Zwolnienie od należności celnych i ograniczeń przywozu i wywozu oraz zasady i tryb postępowania celnego w stosunku do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych, a także dla osób korzystających ze zwolnień i ulg celnych na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.14.63

Akt utracił moc
Wersja od: 16 czerwca 1971 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA HANDLU ZAGRANICZNEGO
z dnia 19 lutego 1962 r.
w sprawie zwolnień od należności celnych i ograniczeń przywozu i wywozu oraz zasad i trybu postępowania celnego w stosunku do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych, a także dla osób korzystających ze zwolnień i ulg celnych na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych.

Na podstawie art. 14 ust. 2 i art. 46 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 33, poz. 166) zarządza się, co następuje:

Przepisy ogólne.

§  1.
Artykuły powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 33, poz. 166).
§  2.
1.
Za osoby korzystające z przywilejów dyplomatycznych w rozumieniu rozporządzenia uważa się:
1)
uwierzytelnionych w Polsce szefów przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych,
2)
członków personelu dyplomatycznego przedstawicielstw wymienionych w pkt 1,
3)
kierowniczy personel misji specjalnych,
4)
członków rodzin osób wymienionych w pkt 1-3,
5)
inne osoby, którym te przywileje przysługują na mocy ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych.
2.
Za misje specjalne w rozumieniu rozporządzenia uważa się działające w Polsce tymczasowe przedstawicielstwa państw obcych oraz stałe lub tymczasowe placówki organizacji lub instytucji międzynarodowych, korzystające z przywilejów dyplomatycznych na mocy ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych.
§  3.
1.
Przedmioty zwolnione od należności celnych na podstawie rozporządzenia zwolnione są zarazem od ograniczeń przywozu i wywozu, wprowadzonych na mocy art. 8.
2.
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą zakazów i ograniczeń przywozu, wywozu i przewozu wynikających z odrębnych przepisów lub umów międzynarodowych (art. 9).
3.
Powinność celna (art. 22) dotyczy wszystkich przewożonych przedmiotów, także wymienionych w ust. 1. Jednak osoby określone w § 2 ust. 1 i w § 7 ust. 1, a także osoby, które przewożą przesyłki urzędowe wymienione w § 10 ust. 1, nie są przy przekraczaniu granicy obowiązane - odpowiednio - ani do rozpakowywania bagażu osobistego lub przewożonych przesyłek, ani do udzielania wyjaśnień o zawartości bagażu lub przesyłek.
§  4.
1.
Do dokonywania odprawy celnej przedmiotów objętych rozporządzeniem właściwe są:
1)
urzędy celne położone w miejscowościach, w których mają siedziby przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne lub misje specjalne,
2)
urzędy celne wyznaczone przez Główny Urząd Ceł,
3)
w przypadkach określonych w §§ 7, 10, 11, 19 i 20 - wszystkie urzędy celne.
2.
Odprawy celnej przedmiotów objętych rozporządzeniem dokonuje się w pierwszej kolejności i w obecności nadawcy lub odbiorcy przesyłki albo osoby przez nich upoważnionej, należącej do personelu przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej.
3.
Na wniosek przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej albo osoby określonej w § 2 ust. 1, § 7 ust. 1 lub § 16 ust. 1 odprawy celnej można dokonać w pomieszczeniu urzędowym przedstawicielstwa, urzędu lub misji albo w mieszkaniu tej osoby. Nie dotyczy to odprawy przedmiotów przewożonych z sobą przy przekraczaniu granicy państwowej.
§  5.
W sprawach należących do właściwości Głównego Urzędu Ceł przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i misje specjalne oraz osoby określone w § 2 ust 1, § 7 ust. 1 i § 16 ust. 1 składają wnioski za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
§  6.
Wszelkie dokumenty wymienione w rozporządzeniu (wnioski, zaświadczenia, pisma, poświadczenia) wystawiane przez przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne lub misje specjalne i przeznaczone dla organów administracji celnej, obok podpisu osoby uprawnionej, powinny być opatrzone pieczęcią urzędową instytucji wystawiającej.

Odprawa celna przedmiotów przeznaczonych do użytku zwierzchników państw obcych i ich otoczenia oraz członków oficjalnych delegacji parlamentarnych i rządowych państw obcych.

§  7.
1.
Przywożone z zagranicy lub wywożone za granicę przedmioty przeznaczone do użytku zwierzchników państw obcych i ich otoczenia, członków oficjalnych delegacji parlamentarnych i rządowych państw obcych podczas ich pobytu na polskim obszarze celnym zwolnione są od rewizji celnej i należności celnych.
2.
Zwolnienie następuje na wniosek Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Odprawa celna przedmiotów przeznaczonych do użytku służbowego przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych.

§  8.
1.
Godła państwowe, flagi, pieczęcie, dokumenty urzędowe, druki i przybory kancelaryjne przeznaczone do użytku służbowego przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych lub misji specjalnych zwalnia się od należności celnych przywozowych na pisemny wniosek szefów tych przedstawicielstw, urzędów lub misji, stwierdzający przeznaczenie wymienionych przedmiotów.
2.
Przedmioty inne niż wymienione w ust. 1, przeznaczone do użytku służbowego przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych lub misji specjalnych, zwalnia się od należności celnych przywozowych na podstawie zaświadczenia (certificat), stwierdzającego rodzaj, ilość i przeznaczenie tych przedmiotów. Zaświadczenie powinno być wystawione na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia i opatrzone podpisem szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego lub misji specjalnej oraz wizą Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Jeżeli państwo, które ustanowiło urząd konsularny, nie posiada w Polsce przedstawicielstwa dyplomatycznego, zaświadczenie powinno być opatrzone podpisem szefa tego urzędu.
§  9.
Przedmioty wymienione w § 8, przywiezione z zagranicy lub nabyte w Polsce, zwalnia się od należności celnych wywozowych na podstawie dowodu odprawy celnej przywozowej lub na pisemny wniosek szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej stwierdzający, że przedmioty te służyły do użytku służbowego.
§  10.
1.
Przesyłki urzędowe (w tym walizy dyplomatyczne przewożone przez kurierów) wysyłane przez przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne lub misje specjalne, jak również do nich przysyłane, zwalnia się od rewizji celnej i należności celnych, jeżeli są opatrzone pieczęcią urzędową przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego, ministerstwa spraw zagranicznych obcego państwa lub pieczęcią urzędową misji specjalnej albo organizacji lub instytucji, która misję ustanowiła.
2.
Przesyłki wymienione w ust. 1 powinny mieć widoczne znaki zewnętrzne określające ich charakter.

Odprawa celna przedmiotów przeznaczonych do użytku osobistego osób korzystających z przywilejów dyplomatycznych.

§  11.
Osobisty bagaż osób określonych w § 2 ust. 1 przewożony przez nie z sobą przy przekraczaniu granicy państwowej zwalnia się od rewizji celnej i należności celnych.
§  12.
1.
Mienie osób określonych w § 2 ust. 1 przeznaczone do ich osobistego użytku, przywożone z zagranicy w związku z przesiedleniem się tych osób do Polski, zwalnia się od rewizji celnej i należności celnych na pisemny wniosek Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
2.
Jeżeli mienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera przedmioty, których wywóz z polskiego obszaru celnego jest zabroniony lub poddany ograniczeniom ze względu na ochronę dóbr kultury, urząd celny na wniosek osoby zgłaszającej mienie i po przedstawieniu przez nią danego przedmiotu stwierdza w dowodzie odprawy celnej jego przywóz.
§  13.
1.
Przedmioty nadsyłane z zagranicy pod adresem osób określonych w § 2 ust. 1, a przeznaczone do ich osobistego użytku, zwalnia się od należności celnych na podstawie zaświadczenia (certificat), stwierdzającego rodzaj, ilość i przeznaczenie tych przedmiotów. Zaświadczenie powinno być wystawione na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia i opatrzone podpisem szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego lub misji specjalnej oraz wizą Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
2.
W razie nadesłania przedmiotów pod adresem innej osoby niż wymieniona w zaświadczeniu Główny Urząd Ceł, przy zachowaniu wymagań określonych w ust. 1, może przedmioty te zwolnić od należności celnych, jeżeli zostanie wykazane, że przeznaczone są dla osoby wymienionej w zaświadczeniu.
3.
Przepis § 12 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  14.
Przedmioty służące do osobistego użytku osób określonych w § 2 ust. 1, przywiezione z zagranicy, a wywożone za granicę w okresie zajmowania przez te osoby stanowiska służbowego w Polsce, zwalnia się od należności celnych wywozowych na podstawie dowodu odprawy celnej przywozowej lub na pisemny wniosek Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
§  15.
1.
Mienie osób określonych w § 2 ust. 1 przeznaczone do ich osobistego użytku, wywożone z Polski w związku z przesiedleniem się tych osób za granicę, zwalnia się od rewizji celnej i od należności celnych.
2.
Zwolnienie następuje na pisemny wniosek Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Do wniosku powinien być dołączony spis mienia sporządzony w 3 egzemplarzach, podpisanych przez osobę przesiedlająca się i szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego lub misji specjalnej oraz opatrzonych wizą Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Przedmioty, których wywóz z polskiego obszaru celnego jest zabroniony lub poddany ograniczeniom ze względu na ochronę dóbr kultury, powinny być w spisie odrębnie wymienione.

Zwolnienie od należności celnych i odprawa celna mienia osób wchodzących w skład nie korzystającego z przywilejów dyplomatycznych cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych.

§  16.
1.
Mienie osób wchodzących w skład nie korzystającego z przywilejów dyplomatycznych cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych, przewożone w związku z przesiedleniem się tych osób do Polski lub za granicę, zwalnia się od należności celnych, jeżeli rodzaj i ilość przewożonego mienia świadczą o jego przeznaczeniu do osobistego użytku tych osób.
2.
Zwolnienie następuje na podstawie:
1)
pisma szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej, stwierdzającego, że przesiedlenie następuje w związku z objęciem albo opuszczeniem stanowiska służbowego w Polsce oraz
2)
spisu przewożonych przedmiotów sporządzonego w 3 egzemplarzach, zawierającego oświadczenie osoby przesiedlającej się, że objęte spisem przedmioty stanowią jej mienie, poświadczonego przez szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej.
§  17.
1.
Zwolnienie od należności celnych określone w § 16 ust. 1 stosuje się tylko do mienia przewożonego nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia przekroczenia granicy przez osobę przesiedlającą się. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie Główny Urząd Ceł może ten termin przedłużyć.
2.
Mienie powinno być przewiezione w zasadzie jednorazowo. W razie przewozu partiami dalsze partie zwalnia się od należności celnych tylko wówczas, jeżeli w zgłoszeniu pierwszej partii do odprawy celnej osoba przesiedlająca się zamieściła oświadczenie o ich późniejszym przewozie i jeżeli przewóz ten następuje w terminie określonym w ust. 1. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie Główny Urząd Ceł może zwolnić od należności celnych przedmioty, których późniejszy przewóz nie został zastrzeżony w zgłoszeniu pierwszej partii do odprawy celnej.

Odstępowanie na polskim obszarze celnym przedmiotów zwolnionych od należności celnych przywozowych.

§  18.
1.
Zwolnienia od należności celnych przywozowych określone w § 8 ust. 2, § 12 ust. 1, § 13 ust. 1 i § 16 ust. 1 następują pod warunkiem, że przedmioty objęte zwolnieniem nie będą zbywane na polskim obszarze celnym przed upływem terminów określonych w ust. 3.
2.
W przypadku naruszenia warunku, o którym mowa w ust. 1, staje się wymagalne:
1)
cło ciążące na przedmiocie lub
2)
równowartość przedmiotu - jeżeli przedmiot podlega ograniczeniom przywozu, gdy jest ona wyższa niż ciążące cło lub jeżeli na przedmiot cła nie ustanowiono.
3.
Termin, o którym mowa w ust. 1, biegnie od dnia dokonania odprawy celnej przywozowej i wynosi w przypadkach wymienionych:
1)
w § 8 ust. 2 - 3 lata,
2)
w § 12 ust. 1 i § 13 ust. 1 - 2 lata,
3)
w § 16 ust. 1 - 5 lat.
4.
Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli nabywcą przedmiotu jest:
1)
polskie przedsiębiorstwo państwowe uprawnione do dokonywania zakupów od cudzoziemców dewizowych,
2)
przedstawicielstwo dyplomatyczne, urząd konsularny lub misja specjalna albo osoba określona w § 2 ust. 1 lub w § 16 ust. 1 i jeżeli nabywca uczyni zadość wymaganiom określonym - odpowiednio - w § 8 ust. 2, § 12 ust. 1, § 13 ust. 1 i 2, § 16 lub § 17. Warunek określony w ust. 1 przechodzi wówczas na nabywcę, a długość terminu oznacza się na nowo, stosując odpowiednio przepis ust. 3. Nowy termin biegnie od dnia nabycia przedmiotu, jednak łącznie z terminem, który obowiązywał zbywcę, nie może przekroczyć 5 lat, licząc od dnia dokonania odprawy celnej przywozowej.
5.
W razie dalszego odstąpienia przedmiotu przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio.
6.
W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie Główny Urząd Ceł może udzielić częściowego lub całkowitego zwolnienia od należności celnych, o których mowa w ust. 2.

Odprawa celna warunkowa środków przewozowych.

§  19.
1.
Odprawy celnej warunkowej środków przewozowych zarejestrowanych za granicą, przywożonych na polski obszar celny do czasowego użytku przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji specjalnych lub osób określonych w § 2 ust. 1 i § 16 ust. 1, dokonuje się z zastosowaniem powszechnie obowiązujących przepisów w sprawie odprawy celnej warunkowej środków przewozowych, jeżeli środki te są przywożone na podstawie książeczek z przepustkami (carnet de passages en douane), tryptyków lub innych dokumentów określonych przez umowy międzynarodowe.
2.
W razie przywiezienia środka przewozowego bez dokumentów wymienionych w ust. 1 urząd celny, nie pobierając zabezpieczenia, dokonuje odprawy warunkowej z zastrzeżeniem, że uzna ją za ostateczną (art. 29 ust. 3), jeżeli przed upływem 2 miesięcy od jej dokonania środek przewozowy nie zostanie z powrotem wywieziony za granicę lub zgłoszony do odprawy ostatecznej z zastosowaniem przepisu § 8 ust. 2, § 12 ust. 1, § 13 ust. 1, § 16 lub § 17.
3.
Przyjęcie warunków określonych w ust. 2 osoba przywożąca środek przewozowy stwierdza pisemnym zobowiązaniem; w razie ich naruszenia jest jednak wolna od uiszczenia kary za zwłokę (art. 29 ust. 3 pkt 2).
§  20. 1
(skreślony).

Ewidencja przedmiotów zwolnionych od należności celnych.

§  21.
1.
Przedmioty zwolnione od należności celnych w trybie § 8 ust. 2 lub § 13 ust. 1 i 2, a także środki przewozowe, bez względu na tryb zwolnienia, podlegają ewidencji.
2.
Główny Urząd Ceł wyznacza urzędy celne uprawnione do prowadzenia ewidencji oraz określa sposób jej prowadzenia.

Przepisy końcowe.

§  22.
1.
Zwolnienia od rewizji celnej i od należności celnych oraz od ograniczeń przywozu i wywozu przysługują pod warunkiem wzajemności.
2.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych zawiadamia Główny Urząd Ceł o rozpoczęciu i zakończeniu działalności przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej.
3.
W razie wątpliwości, czy określonej osobie przysługują zwolnienia i ulgi celne na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych, organy administracji celnej zwracają się o wyjaśnienie do Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
§  23.
W sprawach nie unormowanych rozporządzeniem stosuje się przepisy celne powszechnie obowiązujące.
§  24.
Traci moc instrukcja Ministra Skarbu z dnia 24 września 1938 r. w sprawie postępowania przy odprawie celnej przedmiotów, przeznaczonych dla osób korzystających z prawa eksterytorialności, jak również przeznaczonych do użytku służbowego uwierzytelnionych przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, misji zagranicznych specjalnych oraz obcych urzędów konsularnych (Monitor Polski Nr 229, poz. 500).
§  25.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1.

ZAŚWIADCZENIE Nr ....

ZAŁĄCZNIK Nr 2.

ZAŚWIADCZENIE Nr ....

ZAŁĄCZNIK Nr 3.

Książeczka przepustek celnych

1 § 20 skreślony przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 maja 1971 r. (Dz.U.71.14.139) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 czerwca 1971 r.