prywatnych zakładów gastronomicznych z tytułu nakładów inwestycyjnych. 1

Na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 449, z 1955 r. Nr 22, poz. 139, z 1960 r. Nr 29, poz. 167 i z 1962 r. Nr 66, poz. 327), art. 11 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 26, z 1958 r. Nr 45, poz. 223 i z 1962 r. Nr 33, poz. 156) i art. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 452, z 1959 r. Nr 11, poz. 61, z 1960 r. Nr 51, poz. 300 i z 1961 r. Nr 33, poz. 166) zarządza się, co następuje:
Na zasadach określonych w rozporządzeniu zwalnia się od podatków obrotowego i dochodowego na okres trzech lat, licząc od roku, w którym nastąpiło uruchomienie zakładu, przychody osób wymienionych w § 2, osiągane z nowo założonych prywatnych zakładów gastronomicznych, uruchomionych w okresie od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 31 grudnia 1970 r.
Zwolnienia, o których mowa w § 1, przysługują osobom, które:
1)
posiadają zezwolenie na prowadzenie zakładu gastronomicznego,
2)
nie prowadzą w zakładzie gastronomicznym sprzedaży napojów zawierających powyżej 18% alkoholu,
3)
zatrudniają w zakładzie gastronomicznym oprócz członków rodziny (§ 3 ust. 2) nie więcej niż trzech pracowników najemnych, licząc w skali średniej rocznej,
4)
nie posiadają poza zakładem gastronomicznym innych źródeł przychodów, podlegających przepisom o podatku obrotowym; zastrzeżenie to dotyczy również członków rodziny, których dochody podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem tych osób.
1.
Za nowo założony zakład gastronomiczny w rozumieniu rozporządzenia uważa się również zakład uruchomiony po uprzedniej likwidacji, jeżeli likwidacja nastąpiła przed dniem 1 lipca 1965 r.
2.
Za członków rodziny uważa się małżonka, małoletnie dzieci: własne, przysposobione, obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie, małoletnich pasierbów, jak również pozostających z podatnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym rodziców podatnika i rodziców jego małżonka, jeżeli zostali uznani za inwalidów lub utracili zdolność zarobkowania w stopniu odpowiadającym co najmniej III grupie inwalidów albo przekroczyli 60 lat, jeżeli chodzi o mężczyzn, a 55 lat, jeżeli chodzi o kobiety. Utratę zdolności zarobkowania z powodu inwalidztwa należy udowodnić orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.
Rozporządzenie nie zwalnia od zgłoszenia obowiązku podatkowego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej na każdy rok podatkowy objęty zwolnieniem i od obowiązku uiszczenia związanej z tym zgłoszeniem opłaty.
Zwolnienie od opodatkowania następuje w drodze decyzji właściwego organu finansowego, wydanej na pisemny wniosek podatnika, przedstawiony równocześnie ze złożeniem deklaracji o zgłoszeniu obowiązku podatkowego; decyzja powinna być wydana w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku.
1.
W razie utraty warunków do zwolnienia osoba zwolniona od podatków na zasadach określonych w rozporządzeniu obowiązana jest zawiadomić o tym pisemnie właściwy organ finansowy najpóźniej w terminie siedmiu dni.
2.
Osoba, która w terminie określonym w ust. 1 zawiadomi organ finansowy o utracie warunków do zwolnienia, zostanie opodatkowana tylko za czas od początku miesiąca, w którym utraciła warunki zwolnienia.
3.
Osoba, która nie dopełni przewidzianego w ust. 1 obowiązku zawiadomienia organu finansowego o utracie warunków do zwolnienia od podatków, zostanie opodatkowana, poczynając od roku podatkowego, w którym utraciła warunki do tego zwolnienia.
4.
Osoba, która wprowadzi organ finansowy w błąd co do wypełnienia warunków, od których uzależnione jest zwolnienie od podatków, zostanie opodatkowana z mocą wsteczną za cały okres działalności gospodarczej.
1. 3
Osobom prowadzącym prywatne zakłady gastronomiczne, bez sprzedaży napojów zawierających powyżej 18% alkoholu, przyznaje się ulgi podatkowe na warunkach określonych w rozporządzeniu, jeżeli osoby te w okresie do dnia 31 grudnia 1970 r. poniosą następujące nakłady o charakterze inwestycyjnym:
1)
wybudują, odbudują lub rozbudują budynki lub części budynków na potrzeby własnych zakładów gastronomicznych,
2)
nabędą i zainstalują we własnych zakładach gastronomicznych środki trwałe w postaci maszyn bądź urządzeń określonych w § 10,
3)
przeprowadzą kapitalne remonty środków trwałych, wymienionych w pkt 1 i 2.
2.
Ulgi przysługują w wypadkach, gdy sumy wydatkowane na inwestycje przekroczą 10.000 zł.
3. 4
Jeżeli osoba prowadząca zakład gastronomiczny korzysta ze zwolnienia od podatków na podstawie przepisów § 1, ulga nie przysługuje z tytułu nakładów poniesionych zarówno w związku z uruchomieniem zakładu, jak i poczynionych w okresie korzystania ze zwolnienia od podatków.
Osobom określonym w § 7 przysługuje prawo potrącenia 50% sum wydatkowanych na inwestycje od kwoty podatku dochodowego lub zryczałtowanego podatku obrotowego i dochodowego ustalonych za rok podatkowy, w którym ukończone zostały inwestycje. W razie niemożności potrącenia w roku podatkowym, w którym ukończone zostały inwestycje, całej kwoty podlegającej potrąceniu, potrącenia reszty kwoty dokonuje się w następnych trzech latach podatkowych.
Przy ustalaniu ulg podatkowych określonych w § 7 do sum wydatkowanych na inwestycje wlicza się sumy spłaconych pożyczek bankowych zaciągniętych na cele inwestycyjne. Ulgę z tytułu nakładów, pochodzących z pożyczek bankowych, stosuje się w miarę spłaty tych pożyczek w okresie do 10 lat, licząc od roku ukończenia inwestycji, z tym że łączna suma potrąceń razem z potrąceniami z tytułu sumy wydatkowanej na inwestycje z własnych funduszów nie może przekroczyć sumy podatku ustalonego za okres czterech lat, poczynając od roku, w którym ukończone zostały inwestycje.
(uchylony).
(uchylony).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 stycznia 1969 r. (Dz.U.69.3.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 stycznia 1969 r.
2 § 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 stycznia 1969 r. (Dz.U.69.3.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 stycznia 1969 r.
3 § 7 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 3 stycznia 1969 r. (Dz.U.69.3.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 stycznia 1969 r.
4 § 7 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 3 stycznia 1969 r. (Dz.U.69.3.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 stycznia 1969 r.
5 § 10 uchylony przez § 8 pkt 2 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1970 r. w sprawie stosowania ulg podatkowych z tytułu inwestycji dla rzemieślników i innych grup podatników (Dz.U.71.1.2) z dniem 11 stycznia 1971 r.
6 § 11 uchylony przez § 8 pkt 2 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1970 r. w sprawie stosowania ulg podatkowych z tytułu inwestycji dla rzemieślników i innych grup podatników (Dz.U.71.1.2) z dniem 11 stycznia 1971 r.